Forever With The Vampire

Chapter 37

WARNING! SHORT CHAPTER...

Erthea's/Cindy's POV

"Go." sabi sa akin ni Cassandra, ako naman ay alangang tumango sa kanya.

Sa totoo lang simula nung magising ako wala akong naintindihan sa mga sinabi nya. Nagulat din ako sa kanya, paano ba namang hindi ako magugulat sa kanya? Pag-gising ko hindi ko kilala yung kasama ko sa kwarto. Naguguluhan ako. Ang huli ko kasing naaalala ay yung may van na dumukot sa akin, pangalawang beses na yun. After nun wala na akong iba pang naaalala. Kaya gulong-gulo ako sa mga sinasabi ni Cassandra kanina. Ang naintindihan ko lang at ang kinakatakot ay yung baka patayin ako ng 'asawa ko daw'. At ang kina-e-excite ko naman ay nung nalaman kong nandito si Ashron.

I miss that vampire so much!

Paano ba ako napunta dito sa lugar ng mga bampira? Anong ginagawa ko dito? Tsaka bakit ganito ang ayos ko? Naka hospital gown ako tapos yung ulo ko may benda. Ano ba talagang nangyayari?

Wala akong matandaan! Hindi ko matandaan na ikinasal ako, dahil ang alam ko lang ay si Ashron lang ang mahal ko. Kaya papaanong magkakaroon ako ng asawa? Arghhh!

Ano ba talagang nangyayari sa akin???

"Darling? Darling gising kana! Oh my thank you! Ano may masakit ba sayo? Kamusta ka? Anong nangyari sayo?" sabi ni 'asawa ko daw' sa akin nang makita nya ako. Yumakap din ito sa akin pero hindi naman nagtagal. Sunod-sunod talaga dapat ang tanong? Hindi ba pwedeng isa-isa muna? Mahina ang kalaban.

"A-Ah o-okay na naman ako." sabi sa kanya. Bakit pa ba kaialngan ko itong gawin? Bakit kailangan ko pang mag panggap na asawa ko sya?

"Okay good... So uhmm... Gusto mo bang mag pahinga? Or kumain? Just tell me." sabi nya sa pa sa akin. Mukha talaga syang concern sa akin. Syempre asawa nya ako eh, alangang hindi sya mag alala sa akin diba?

"Wala naman, ayos lang ako. Thank you na lang." sabi ko sa kanya.

"Okay, sige basta sasabihan mo ako if you want something okay?" sabi nya at tumango naman ako sa kanya.

"Gusto ko lang sanang mag tanong... Ano ba talaga ang nangyari? Bakit ka nabangga?" tanong sa akin ni... Ano bang pangalan nitong lalaking ito? Jaze ba? Ay ewan! Nakalimutan ko!

"A-Ah kasi..." tumingin ako kay Cassandra asking her to help me. Ang hirap naman ng ganito. Kinakabahan ako, kasi malay mo malaman nitong 'asawa ko daw' na nag papanggap lang ako, baka mag katotoo yung sinasabi ni Cassandra na baka patayin ako.

Agad na tumayo si Cassandra maybe she know that I'm asking her to help me with this pag-papanggap.

"Daze sorry pero siguro pagod na si Erthea. Maybe you can ask her tomorrow. I think she needs to rest na." sabi ni Cassandra kay Daze. Daze pala name nito akala ko Jaze.

"Ganun ba? Yeah, she needs to rest. You can go home na Cassandra I can take care of her naman." sabi ni Daze kay Cassandra. Tumingin ako kay Cassandra giving her no-wag-kang-papayag-sa-kanya-i-need-you-baka-mabuking-tayo-ng-maaga-kung-iiwan-mo-ako-with-him look.

"No, Daze. Ikaw din I think you need to rest din, tingnan mo ang itsura mo mukha kang nasagasaan ng sampung truck. Ako na ang mag aalaga sa kanya muna. I'm sure naman na bukas pupunta ka din dito para alagaaan sya. Kaya you need to rest na." paliwanag sa kanya ni Cassandra kaya naman naka hinga ako ng maluwag.

"Sure ka ba? Ikaw Erthea, payag ka?" tanong sa akin ni Daze.

"Oo naman." sabi ko. Napansin kong tiningnan ako ni Cassandra ng masama. Ay opps!

"I-I mean, oo naman kasi tingnan mo nga ang itsura mo." sabi ko sa kanya.

"Oh okay sige, nag mamadali kasi akong pumunta dito nung tinawagan ako ni Cassandra na sinugod ka nga daw sa ospital dahil nabangga ka kaya ganito ang itsura ko ngayon." paliwanag si Daze. "Sige uuwi na muna ako sa bahay natin para mag pahinga. At ikaw darling mag pahinga ka din okay?" sabi nya at tumango naman ako sa kanya.

"See you tomorrow." sabi nya sa akin at lumapit sya sa akin sabay halik sa noo ko. Matapos niyon ay hinawakan nya ang pisnge ko at ngumiti sa akin. Tipid naman akong ngumiti sa kanya.

"See you." sabi ko sa kanya at tuluyan na syang umalis.

Napahiga ako sa kama at napahinga ng malakas. Salamat natapos rin ang pag papanggap na iyon.

"Muntik na tayong mabuking kanina." sabi sa akin ni Cassandra.

"Oo nga, sorry." sabi ko sa kanya.

Pumikit ako at mariing huminga ng malalim.

Hays ano ba itong nangyayari sa akin? Mas malala pa ito nung dinukot ako nung Chase eh. Ang dami-daming taning na ang lalaro sa isip ko pero ni isa wala manlang akong masagot, wala manlang makasagot.

"Ano mo ba si Ashron?" tanong ni Cassandra kaya bumalik ako sa huwisyo ko. Nag mulat ako ng mata at umayos ng upo. Sya naman ay naka upo din sa kama ko.

"Manliligaw ko si Ashron. Yun ang huli kong pag kakatanda at wala akong kilalang Daze." sabi ko sa kanya.

"Manliligaw? So hindi pa kayo official ganon?"

"Oo."

"Kung may tanong ka pwede kang mag tanong sa akin." sabi nya. Sa wakas masasagot na lahat ng tanong ko.

"Sino ba si Daze?"

"Si Daze ay mula sa isang pamilya na tanyag din dito sa buong Kasdeyatopia maliban sa mga Villacerlyn. Ang Kasdeyatopia ay ang lugar kung nasaan ka ngayon, lugar naming mga bampira."

"Bakit ko sya naging asawa?"

••••••••••••
A/N:
Sorry sa late update guys at sa short update. Biglaan kasing nawalan ng wifi and ayaw kong mag pa load dahil nag iipon ako para sa aking Army Bomb. So ayun nga thank you sa pag babasa nitong story kong ito.

I love you all!

-Darlingbabe_22