AŞKA DÜŞÜŞ (TAMAMLANDI)

21.Bölüm

Instagram: askadususofficial / missfirat

Playlist: Gökhan Kırdar - Fayton

21.BÖLÜM

Sensiz neyleyim dalda çiçek,

Günler yıllara oldu da denk,

Kapıda nöbete durdu yaşlı seyis,

Salına salına geldi aşkı haber.

Gökhan Kırdar - Fayton

***

Son dersten yarım saat erken çıkmanın telaşıyla koşar adımlarla otoparka doğru ilerlerken, tüm gün boyunca üniversitenin sağında ve solunda, kısaca her yerinde işittiğim sorular hâlâ kulaklarımda çınlıyordu.

''İlker'le tanışıyor musunuz?''

''Aranızda bir şey var mı?''

''Daha öncesinde de konuştunuz mu?''

''Sevgili misiniz?''

''Nasıl tanıştınız?''

''Kıvırcık buklelerine hiç dokundun mu?''

Dün kampüsün bahçesinde İlker'in beni aniden yere düşen tuğladan kurtarması, neredeyse tüm üniversitenin ilgisini çekmişti. Sadece mühendislik ve mimarlık bölümündekiler değil, İlker'e hayran olan tüm kızların sorularına tabi tutulmuş, mercekleri altına girmiştim. Israrla çoğu aramızda neler olduğunu bilmek istiyorlardı. Hatta biri resmen yüzüme karşı, ''Eğer gerçekten sevgiliyseniz İlker'le ilgili tüm hayallerimi suya atacağım,'' demişti. İnanılmaz (!).

Tüm gün boyunca yanımdan bir an olsun ayrılmayan Gamze ve Eda dudaklarımı uçuklatacak derecede gelen meraklı sorulara karşılık cevap vermek zorunda olmadığımı ısrarla belirtseler de ben her soruyu tek tek cevaplamış ve İlker'le aramızda hiçbir şey olmadığını, sadece tanıştığımızı söylemiştim. Çünkü gerçek buydu. Çünkü İlker'le aramda neler olduğunu ben de kestiremiyordum. Bir taraftan ona bir nefes kadar yakınken diğer bir taraftan ise aramıza koca duvarları yerleştirecek kadar uzaktım. Neler hissettiğimi, neler yaşadığımı bilmiyordum çünkü aklım hâlâ karmaşıklığın içinde boğuluyordu. Duygularımı gizliyor, ulaşmama izin vermiyordu. Bu yüzden de insanların üstünde yanlış algılar oluşturmak istemiyordum. Gerçek her neyse önce benim kabullenmem gerekiyordu.

Civcivimin yanına ulaşmamla elimde büyük bir çabayla tuttuğum çantamın içinden arabamın anahtarlarını bulmaya çalışırken kollarımın arasındaki dosyalar pattadan yere düştü. Hadi ama! Buraya kadar dayanıp şimdi yere çakılmak zorunda mıydınız?

Arabamın kapısını çantamdan çıkardığım anahtarla hızla açıp elimdeki çantayı da arka koltuğa fırlattıktan sonra sitemle yere düşen dosyalarımı toplamaya başladım. Sırf anneme mutfakta yardım edebilmek için dersten erken çıkmışken şimdi geç kalmak istemiyordum.

Dosyaların arasından taşan kağıtları içine iyice yerleştirerek kapağını kapatırken hemen yanı başımda bir hareketlilik hissettim. Yanımda duran tanıdık ayakkabılarla başımı yukarı doğru kaldırdığımda karşılaştığım kişiye gözlerimi devirmek istedim ama onun hiçbir suçu olmadığı için de böyle bir şey yapmayı aklımdan çıkararak hızla ayaklandım ve karşısına dikildim. Bir şekilde yüzleşeceğimizi tahmin etmiştim ama böyle olmamasını isterdim.