"AMNESIA" -ErrorInk-

Bölüm 7 Parça 2 - Nightmare

Bölüm 7 Parça 2:

Nightmare

- - -

Dream'in pes ettiğini belirten yüzü bana yalan söylediğim için bir kez daha suçluluk duygusu uyandırırken, şu çizimlerin asılı olduğu sarı ortama geri geldim portalımla. Ama doğruyu söylemek için hazır hissedemiyordum, her ne kadar söylemek içimden gelse de... Haklı olup olmamam hakkında kendimle minik bir kavgaya girip, içimdeki suçluluk duygusunun artışıyla beraber düşmeyen ama olduğunu hissedebildiğim gözyaşlarımı durdurmaya çalışıyordum.

Beni ağlak yapan bu duygularımı geçici olarak yok etmek için, aklıma beni iyi hissettirecek şeyler getirmeye başladım sonra, belki iyi gelirdi. Mesela kahvaltıda yaptığımız o komik tartışmalarımız, dünkü partide yaşanan güzel vakitler...
Tekrar tekrar söyleyeceğim bu sözü kendime sanırım.

"Bu kadar iyi arkadaşlarım varken pes edemezdim. Devam etmeliydim."

Kısa sürede moralim biraz daha düzeldi ve kendime normal bir hayat yaşayabileceğimi kabullendirmek adına birkaç işsizlik yapmaya karar verdim bir müddet geçince.

Mesela... Bu çizimlerle dolu güzel yere "sarı ortam" demek biraz, hatta çok.. gülünçtü. Buraya bir isim bulabilirdim, belki de çoktan vardı bir ismi, ama ben yeni bir isim koyacaktım.
Veya AE'ler ile alakalı kitaplarımın arasında tesadüfen gözümün kaydığı kitabı okuyarak AE'nin ne olduğunu öğrenebilirdim.
Ya da resim çizebilirim..?

Neyse ki burada tamamen yalnız ve müsaittim, düşündüklerimin üçünü de yapacak vaktim vardı, yani sanırım. Hangisinden başlayacağımı iyi biliyordum, o yüzden doğrudan siyah kapaklı, üzerinde beyaz bir canavar ruhu ve kırmızı bir insan ruhu bulunan kitabın yavaşça ilk sayfasını açtım ve fırçamın gövde kısmını yastık niyetine kullanıp uzanarak kitabı okumaya başladım.

~  •  •  •  ~

Yaklaşık 1-2 saattimi yüzümü hiçbir yere çevirmeden, sadece kitaba bakarak geçirdim. Tabi aynı şey oturma pozisyonum için söylenemez.. Daha 2 dakika önce bacak bacak üstüne atıp yatarak kitabı yukarı doğru uzatıyordum, şimdi ise semt oturuşu yaparken tek elimle kitabı tutuyor, diğer elimle kafamın dik durdurmak için alttan destek veriyordum. Dışarıdan ne kadar saçma durduğum konusunda her iddiasına varabilsem de rahattı bu pozisyonlar. Ayrıca karşısında rezil olabileceğim kimse yoktu zaten.

Kitaba gelirsek; bana bayağı önemli birkaç şey öğretti diyebiliriz. AE'nin açılımının Alternatif Evren olması, her AE'de karakterlerin aynı, ama hikâyelerin ve görünüşlerin biraz daha farklı olması galiba öğrendiğim en önemli şeyler arasında...

Düşündüm de, not defterimin yanında bu kitabı gezdirsem gerçekten iyi olur. O yüzden tüm dikkatimle okumuştum ya, yarısını bitirmiştim hiç bitmez dediğim şu kitabın. Ama hâlâ AE'lerin benim hayatımda ne tür bir etkisi olabileceğini merak ediyordum doğrusu. Benimle alakalı çok da bir şeyleri yoktu çünkü. Onlarla ne yapacaktım ki, beni onlarla alâkalı yapan özellikleri neydi...?

Sorularıma cevap ararken, hiç beklemediğim bir vakitte önüme bir portal belirdi. İlk minik bir ürperme, sonra da merakla kitabı kaldığım sayfanın köşesini katlayıp kapatarak, kafamı portala doğru kaldırdım. Portalı oluşturan kişi kim olacağını kafamda sorgularken, bu şahıs sorgulamamı uzatmak istemezcesine kendisini gösterdi kısa sürede.

Her tarafı siyah bir sıvı maddeyle kaplı olduğundan dolayı kıyafetlerini hatta kendisinin bir iskelet bile olduğunu zorla farkedebileceğin biriydi bu kişi. Gören herkesi korkutabilecek, arkasından çıkan ve her tarafa o siyah sıvıdan döken dört tane büyük kolu da vardı. Suratındaki bıçakla kesilmişcesine geniş gülümsemesi ve diğeri siyah sıvı yüzünden gözükmeyen, o kısık gözündeki ifade, onun iyi biri olmadığını her şekilde belli ediyordu. Aynı zamanda, ciddi bir şeyler döneceğini de.
Portalı ortadan kaldırarak, yüzünü bana döndü ben ayağa kalkarken. Dizilerdeki karakterler misali birbirimize konuşmadan çok şey anlatır gibi baktık öylece. Aslında, ben konuşmaktan çok soruyordum.