shtrati i dashurise

1

Ora 8:50, hap syt e shoh perqark qe jam ne dhomen time. Ngreh carcafin dhe shoh qe jam pa rroba. Shoh ne krahun time nje vajze brune pa rroba e cila po flinte. Nuk me kujtohej asgje nga nata e mbremshme. Di vetem qe isha ne lokal me Enin dhe po pinim te dy. Cohem dhe u vesha. Sa bera te dilja na dhoma me therret vajza brune:
Vajza: Bukuroshi me syt blu...
Une: Ah mirmengjes. Te me falesh po nuk te njoh, dhe nuk me kujtohet gje.
Vajza: Quhem Vanesa. Me kujtohet mua nata e kaluar. Ke qene hamshor i vertete.
Qesha...epo dija si ta shtija femren kur te doja e si te doja.
Vanesa: Une duhet te iki. Me telefo kur te duash.
U cua u vesh dhe iku. Ende isha si i trullosur nga mbreme dhe gjeja e pare qe mendova te beja ishte nje dush per tme sjell ne vete...kur ne moment me bie telefoni. E mar, ishte Eni.
Une: He mo burr, ca ke?
Eni: U cua don zhuani jone.
Une: He mos tall menderen tani. Nuk mbaj mend asgje ca kam ber.
Eni: Skagje mbajme mend ne te tjeret po ec te dalim.
Une: Prit te bej nje dush te mbledh veten dhe te mar vet ne telefon.
Eni: Mir Liam. Mos harroo.
Liam: Pa merak.
Pasi mbylla telefonin, shkova bera nje dush e cila me qetesoi e me solli ne vete...
Vesha kompletin adidas dhe dola. Prinderit e mi ende nuk kishin ardhur nga udhetimi ne Kanada per te rregulluar paktet qe kishte kompania jone me te huajt. Mar Enin ne telefon:
Liam: Dola un ku je?
Eni: Te lokali ku vem gjithmone atje te pres.
Liam: Ne rregull!
Ecja ne rruge dhe perhumbesha hera heres. Mendoja si do ecte e ardhmja ime nderkohe qe une jetoja ne menyren me te mire. Kisha kohe plot per tu menduar por gjithsesi e vras shume mendjen. Ne mendime e siper perplasem. Dreq! Edhe kjo me duhej. Hedh syte posht ishte nje vajze. I ishin shperndare librat ngado dhe dukej qe dridhej. Sa te cuditshem jane njerezit.
Liam: A je mire? Te vrava shume?
Vajza: Mire jam. Me fal ishte faji im. Nuk doja te perplasesha, me vjen keq jam shume hutaqe. Po vazhdonte po mblidhte librat dhe duart e saja te holla i dridheshin.
Liam: Me ler te te ndihmoj. U ula posht qe ta ndihmoja dhe deri pak çastesh vetem floket e saja ngjyre kafe te embel kacurrele vura re. I mblodha librat dhe ja dhash. Ne moment ka ngritur koken per te me falenderuar. Ishte e lezetshme. Syte i kishte te shkruar dhe ishte me syze. Fytyra e saj ishte bardhoshe dhe dukej vajze e thjesht.
Vajza: Faleminderit! Ej?? A je ketu?
Liam: Ah po me fal. Asgje ki mendjen heren tjeter dhe ika.
Nuk e di çme gjeti. Nuk doja te bija preh e nje shikimi. Vajzen e lash pas dhe as nuk doja te kthehesha per te pare reagimin e saj. E harrova shpejt. Shkoj ne lokal dhe ulem me Enin.
Eni: he burr si kalove mbreme?
Liam: Te thash dhe njehere, nuk mbaj mend asgje.
Eni: Po aq sa pive ti ku te mbaje dot mend.
Liam: Epo per kte kishim dal apo jo?
Eni: Po o plak po Vanesa i kishte thene Brunes qe si seksi me Liamin nuk kishte provuar kurre. Ecc kshu eshte vllai im. E ke vene re qe nuk ke lene goc pa kapur?
Liam: Ato me vijne vet ca te bej un? E di qe jam i parezistueshem po jo kaq.
Qeshem te dy. Keshtu talleshim saher qe shkonim me vajza qe vetem nje here i shihnim, ose qe kane qene dikur shoqet tona ( ishe me sakte).