shtrati i dashurise

79

                                        *Ajla*

U çova ne mengjes dhe e lash me gjyshen time te dilnim xhiro nga vollgat dhe me pas te benim pazar. Kisha nje gjyshe super, ajo pershtatet me çdo kohe dhe kuptohemi jasht zakonisht shume. Do te doja t'i tregoja per Liamin, por tani qe nuk jam me me te, nuk dua te dukem kaq...ose me mire te themi ta zhgenjeja ate. Behemi gati dhe dalim nga shtepia krahe per krahe.

Gjyshja: Ajla, do te marim ndonje gje per te ngrene? Diçka te embel a çfare te duash.
Ajla: Si thua te marrim akullore?
Gjyshja: Ide e mire, po bej kohe pa ngrene.

Shkuam dhe morem akullore teksa benim xhiro ne Vollga. Deti ishte i qete dhe flladi me aromen qe perçonte permes eres ishte shplodhese. Teksa benim xhiro, perpara me del Liami. O perendi po ai ketu? Ne fraksion sekondi mu kujtuan mesazhet. Nese i ka shkruar ai betohem qe do e vras. Ai po vinte drejt nesh, o zot do turperohem. Çfare ka ndermend te bej. Ne ate moment ai na ndalon ne. Une ngela ne shok dhe syte me ishin bere poçe.

Liam: Si jeni nena?
Gjyshja: Mire te keqen nena ti si je?
Liam: Mire, desha te te thoja se jeni bere e mrekullueshme sot.
(Dhe u zgjat t'i puthte doren. Ende se kisha mbledhur veten dhe me keto gjeste qe po bente, ça dreqin kishte planifikuar te bente. Gjyshja i buzeqeshi embel dhe i perkedheli koken.)
Gjyshja: Te faleminderit mor bir po eshte plak nena s'kam moshe per keto gjera une.
Liam: Edhe pse jeni e vjeter jeni me e fresket se nje trendafil.
Gjyshja: Qenkeni xhentil o bir. Por me falni, se ndoshta dhe nuk mbaj mend, po me duket sikur nuk ju njoh apo jo?
Liam: Jo ne fakt nuk njihemi por desha t'ju pyesja per diçka.
Gjyshja: Po bir me pyet.
(Liami shikon nga une,edhe pse gjithe kohen shikim e kishte nga pune me bisht te syrit buzeqesh ne ate menyre qe mua me çmend dhe me shkriu. Kembet po me dridheshin dhe fluturat po benin revolte brenda stomakut tim.)

Liam: Moj nene e mire, a mund ta di se cilit qiell i eshte shkeputur ky yll qe ke ne krahe?

(Gjyshja buzeqesh e shikon tere krenari nga une. Perendi ai nuk ishte mire nga mend. Se ça po djalloste nuk e di por do e merja vesh shume shpejt.)
Gjyshja: Kjo eshte mbesa ime, Ajla.
Liam: Tani po e kuptoj se kujt ia ka marre bukurine. Qenka nje engjell i vertete, me mori zemren me nje shikim te rastesishem moj nene. A ke ndonje ilaç per ta sheruar.
(Gjyshja qesh me shpirt dhe une u skuqa nga turpi. Ula koken per te mos pare ate surratin e tij aq te bukur qe po me turperonte ne syte e gjyshes. Ne ate moment vjen Eni dhe nena sa e shikon buzeqesh perseri)
Gjyshja: Eni o bir i nenes si je?
(Dhe e perqafon Enin. Eni eshte rritur tek shtepia e gjysherve te mi.)
Eni: Mire nena ti si je?
Gjyshja: Mire ja kam dal me mbesen.
Eni: Ajla si je?
(Ajla si je. I jap doren e menduar dhe syte i mbaj nga Liami qe nuk e kishte shkeputur shikimin ndaj meje asnje çast. Me ishte bllokuar gjithçka ne trup dhe nuk kisha guximin as te flisja nje fjale.)
Ajla: Mir...mire...ti...ti si...je?
Gjyshja: E kam me turp mbesen mos ja vini re.
Eni: E di nena i kam ne klase.
Gjyshja: O bij po si s'me ke thene qe ke Enin ne klase?
Ajla: Nuk...nuk ka rene muhabeti gjyshe.
(Thash e hutuar. Liami zbardhte dhembet dhe u acarova.)
Eni: Ky eshte shoku im i ngushte Liam. Jam rritur me te nena, nuk e di a e mban mend kur vinim ne te vegjel te xhaxhai.
Gjyshja: Liam Bajraktari? Po si se mbaj mend o bir ky pelqente kekun tim me çokollate dhe vinte sa here te hante, biles beja kastile qe ju therrisja te hanit.
(Ne rregull tani ngela si qyqe. Nena ime njeh Liamin. Bravo Ajla ne ça rrote te paska zene bishti. Me mire te vdisja se te gjendesha ne ate situate)
Gjyshja: Pse nuk vini per dreke nga ne sot?
Liam: Po.
Ajla: Jo.
(Ne çast pame nga njeri tjetri dhe syte na shkreptinin. Nese do kishim fuqi mbinatyrore Durresi do ishte shfarosur tani.)
Ajla: Gjyshe ne kemi gjera te tjera per te bere. Do bejme pazarin, do ujisim lulet e kopshtit.
Gjyshja: U qyqja po punet presin moj bij se kemi me ngut po ejani rrini nga ne sot.
Eni: Nuk po kembengulim nena, do vijme qe tani.
(Pash me inat nga Eni dhe me pas nga Liami i cili qeshte fitimtar. Do e varrosja, se dukej qe po i vinte ora. Nuk kisha force te kundershtoja, aq me pak me gjyshen time. Kthyem rrugen per nga ishim nisur dhe te katert ne shkuam drejte shtepise. Liami nuk mi ndante syte dhe kjo gje me acarone ne kulm. Erdha me idene se do hiqja mendjen dhe jo ta kisha budallain ne shtepi. Zot me jep durim!)
Gjyshja: Po shume romantik je bere ti bir.
(I tha gjyshja Liamit)
Liam: Behemi o nena se po nuk u bere romantik si t'ja marresh zemren dikujt?
(Tha dhe syte i kishte nga une. Ndezi nje cigare dhe degjonte nga gjyshja i lumtur)
Gjyshja: Leqe ke qene qe i vogel ashtu ti bir.
Liam: Si keshtu? Nuk mbaj mend shume mire.
Gjyshja: Mere kepusje trendafilat nga  kopshti im dhe shkoje per t'ja dhene Ajles.
Liam: Çfare?
Ajla: Çfare??
(Te dy pame te habitur nga gjyshja sikur te kishim pare alien. Eni shijonte shfaqjen teper krenar dhe i lumtur. Do i thoja Leas ta bente peshk.)
Gjyshja: Kur ishit te vegjel, Liami vinte me Enin ne shtepine tone dhe sa here vije ti ai merrte trendafila dhe ti sillte. Madje e kujtoj qe erdhi nje here me ato dhembet e rena perpara dhe me thoshte "Nena, kete trendafil e kam per me te bukuren" dhe une i thoja "po kush eshte me e bukura" ai qeshte e thoshte "Ja ajo kaçurrelsja me syte blu" dhe drejtonte gishtin nga Ajla qe flinte. Ma shkrinte shpirtin kur beje ashtu, si çunak i vogel i bere pis tere dhe qe luaje me çunat e gjunjet e vrara.