shtrati i dashurise

59

Kishte shkuar vone, keshtu qe u veshem dhe po beheshim gati. Ajla doli pak ne ballkon dhe po shikonte rrotull.

Ajla: Sa me pelqen ky vend.
Liam: Epo duhet te te pelqej. Do jete shtepia jote e re.
(i thash duke e puthur prapa qafes. Ajla buzeqeshi)
Liam: Ke uri? Nuk ke ngrene gje qe mbreme.
Ajla: Jo nuk kam. Ti ke?
Liam: Une te hengra ty e jam ngopur, por s'do refuzoja nese do te haja prap ty.
(I thash duke ngritur supet. Ajla qeshi) Dhe ti do hash. Ke me shume nevoj per ushqim tani engjell. Duhet te hash, ti je anemike.
Ajla: Oh Liam jam mire. Pse duhet te kesh kaq merak?
Liam: Kam s'kam do besh si them une. Eja brenda dhe ikim hame diçka ketu ose dalim, si te duash ti. ( i thash duke i kapur doren)
Ajla: Mire.
(Ikem ne sallon. Shkova ne aneks dhe hapa frigoriferin e madh.)
Liam: Epo engjell, shiko ça do qe te hash.
Ajla: Hem, se di. Ke konfleks?
Liam: Po ka. Si e ha ti? Me çokollate?
(Ajla qeshi dhe nxori çik gjuhen si femi. E dija qe ashtu i hante)
Mire ja ti pergatis une, por kur te te çoj ne shtepi do hash perseri mire?
Ajla: Mire.
(Ma kthehu pergjigjen si nje ze femije i vogel e i lumtur. Buzeqesha dhe i bera per te ngrene asaj dhe vetes. U ulem ne sallon dhe po hanim.)
Liam: Je me mire tani? Ke dhimbje apo problem?
( Ajla u pertyp si me veshtiresi. I vinte shume siklet sahere qe e pyesja ashtu)
Ajla: Jo nuk kam dhimbje.
Liam: Pse me genjen? Ke dhimbje apo jo. (Ajla u dorezua)
Ajla: Po kam dhimbje por jam mire.
(E la pjaten ne tavoline) Nuk kam me uri.
(Une mora pjaten dhe ja dhash perseri)
Liam: Haje te gjithen. Nuk te çoj ne shtepi, do te te kyç ketu derisa ta hash te teren. Dhe do me tregosh si ndjehesh si jo mire?
Ajla: Pse keshtu je bere merak per ç'do vajze qe ke shkuar?
Liam: Jo, se ti s'je "vajzat e tjera" ne rregull? Ti je imja, je vajza qe dua dreqi e mori nuk duhet te te pyes si je apo jo?
Ajla: Me fal Liam, ke te drejte. Po kam dhimbje, por do me kaloj shpejt apo jo?
Liam: Do te te kaloj, per cdo gje do me tregosh mire.
(I fola bute dhe e perkedhela ne fytyre) Te lutem Ajla, kam shume merak per ty. Me beso!
Ajla: Te besoj!
(Me tha duke me puthur doren dhe me pas hengri konfleksat me çokollate)

Pasi hengrem shkuam ne makine ku brenda ndodhej dhe arushi i madh. Hipem dhe u nisem per ne shtepine e Ajles.
Ajla: Bobo po tani ku ta çoj gjithe kete arush te madh? Prinderit do e kuptojne.
Liami: Skagje engjell, e sjell une nga dritarja. A te vijne prinderit shpesh ne dhome?
Ajla: Jo.
Liam: Bukur atere keshtu do e bejme. Pastaj kur te jesh gati ti une do vij te takoj prinderit e tu. Ti me prinderit e mi do takohesh keto dite mire?
(I thash teksa i puthja doren. Ajla u gezua shume. Shkuam prapa pallatit dhe parkova makinen. Ndeza nje cigare)
Ajla: Pse nuk e le cigaren? Nuk dua me te pish.
( me tha e dorezuar)
Liam: Me bej ta le.
Ajla: Si te bej?
Liam: Me puth
(i thash duke e pare me djallezi)
Ajla: Do fuksionoj?
(Me tha me ate zerin joshes duke pare buzet e mia)
Liam: Kjo ngelet veç per tu pare. (Dhe sa hap e mbyll syt Ajla me puth. Me puth e me kafshon, te njejten gje beja dhe une. Ajo renkonte lehte dhe mua me eksitonte. U shkeput nga une)
Liam: Engjell mos e bej me ashtu se me cmend. Te lutem!
(Iu pergjerova si kone. Ajla qeshi)
Ajla: Pra, nuk do e pish cigaren?
Liam: Ah po cigarja, harrova.
(E flaka nga dritarja)
Ajla: Do e lesh cigaren mire? Nuk te ben mire per shendetin.
Liam: Po me bere ti ta le do e le.
Ajla: Mire.
(Me tha e me puthi perseri ne buze) Me duhet te iki tani. Si do ja bejme per arushin?
Liam: Siç te thash, shko ne shtepi takoji prinderit dhe futu ne dhome. A hapet dritarja apo e ke kyçur?
Ajla: Hapet.
Liam: Mire une do hap dritaren dhe do fus arushin brenda mire? Shko tani se do behen merak prinderit.