Dilfiruz |kookmin

ruhsal çöküş.

Bu şekilde yazılan konuşma Jimin ve Namjoon'a ait tir. Medya da bulunan parça eşliğinde bu bölümü okumanızı öneriyor ve İyi okumalar diliyorum. ✨

"Sen ne saçmalıyor-" dediğimde iğrenç parmağını dudaklarıma bastırıp 'şşşt' diyerek tısladı ve ekledi "O telefonun ile aradığın kişiyle konuştuğun anda tek bir kelime dahi etmem. Şimdi telefonu uzaklaştır." Diyerek diğer parmağıyla ise onu atmam gereken yere doğru işaret ettiğinde telefonumu yavaşça bırakıp ona bir yumruk daha atmıştım.

"Sonunda doğru birşey yaptın. Şimdi üzerimden kalk."

"O kadar da uzun boylu değil, dökül çabuk."

"Ne yapabilirim ki zaten silahım yok. Ve karnımda oturuyorsun yani yediklerimi çıkarabilirim."

Ne kadar kafam karışsa da bu adamın birşey bildiği her halinden belliyken onun söylediğini yaptım ve üzernden kalkıp onu da sertçe ayağa kaldırdım.

"Söz dinlemeye başladın ha. Sanırım seninle daha önce tanışmış olasaydım Jimin'den daha fazla gelir elde ederdim."

"Kes artık şunu! Ve anlatmaya devam et." Dedim burnumdan solurken.

"Ow, bay polis sinirlendi galiba. Tamam, tamam söylüyorum." Dedi ve yerden kaldırdığı koktukta yerini aldı.

"Yalnızca bana itaat etseydi şuanda belkide biricik sevdiğin hayatta olurdu. O gün ne olduğuna gelirsek'te senin o deli sanrığın sevgilin varya ah düzelteyim herkesin deli zannettiği. Onu o hale ben getirdim. Ah şimdi nasıl olduğunu da merak edersin. Anlatayım o gün vardı ya, senin özel bir görev için yurt dışına çıktığın o gün. O sen yokken özel birşeyler hazırlamak istemiş sana...ne kadarda aptal bana birisini hatırlatıyor." Dedi alaylıca gülerek jimin'e bakarken ben ise gözlerimin dolmasına engel olamazken yumruğumu sıkmaya devam ediyordum. Ve dişlerimin arasından konuştum.

"Devam etsene be adam!"
Birdenbire ayaklanıp aramızda bir parmak mesafe kalıncaya kadar yaklaşmıştı bana ve pis sırıtışıyla birlikte gözlerime bakıyordu.

"Sonra ne oldu? Hmm düşüneyim. Doğru adı neydi Taehyung? Kim Taehyung. Öyleydi sanırım ben yattığım insanların isimlerine pek dikkat etmem de. Hatırlamıyor olabilirim." Dediğinde sinirime hakim olamayıp ona daha çok yaklaştım ve dişlerimin arasından konuştum. "Yalan söylüyorsun."

"Doğru ama bu onunla yatmam için bir engel değildi. Kendine gelsene aptal! Ben onu ilk o boş arazide gördüm bir başınaydı. O ise beni fark etmiş olmalıydı ki adımlarını hızlandırdı aslında bu daha da heyecanlandırıyordu beni. Onu evine kadar takip ettim. Tam peşini bıraktığımı düşünerek tedbiri elindne bıraktığında ise arkasından eve girmiştim bile. Sonra ise benden kaçmayı denese bile kaçamadı onu tuttum ve kendime çektim. Bana yalvardı onu bırakmam adına. Ama bu beni daha istekli hale getirmekten başka bir işe yaramıyordu. Tabi bu onun farkında değildi." Dedi gözümde düşen yaşları gördüğünde ise daha da sesli güldü.

"Onu zorla soyup içine girdiğimde ne dedi biliyor musun." Dedi kulağıma yöneldirken ve
"Kurtar beni Jungkook." Diye fısıldadı.
"Sonrasını biliyorsun zaten, delirdi hastaneye yattı bla bla bla..."
Duyduklarım karşısında sinirim artarken diğer yandan alt dudağımı dişledim fakat kontrolümü kaybetmiş olmalıyım ki ağzıma metalik bir tat geldiğimde bunu fark etmiştim.
Ve karşımda gülen adama saldırdığımda ise o gülmeye devam ediyordu ona defalarca vururken yüzü tanınmaz hale gelmişti "Elimden kurtulamayacaksın." Diyerek belimdeki silahı çıkardım ve başına dayadım. Birsonraki adımım ise emniyetini açmak olmuştu ki ateş etmeye hazırlanırken kolumda bir el hissettim.

"Yapma...onun gibi birisinin kanını eline bulama."

"Bırak beni." Dedim sert bir tonda fakat jimin in beni bırakmaya niyeti yoktu ki daha sıkı kavramıştı.