shtrati i dashurise

70

*Liam*
Per pak fillonte mbledhja. Kisha nje lemsh ne gryke dhe nuk e jepja veten. Isha veshur me nje kostum serioz. Sapo kisha mbyllur telefonaten me Ajlen dhe isha disi me i qete fal saj, por emocionet nuk me braktisnin. Erdhi çasti. U futa ne dhomen e mbledhjes se bashku me prinderit dhe sekretaren Violen. Ajla u be si xhind kur mori vesh qe do ishte me ne. Une gezohesha me faktin se Ajla behej xheloze me ato faqet qe i skuqeshin nga nervat dhe vetullat e ngrysura por qe i kishin lezet.

Babi ishte ai qe takoi i pari perfaqesuesit dhe ne me pas. U rehatuam ne karriget e tavolines se rrumbullaket dhe filluam mbledhjen per shit-blerjen e aksioneve dhe kontraten. Prane meje ishte ulur Viola, gje qe se vura re ne momentin qe me pershperiti ne vesh.

Viola: Sa serioz qenkan keta.
Liam: Serioziteti ne keto raste duhet.
(Ia ktheva me pertese per te degjuar me shume biseden e prinderve te mi.)
Viola:Si thua pas mbledhjes te ulemi te pime diçka?
Liam: Kemi ardhur per mbledhje jo per te livadhitur.

Ia ktheva serioz dhe nuk folem me. Mbledhja mbaroi me sukses. Ortakeria u pranua dhe u gezuam pa mase. Dolem nga dyert e medhaja qe te tensionin dhe gjeja qe bera ishte marrja e Ajles ne telefon. Nuk e di sa ishte ora por kisha nevoj ti degjoja zerin. Zilja po shkonte dhe u hap.

Ajla: Alo?
Liami: Melodi per veshet e mi zeri yt.
(Ajla qeshi lehte me ze)
Ajla: Qenke ne humor. Si shkoi mbledhja? U be ortakeria?
Liam: Gjithçka shkoi me sukses.
Ajla: Sa me gezove jete. Po une e dija qe do shkonte mire.
Liam: Epo te kam fatsjellese ndaj.
(Te dy qeshem) Tani do shkojme te hame darken vogelushe. Te dua!
Ajla: Dhe une te dua! Me mungon...
Liam: Mua me shume.

• • •
Kisha pire thjeshte nje gote vere dhe mendja me vinte verdall. Isha ulur ne tavoline me prinderit e Violen.
Liam: Hem...me falni por me duhet te shkoj ne dhome. Jam lodhur...
(Thoja teksa mundohesha te mbaja veten e mos bija ne sy)
Berti: Si te duash bir. E ne per pak do ngrihemi.
Viola: Dhe une do ngrihem. Naten e mire.

Eca drejt anshesorit dhe pas meje qendronte Viola. Hyra ne anshesor bashke me te. Shtypa numrin 4. Ajo qendronte prane meje, qe mesa arrija te dalloja une ne ate turbullire te çuditshme qe me kishte kapluar, kafshonte buzen dhe me ferkonte ne qafe. Nuk u vura rendesi dhe rrija mbeshtetur ne anshesor me symbyllur. Kur tringellima e anshesorit lajmeron ndalesen e saj, dola dhe ajo ende me ndiqte pas. Dhomat i kishim ne nje korridor. Nxora çelsin nga xhepi dhe me ra ne mberdhe. Ajo u perkul ne menyre qe ti ngrihej fustani dhe hapi deren.
Liam: Faleminderit. Naten e mire.
Viola: Prit te te shoqeroj. Duket sikur je dehur.
( thoshte me zerin qe mundohej ta bente te embel)
Liam: Nuk ka nevoj.

Ajo nuk i vuri re fjalet e mia. Eci pas meje dhe mbylli deren. Me shtyu drejt e ne shtrat. Filloj te hiqte kollaren dhunshem dhe te zberthente kopsat e kemishes. Ajo hoqi fustanin dhe ishte me te brendshme. Me hipi siper e nisi te ferkohej siper meje. Bente ato veprimet joshese por qe une isha ne shok.

Liam: Çfare po ben?
Viola: Asgje.
(Fliste teksa kafshonte gishtin e saj tregues duke qeshur)
Liam: Jo Viola ik.
(E shtyva fort por ndihesha i dobet, i pafuqishem. Ajo bashkoi duart me te mijat dhe me puthte ne qaf).
Liam: Viola mjaft.
(U çova duke i kapur kyçet e duarve)
Viola: Çfare nuk shkon?
Liam: Une kam dike tjeter. Ça dreqin te shkon nder mend.
Viola: Por une e di qe ti do te me ndjesh po aq sa dua une.
(Dhe me puthi ne buze. Une hoqa direkt fytyren dhe u çova ne kembe)
Liam: Dil jasht.
(Bertita me sa kisha ne koke) Ik dhe mos guxo me te besh keto veprime. Do te te pushoj nga puna nese sillesh si bishtperdredhur.
Viola: Mbaje ate qe ke, nuk ma merre mendja se do zgjasi shume.
(Tha duke marre fustanin e saj dhe teksa ikte u shtriva i vdekur ne shtrate dhe pa nje pa dy me zuri gjumi)

Mengjesi me gjeti me nje dhimbje koke. Shoh qe nuk isha nderruar dhe kemishen e kisha te zberthyer. Nuk mbaja mend asgje. Vendosa te beja nje dush dhe me pas te merja Ajlen ne telefon. Uji i nxehte me sillte ne vete dhe me bente te mendoja Ajlen, momentin kur beme dashuri per here te pare, qe i bera dush me pas per ta qetesuar. Po qeshja me veten. Me mungonte si dreqi per aromen e flokeve e te trupit te saj. Nuk prisja sa te kthehesha e ta rrembeja ne krahet e mi.