Forever With The Vampire

Chapter 23: Founding Anniversary 2

Erthea's POV

Kasalukuyan akong nag aayos ng sarili ko para sa party mamaya.

Nag lagay lang ako ng kaunting make up na mag ha-highlight sa look ko ngayong gabi. Ayaw ko ng masyadong makapal na make-up dahil hindi bagay sa akin. Para sa akin hindi bagay sa akin.

Naka red dress ako na kitang-kita ang likod ko. Bagay sya sa akin. Naka braid din ang buhok ko at may mga maliliit na gems sa bawat gitna.

"Done!" sigaw ko at luamabas na sa kwarto namin ng asawa ko. Nasa baba ng bahay si Daze at hinihintay ako sa labas ng bahay.

"Wow." sabi ni Daze at pinag masdan ako ng ilang minuto.

"Ano dito na lang tayo?" sabi ko sa kanya. Aba ilang minuto ba naman akong tinitigan.

"Kung pwede nga lang eh. Kung pwede lang na dito na lang tayo, ginawa ko na." sabi nya sa akin.

"So let's go?" tanong ko sa kanya.

Ngumiti sya sa akin at inilahad ang kanyang kamay sa akin. "Yes. Let's go, my beautiful wife *wink*" sabi nya and he chuckled. Napatawa na lang ako sa ginawa nya. Nang maka upo ako sa passenger seat at umikot si Daze papunta sa driver seat.

"Okay let's go, wife." sabi nya at pinaandar na ang sasakyan nya.

••••••••••••

"Do you know how gorgeous you are?" pag basag ni Daze sa katahimikan. Nabigla naman ako sa sinabi nya kaya naman natulala ako ng bahagya.

"O-Oh.. what d-do you mean?" tanong ko sa kanya. Pakiramdam ko pulang-pula ang pisngi ako ngayon.

"You're so gorgeous tonight." sabi nya sa akin. Ako naman ay napatingin sa kanya atsya naman ay naka tingin sa kalsada.

"T-Thank you." utal kong sabi dahil hindi naman ako sanay sa mga compliment na ganyan. Yes, madami ang nag sasabi na maganda ako pero iba yung dating sa akin kapag si Daze ang nag-sasabi sa akin. Ewan ko ba.

"Why?"

"Huh? Anong why?" tanong ko naman sa kanya.

"Why? Hindi ka pa rin sanay na sinasabihan kita na maganda ka?" tanong nya sa akin. Natigilan naman ako, tila ba nabasa nya ang nasa isip ko.

"Y-Yes." sabi ko naman sa kanya. Bahagya naman syang natawa.

"Kailangan mo ng masanay dahil araw-araw na kitang tatawagin na 'maganda'." sabi nya. Hindi na ako nah salita, speechless eh.

"Suotin mo na 'yung maskara mo." utos sa akin ni Daze at sinuot ko naman. All black ito na may feather sa kanan na may mga gems sa paligid, ngunit hindi gaanong marami. Hindi ko nga alam kung bakit black yung nabili ko eh, naka red dress naman ako.

Maya-maya pa ay nakarating na kami sa venue ng party na which is Mansion ng mga Villacerlyn.

Villacerlyn...

Villacerlyn...

Villacerlyn...

Villacerlyn...

Parang narinig ko na ang apelyidong iyon. Kanino?

Bigla akong nahilo pero hindi ko ipinahalata kay Daze, ayaw kong malaman nya nahihilo na naman ako. Baka sabihin nya umuwi na lang kami.