This is a work of fiction. Names, characters, business, songs, places, events, and incidents are either product of author's imagination or used in a fictitious manner. Any resemblance to actual persons, living or dead, or actual events is purely coi...
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Pagkaahon namin sa balon ni Isla ay sinalubong kami ng mga mamamayan ng bayang ito. Lahat sila ay naghihintay sa balita kung naging matagumpay nga ba ang ginawa kong paglalakbay sa loob ng balon.
"Ginoo, anong nangyari?" Tanong sa akin ng isang bata. Sa pagkakatanda ko ay siya ang batang tinulungan ko kanina at inabutan ng tubig.
"Malulutas na ang problema ninyo," malakas na nagsigawan ang mga tao na para bang isang napakalaking balita ang aking sinabi. Sinong hindi? Ilang araw ng walang tubig sa bayan nila kung kaya't malaking ginhawa ito para sa kanila.
"Pero bago iyon," biglang nagsalita ang batang si Isla na nasa aking tabi. "Gusto ko'y mangako muna ang bawat isa na hindi ninyo na aaksayahin ang tubig at gagamitin na ito sa makubuluhang paraan." Hiling niya.
"Gawin mo na lang ang usapan natin, Isla," sabi ko sa kanya.
Lumagitik ang kanyang daliri at may malakas kaming puwersa na naramdaman sa ilalim ng lupa. Ilang segundo lamang ang lumipas ay bumulwak ang masaganang tubig mula sa balon at nagsaya ang mga tao sa kanilang nakita. Ang iba sa kanila ay dali-daling sumalok ng tubig dahil sa uhaw.
"Maraming salamat ginoo," sabi ni Fernando. Nagdasal din siya at tumingin sa kalangitan. "Maraming salamat, bathala."
"Nawa'y maging mas maayos na ang paggamit nila sa tubig," narinig kong sabi ng bata sa aking tabi habang nakangiti sa mga tao. "Saan tayo sunod na pupunta, Basil?" Tanong niya sa akin. Akala niya yata ay talagang isasama ko siya sa gagawin kong paglalakbay. Hindi ko hahayaan na masama ang batang ito sa gulo sa pagitan ng Sol invictus at gobyerno.
"Hindi kita isasama." Sabi ko sa kanya.
"Fernando," tawag ko sa matandang lalaki na masayang nakatingin sa kanyang nasasakupan. "Baka nakakalimutan mo ang ating pinag-usapan, hindi libre ang aking serbisyo."
"Leo, kuhanin mo ang nakahandang tatlong ginto at mga rubi para kay ginoong Basil." Tumakbo ang kawal at mayamaya lamang at may hawak na siyang isang lalagyanan kung saan naglalaman ito ng ginto at rubi. "Hindi basta-basta ang mga rubi na namimina sa aming lugar, mataas ang kalidad nito at maaari mong maibenta sa mataas na presyo."
Naglakad na ako paalis at nakasunod sa akin ang batang si Isla. Palukso-lukso pa siyang tumatalon habang nakasunod. "Hindi ka ba nakakaintindi? Hindi kita isasama,"
"Hindi maaari iyon. Ikaw na ang panginoon ko ngayon kung kaya't sa'yo lamang ako susunod. Sa ayaw at sa gusto mo ay sasama ako sa mga gagawin mong paglalakbay." Nakangiti niyang sabi sa akin.
"Bahala ka," sabi ko at itinuloy ang paglalakbay. Paniguradong mananawa rin si Isla sa pagsunod sa akin. Paniguradong iiwan niya rin naman ako, walang permanente sa buhay ng tao.
"Ginoo sandali lamang," napahinto ako sa paglalakad kung kaya't napalingon ako kay Fernando. "Magkakaroon kami ng pagsasalo bilang pagpapasalamat kay Bathala mamayang gabi, bakit hindi na kayo sumabay?" Tanong niya sa akin.
