shtrati i dashurise

65

Ajo shfryhu lehte.

Ajla: Fol Liam...por ta dish qe nuk do te besoj.
Liam: Vajta ne kompani dhe ajo punon tashme per pak kohe ne ate kompani. Prinderit me kerkuan qe ta çoja deri ne shtepi jo se desha une, te betohem. Sa e çova atje ku kishte shtepine dhe direkt jam kthyer. Une ty te dua, ça ke ti? Nuk ke besim tek une?
Ajla: Si e ka emrin ajo?
Liam: Viola.
(Ajla me pa tere nerva dhe ishte me te vertete)
Ajla: Domethene ti i di dhe emrin ëëë?? Te lumte Liamm une kastile te pyeta dhe ja ti i di dhe emrin. O zot e dija qe mund te ndodhte kjo gje. Ik shpejt nga shtepa ime, tani.
Liam: Jo nuk iki.
(Dhe i kapa duart per te mos me qelluar)
Nuk iki dhe rri mire mos me bej te dal nga dera e te takoj vjehrren e vjehrrin.
Ajla: Mos u tall Liam.
Liam: Nuk po tallem.
(Me pa syte dhe e kuptoi qe isha me i vendosur se ajo dhe u dorezua. Krahet i liroi dhe nuk i mbante me te sforcuar por inati nuk i kishte ikur ende. Ajo u kthye ne anen tjeter te shtratit)
Çare po ben?
Ajla: Se shikon qe do fle?? Shtrihu ne vendin tend dhe me lere rehat. (U kthye nga une me syte qe i shkendinin nga nervat. Do e mbysja)
Liam: As per te fjetur nuk do flesh.
Ajla: Me vdiqe. Mos bej kete mos bej ate ça te bej une?
Liam: Me puth!
Ajla: Joo.
(Tha duke vend duart kryq tek kraharori i saj dhe mblodhi turinjt)
Liam: Mire se te puth une.
(I thash duke qeshur e pritur reagimin e saj)
Ajla: Joo as ti nuk do me puthesh.
Liam: A je e sigurt?
Ajla: Po.
(ia kap fytyren me duar dhe e puth fort ne buze)
Liam: Mire vogelushe nuk te puth. (I thash duke bere si nje fitimtar)
Ajla: Kam shume inat kur ben ashtu.
Liam: E di vogelushe dhe une te dua.
Ajla: Nuk e thash ate.
Liam: E the.
Ajla: Jo se thash.
Liam: Po e the.

Dhe nderkohe qe njeri mohonte tjetei pohonte fytyrat tona afroheshin me shume derisa Ajla me ceku me buzet e saj. U puthem te dy dhe Ajla nuk mundohej te largohej ashtu siç mendoja une te ndodhte.Pasi me puthi fort u shkeput nga une dhe rrinte symbyllur.
Ajla: Te dua shume.
(Me peshperiste me ate ze qe vetem une mund ta degjoja. U perkula poshte saj dhe i puthja qafen dhe gjoksin siper rrobave) Me ka mar shume malli per ty.(buzeqesha)
Liam: Dhe mua me mungoje shume engjell.
(E mora dhe e ula siper vetes)
Mos u merzit me. Ti e di qe une jam joti.
(E perkedhela ne fytyre dhe me doren tjeter bridhja neper te dhe ndjeja zemren qe i rrihte si e çmendur, njesoj si une. Ajo me puthi perseri, dhe i ndjeja lotet e nxehta qe i dilnin nga syte e mbyllur. E shtrengova pas vetes dhe e perqafova aq fort, sa kisha nevoj per ate perqafim)
Te dua Ajlina ime. Te dua sa gjithe bota, me beso!
(Ajla qeshi dhe mu hodh ne qafe)
Ajla: Nuk dua te kesh dike qe nuk jam une.
Liam: Nuk do ndodhi kurre.

U puthem perseri dhe me hoqi bluzen. Nuk durova dot me dhe Ajlen e zhvesha nga siper dhe e puthja sikur te mos e kisha puthur kurre. Ajla me puthte ne kraharor dhe une rrija symbyllur dhe i eksituar ne kulm. Ajo ulet me poshte dhe leshonte floket e saj qe te mos e shikoja. Me zhveshi me syte ulur dhe filloi te me puthte...oh zot ishte diçka kaq... e papershkrueshme. Ajlen nuk e nxisja kurre te bente dicka, por ai çast e ai moment, me bente te rrija ne shok. Ajo nuk kishte eksperience sepse e dija, por mua me bente te ndjehesha si nje mashkull i plotesuar ne gjithcka dhe kur binte fjala ne dashuri. Ajo me puthte dhe une renkoja i mbytur nga epshi. E ngre Ajlen siper vetes dhe bejme dashuri. Ajo rrinte flak nga fytyra, ende nuk ishte mesuar me idene se une Ajlen e doja ashtu siç ishte, pa i ndryshuar asgje. Nuk ishte mesuar ende me idene se une e shikoja dhe e puthja pa rroba dhe kudo.

Liam: E vogla ime.
(I perkedhelja fytyren dhe i hidhja baluken pas veshit. Ajo qeshte dhe me duart e saja te vogla me prekte faqet)
Te dua shume shume.
Ajla: Nuk jetoj dot pa ty Liam.
(Me tha duke u strukur tek une sikur te kishte frike nga pergjigjja qe do i jepja. Une e perkedhelja dhe e puthja ne koke. Ashtu te perqafuar na zuri gjumi)

U zgjova ne mengjes dhe shoh rreth e rrotull. Dreq, me kishte zene gjumi ketu. Kthehem per te pare Ajlen, ajo flinte e strukur tek une, ma merr mendja se gjithe naten nuk do kishte levizur fare. E puth ne ball dhe leviz ngadale per te mos e çuar. Çohem nga shtrati dhe e mbulova Ajlen. Flinte si gjengj i vogel dhe me vinte ta mbysja me te puthura. Behem gati dhe shkoj te hap dritaren.
Ajla: Liam?
(ktheva koken dhe e pash qe ishte çuar e pergjumur me floket rremuje dhe syte pakez te hapur. U ktheva dhe po ikja te ajo)
Liam: Engjell pse u zgjove?
(i pershperita me ze te ulet duke u perkulur tek ajo dhe e putha ne buze)
Ajla: Po e ndjeja qe isha bosh ketu dhe mendova mos kishe ikur.
Liam: Engjell nuk te zgjova se me erdhi keq dhe do te dergoja mesazh e vogla ime.
Ajla: Jete rri dhe pak te lutem.
(u çova nga ajo dhe ika mbylla dritaren) me trembe thash se do ikje, te pakten te me puthje.
(Une qesha dhe shkova perseri siç isha tek ajo)
Liam: Ta pret mendja se do te lija une ty keshtu?
(e puth te hunda, e kishte te ftohte akull) mbulohu tani se do ftohesh.
Ajla: Po nuk mberdhi.
(E pash serioz e mu bind) eja dhe ti mbulohu me mua.
Liam: Vogelushe une jam veshur dhe ti ftohesh shpejt.
Ajla: Mire, sa eshte ora?
Liam: Besoj se po shkon 9.
Ajla: Po sikur te te shohin kur te dalesh?
Liam: Epo do rri tere diten ketu me ty pastaj.
(E pash me djallezi dhe ajo qeshi)
Ajla: Ne rregull zoti Liam ti do rrish ketu por do bejme punet bashke. (Dhe qeshi)
Liam: Jam çun per shtepi une si e di ti.
Ajla: Jo se di, ma verteto.
Liam: Ashtu?
(e kap nga mjekra dhe e puth me buze e me pas zbres ne qafen e saj te holle dhe shkeputem nga ajo)
Ajla: Jo keshtu...
(edhe qeshte si bebe)
Liam: Po si do ti?
(dhe perkulesha per ta puthur ne gjoks)
Ajla: Ma mbushe mendjen. (Thoshte zeembel dhe e relaksuar nen puthjet e mia)