This is a work of fiction. Names, characters, business, songs, places, events, and incidents are either product of author's imagination or used in a fictitious manner. Any resemblance to actual persons, living or dead, or actual events is purely coi...
ओह! यह छवि हमारे सामग्री दिशानिर्देशों का पालन नहीं करती है। प्रकाशन जारी रखने के लिए, कृपया इसे हटा दें या कोई भिन्न छवि अपलोड करें।
Bago kami umalis ni Isla sa bayan ng Havoc ay napagdesisyunan na naming mamili ng mga gamit at kagamitan, sikat din naman ang Havoc sa mga magagandang kalidad ng Tabak. "Magkano ang ganito ninyo?" Tanong ko sa nagtitinda habang nakatingin sa Jian. Ang Jian ay isang espada ng mga maginoong lalaki, magandang kalidad ito para sa mga labanang may maliliit na distansya.
Habang nandito ako sa tindahan ng sandata ay hindi ko maiwasang maalala si tatay David, ganitong-ganito rin ang kanyang tindahan. Ang amoy ng metal, ang makikinang na espada. Bigla naman akong nangulila nung maalala sila. Kumusta na kaya sila? Naaalala rin kaya nila ako? Malamang ay hindi, isa akong kriminal sa paningin nila.
"Panginoon," naputol ang aking malalim na pag-iisip nung biglang hatakin ni Isla ang laylayan ng aking damit. "Ang lalim nang iniisip mo. Narinig mo ba ang sinabi ng tindero?" Tanong niya.
"M-magkano?" Tanong ko ulit.
"Magandang kalidad na Jian iyan, hijo. Hindi basta-basta ang mga kagamitan na ginamit diyan, mabibili mo ang Jian na iyan sa halagang isang ginto," sabi niya sa akin. Hinawakan ko ang Jian at sinubukan gumawa nang mga atake.
Magaan lang ito gamitin, matalim din ito. Mukha namang sulit ang ibabayad ko dahil maganda nga ang kalidad nito. "Kukuhanin ko," naglapag ako ng isang ginto sa kanyang lamesa.
Bumili na rin kami ng mga kagayakan at ibinili ko na rin ng bagong damit si Isla na lubha niyang ikinatuwa. Sumatutal ay naubos din ang tatlong ginto na iniabot sa amin ni Fernando sa pamimili. Pinag-iisipan ko pa kung ibebenta ko ang sagisag na huling iniabot sa akin ni Alvaro pero napagdesisyunan ko na lamang na itago ito. Ito lang ang huling alaala ni Alvaro na mayroon ako.
"Kung tutungo tayo sa Sol Invictus, panginoon, ano naman ang pakay mo sa grupong iyon?" Tanong sa akin ni Isla. Nakalabas na kami ng Havoc at itinuloy ang paglalakbay. Natatanaw ko na ang bundok ng Ignis at nararamdaman ko nang malapit na kami sa aming pupuntahan.
"Sasali ako," sabi ko kay Isla. "Sinabi ko naman sa'yo, hindi mo naman kinakailangan na sundan ako. Masama akong tao, kalaban ako ng gobyerno." Dugtong ko pa sa kanya. Hindi ko alam kung maiintindihan iyon nitong pitong taong gulang na kausap ko. Napakabata pa ni Isla pero kakaiba rin ang taglay niyang lakas.
"Kung sasali ang panginoon ko, sasali din ako." Nakangiti niyang sabi sa akin at palukso-lukso muling naglakad.
Habang naglalakad kaming dalawa ay may nakasalubong kaming tatlong manlalakbay. Isang mahikera, isang mamamana, at isang lalaki na may pulang buhok at isang kagaya ko na eksriminador.
"Tingnan ninyo nga naman, isang manlalakbay na may kasamang bata," sabi nung lalaking nasa gitna at nagtawanan silang tatlo. Iniharang ko ang balabal sa aking mukha upang hindi nila ako makilala. "Hindi ka bubuhayin ng bata na iyan, kapwa ko manlalakbay. Sumama ka na lang sa amin dahil mukha ka namang malakas."
"Panginoon..." Humigpit ang kapit ni Isla sa laylayan ng aking damit.
"Sasama lamang ako sa inyo basta ba lahat ng bagay at pera na makukuha ay sa akin lahat mapupunta. Iyon ang patakaran ko kapag isinasama akong manlakbay." Ngumisi ako sa kanila. Siguro naman ay hindi nila ako makikilala dahil natatakpan ng balabal ang kalahati ng aking mukha.
