"က်ေနာ္တို႔ ဒီပစၥည္းေတြကို သြားေရာင္းၾကဦးမွာလား…"
"ဒါေပါ့…"
"စခန္းကို မသယ္သြားနဲ႔ဦး… ငါတို႔တစ္ေနရာမွာ ဖြက္ထားဖို႔လုိတယ္…"
"ဘာလို႔လဲ…."
ေတာပုန္းဖူက မင္းဒါေလးေတာင္ မသိဘူးလား ပံုစံလုပ္ျပလုိက္သည္ႏွင့္ အျခားေသာသူမ်ား တစ္ခုခုကို သေဘာေပါက္သြားၾကသည္။
"ဟုတ္တယ္…. ငါတို႔ သူ႕ကို ယံုလို႔မရေသးဘူး…"
------------------
အိမ္ထဲသို႔ ဝင္လာသည့္အေစာင့္မ်ားကို ကြမ္းခ်ီ အခန္းထဲမွ လွမ္းျမင္လိုက္ေသာေၾကာင့္ ဘာမ်ားျဖစ္သနည္းဟု ေမးရန္ထြက္လာလုိက္သည္။ သူ႔အိမ္အေစာင့္မ်ားေနာက္တြင္ တစ္က်ိပ္မွ်ေသာ ရဲမက္မ်ား။ ထိုသူ႔ေနာက္တြင္ တင္းမာေနေသာ မ်က္ႏွာထားႏွင့္ သက္လတ္ပိုင္းအရြယ္ လူတစ္ဦး။ နန္းတြင္းက ရဲမက္ေတြ
ဘာအေရးေၾကာင့္ပါလိမ့္…..!!
"မင္းႀကီးအမိန္႔ နာခံ…."
ေက်ာက္သားခင္းထားသည့္ လမ္းကေလးေပၚတြင္ ဒူးေထာက္အရိုအေသေပးကာ အမိန္႔နာခံသည္။
"ယြမ္ကြမ္းခ်ီသည္ တာဝန္ေက်ပြန္ေအာင္ ထမ္းေဆာင္ႏုိင္သည့္အျပင္ ႏွစ္ျပည္ေထာင္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအတြက္ စြမ္းစြမ္းတမံေဆာင္ရြက္ႏိုင္ၿပီး ခ်ီႏိုင္ငံႏွင့္ပါ ဆက္ဆံေရး ေကာင္းမြန္ေအာင္ ထိန္းသိမ္းႏိုင္ေသာေၾကာင့္ ငါကိုယ္ေတာ္ သံတမန္အျဖစ္ ခန္႔အပ္သည္… အမိန္႔ေတာ္…"
"ေက်းဇူးႀကီးလွပါတယ္…"
"မင္းႀကီးသက္ေတာ္ရာေက်ာ္ရွည္ပါေစ…"
ဒူးေထာက္ေနရာမွ ထကာ အမိန္႔ေတာ္စာကို လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ ရိုေသစြာ လွမ္းယူသည္။ ထိုသူက ကြမ္းခ်ီ၏ ပခံုးကို ပုတ္ကာ
"ဂုဏ္ယူပါတယ္.. ကြမ္းခ်ီ… မင္းအေပၚ တာဝန္ႀကီးေတြ ပိလာၿပီ…"
"အစ္ကိုႀကီးေက်ာင္းရန္… က်ေနာ္တတ္ႏိုင္သေလာက္ ႀကိဳးစားပါ့မယ္… ဒါေပမယ့္…."
ပခံုးကို ဖ်စ္ညွစ္ကာ သတိေပးၿပီး ေက်ာင္းရန္က
"ငါ့ကို မဧည့္ခံေတာ့ဘူးလား…"
ကြမ္းခ်ီ တဟားဟားရယ္ကာ
"အစ္ကိုႀကီးေက်ာင္း… ၾကြပါဗ်ာ…"
-------------------------------------
တစ္ေယာက္ၿပီးတစ္ေယာက္ အခ်ိန္ခြာကာ အိမ္ထဲသို႔ဝင္လာသည့္ သူမ်ားကို ဟြာရွန္႔ ေဆးပင္မ်ား သိမ္းဆည္းရင္းကေန အကဲခတ္ေနသည္။
"ညီေလး… မင္းမိန္းမ ငါတို႔ကို ထမင္း မခ်က္ေကၽြးေတာ့ဘူးလား…"
"အစ္ကိုႀကီးကလည္း… အရင္တစ္ေခါက္က ခ်က္ေကၽြးၿပီးၿပီေလ…"
"ဒါဆို ဒီတစ္ခါ ဘယ္သူ႔အလွည့္လဲ…"
နံပါတ္ ၅ က သံုးကေလးကို လက္ညိႈးထိုးၿပီး
YOU ARE READING
ၾကင္ယာေတာ္ "မို႔ရန္"
Historical Fictionအခ်ိန္ခရီးသြားျခင္းက တကယ္ပဲ ရွိတာလား.... ပတ္ဝန္းက်င္က လႈပ္ရွားသြားလာေနသည့္ လူမ်ားက သူမကို "ဒါတကယ္ဟုတ္တယ္" ဟု ေျပာေနသလိုလို... မ်က္ဝန္းတို႔ကို မွိတ္လိုက္သည္... "မျဖစ္ႏိုင္တာ..." (BL မဟုတ္ပါ :\ ) (My OC)
