A Love to last....(COMPLETED)

Epilogue

5 years later.

Nakatayo ako sa gitna ng madaming tao.

Sobrang dami to the point na nag sisiksikan na. animo’y hindi mahulugang karayom.

Pero patuloy ang tao sa pag daan at mukhang hindi ito nauubos. Hindi alintana ang sikip at dami ng tao.

Nakatingin lang ako sa mga nagdadaang tao ng may kumuha ng atensyon ko.

Agad na nag focus ang tingin ko sa kanya. Pakiramdam ko nung mga panahong yun biglang nawala ng parang bula ang mga tao sa paligid ko.

Hanggang sa naglakad ito papalayo.

“Teka lang!” sigaw ko sa kanya.

Pero bigla na lang umingay ang paligid na naging dahilan para hindi niya ko marinig.

“hintayin mo ko!”

“t-teka!!” nagpatuloy lang ito sa paglalakad.

Hindi niya ako marinig at hindi ko rin siya maabutan.

Sa dami ng tao hindi na ako makasiksik pa.

Hanggang sa buhok na lang nya ang nakikita ko.

“huminto ka saglit! Hintayin mo ko!”

At bago ko pa man maisigaw ang pangalan niya, nagising na ako.

**