shtrati i dashurise

95

                                    *Liam*

Kishin kaluar dy jave nga ku isha çuar nga koma. Ajla me rrinte prane kokes çdo moment dhe nuk ishte permendur muhabeti i shpjegimit tim. Ajo kujdesej si te mos kishte ndodhur kurre ajo perçarje jona. Te gjithe i kisha prane vetes, madje dhe prinderit e Ajles e moren vesh per ne. Ne fillim u merziten qe nuk ishin vene ne dijeni por pranuan pasi prinderit tane njiheshin. Erdhen dhe per vizit ne spital. Ndejten dy dite dhe iken perseri. Isha ne gjume dhe ndjej doren e Ajles qe me perkedhelte. Hapa pakez syte dhe me puthi ne ball.
Ajla: Me fal qe te zgjova jet, fli une po pres sa te zgjohesh vet.
E kapa Ajlen nga dora.
Liam: Jo mos ik te lutem.
U ul ne karrigen prane krevatit dhe me shikonte.
Ajla: Si ndihesh tani?
Liam: Me ke pyetur 1000here deri tani vogelushe. Jam mire.
Ajla: Thjesht kam merak.
Liam: Mos ki.
Ne ate çast vjen Eni dhe ma ben me shenje.
Liam: Ajla dil pak jashte te lutem. Me duhet te bisedoj me Enin.
Ajla: Çfare ka ndodhur?
(Tha e trembur)
Liam: Asgje engjell thjesht duhet te flas pak privatesisht me kupton?
Ajla tund koken dhe behet te çohet. E rrembej nga vetja dhe e puth. Ajo buzeqesh dhe del jashte.
Liam: E gjete?
Eni: E gjeta.
Liam: Me trego.
Eni: Kontrrollova te kompjuterat e zyres se babit te lista e civileve. Doli emri i tij po nuk kishte shume informacione. Nuk kishte dosje te mire. Ishin ngritur disa padi kunder tij po nuk ishin marre parasysh. E kishin ndimuar persona te tjere te dilte jashte pa u lagur. Dhe mora vesh dhe diçka tjeter.
Liam: Çfare?
Eni: Ai ka kushuri Violen qe ka punuar ne komplanin tend.
(I rash ballit me dore.)
Liam: Je i sigurt?
Eni: 100%.
Po mundoja te beja lidhjen ndermjet tyre.
Liam: Po çunat e kapen ate?
Eni: Po por nuk tregonte madje dhe ata kercenonte.
Fillova te qeshja tere ironi bashke me Enin.
Liam: Ai se di se me ka te bej.
Eni: Kete i thane dhe ata dhe ai ende fryhej si kendez.
Liam: Do e ç'fryjme ne po he sa te dal nga spitali.
Eni: Kur kane thene per te dal.
Liam: Keto kohe thone por dua te dal sa me shpejt. Ma shpifi ketu. Dua te rregullohen gjerat dhe ai te kalbet ne burg ose do e vras me duart e mia. Madje sa te dal nga spitali do zbatojme planin tjeter qe kemi lene.
Eni: Pikerisht. Por Lea keto kohe me ka thene ça fsheh me Liamin.
Liam: Dhe mua Ajla. E pe reagimin e saj?
Eni: E pash. Ajo imja ben me keq, nuk ka faj eshte shtatzen dhe bebi i ndikon ne emocionet qe ka.
Liam: Ça justifikimi do gjejme.
Eni: Do i propozoj per martese sa te dalim nga spitali.
Liam: O vlla sa me gezove eja te perqafoj çik lali ty.
E perqafova fort dhe me beri te derdhja lot gezimi. Vellai im do me martohej dhe nuk kishte gezim kaq te madh. Pasi bisedojme dhe per punen e dasmes Eni del nga dhoma. Po numeroja deri ne tre.
Liam: 1...2...
Dhe tada Ajla hap deren dhe futet brenda.
Ajla: Per ça bisedon me Enin ne kaq fshehtesi? As Lea nuk e di dhe nuk ndihet mire per kete fakt.
Liam: Dhe ti do ta dish per Lean keshtu?
(I thash duke e pare me medyshje)
Ajla: Po sigurisht, ajo eshte shtatzen duhet te jete super e qete.
Liam: Je e sigurt?
Ajo rrotulloi syte si per tu justifikuar dhe shfryu e mundur.
Ajla: Epo...dua ta di dhe une, pse mos te di se çfare flisni ju?
Liam: Uf mire mire do te ta them po mos i thuaj gje Leas ne rregull?
Ajla: Te premtoj.
Tha entuziaste dhe vuri duart tek mjekrra sikur te degjonte histori duke buzeqeshur hijshem.
Liam: Eni do t'i propozoj per martese Leas. Te martohen para se te lindi bebi kjo eshte e gjitha.
Ajla: Aaa seriozisht?
(Tha teper e gezuar, a thua sikur i propozova une dhe e ngriti spitalin ne kembe)
Liam: Shtt pra se do te te degjojne.
Ajla: Mire mire e qepa, po kur do ndodhi kjo?
Liam: Kur te ikim nga ky vend i shpifur qe po me bezdis jashte mase.
Ajla: Nuk me pritet. Do behet dasem perrallore. Familja e Leas mezi pret bebin o zot ter diten e marrin ne telefon qe te dij si eshte e si ndihet. Tani ka shkuar tek gjysherit. E çoi Eni nuk donte te flinte ketu ne spital por ne shtepi te hante dhe te ishte rehat.
Liam: Pse nuk shkon dhe ti vogelushe te qetesohesh. Nuk ke shkuar fare ne shtepi.
(I thash teksa i perkedhela faqen dhe ajo me shtrengoi doren tek faqja e saj me doren e saj)
Ajla: Dua te jem prane teje dhe dua te sherohesh.
Liam: Mire jam dhe do sherohem keto dite sesben do dal nuk rrihet me ketu u fryva.
Ajla: Prit te sherohesh tamam ti nuk ke hequr fashot akoma.
Liam: I mbaj dhe kur te dal. U bera derr keshtu shtrire çdo moment.
Ajla: Ja te flasim me doktoret dhe te shikojme çdo thone.
Liam: Eja ketu.
Ajla: Ku??
Liam: Shtrihu me mua.
Ajla: Jo jo.
Liam: Pse?
Ajla: Nuk dua te lendoj.
Liam: Eja vogelushe me ka marre malli te rri keshtu me ty.
Ajla: Mire nese te vras me thuaj.
Ajla u çua nga karrigia dhe u shtri ngadale prane meje. Une e perqafova dhe u lendova pak ne kraharor dhe shtrengova nofullen.
Ajla: Mos te vrava. Hiqe doren se do çohem nuk dua te te lendoj plaget.
Liam: Jam shume rehat. Te lutem mos ik.
(I thash me ze te ulet. Ajo tundi pak koken dhe me puthi. Sa me mungonin puthjet e saj e pse mi jepte çdo dite. Me mungonte ai perqafim, ai moment siç ishim por vetem se pa aparate)
Liam: Te betohem per ça te duash qe nese do ishim keshtu pa keto tela e kabllo qe me kane mbuluar te terin, do te te haja te teren.
Ajla: Do kesh plote kohe te me hash, ti vetem sherohu dhe une do jem jotja tere jeten.
Liam: Te dua engjell.
Ajla: Dhe une te dua jeta ime.
Dhe u zhytem nen valen e puthjeve te dashurise.