Mad life

Φωτια

Κοιμήθηκα όλη την επόμενη μερα για να ξεχάσω τα λογια του..'αντε μου στον διαολο μωρη ορφανη'.Αυτα τα λογια,το καθε ένα γράμμα μου έπαιρνε το μυαλό..

Όταν επεσε ο ήλιος και βράδιασε.Κατεβηκα κάτω να πάρω τα τσιγάρα και κανένα ποτό..Ανέβηκα ξανα πανω μόλις τα πηρα,κλείδωσα,πηρα τα γράμματα των γωνιών μου και βγηκα στο μπαλκόνι μου το οποίο δεν το ειχα καθαρίσει και είχε αρκετά φύλλα κάτω..μα δεν έδωσα σημασία.

Στην αρχη στερέωσα τα πραγματα πανω σε ένα μικρο τραπεζάκι.Αναψα ένα τσιγάρο και άρχισα να βάζω ποτό στο ποτήρι και να πεινω κοιτώντας την θέα.

Άρχισαν να ταξιδεύουν αναμνήσεις στο μυαλό μου.Οσες μου ειχαν μείνει τουλάχιστον.Ημουν εκει μια ωρα πινοντας και καπνίζοντας και ήμουν σίγουρη πως ειχα γίνει το κατι άλλο..Επιασα στα χέρια μου τα γράμματα τον γωνιών μου και τα διάβαζα ατέλειωτες φορες.Αρχιζαν να φευγουν σιγά σιγά λίγα δάκρυα από τα μάτια μου..και στην συνέχεια ολο και περισσότερα.

Διάβαζα και ξανα διάβαζα και μετα πλέον τα διάβαζα κανονικά ώστε να με ακούσουν...αν με άκουγαν βέβαια.

Τοτε άρχισα να τους μιλάω..

-Γιατι;Γιατι μου το κανατε αυτο;Γιατι φύγατε;ΜΟΥ ΛΕΤΕ;ΜΕ ΑΚΟΥΤΕ;Ε;ΓΙΑΤΙ;Με παράτησατε,φύγατε..δεν θελω τα λεφτά σας δεν θελω τις αντίκες σας ουτε τα γράμματα σας!Εσας θελω!ΘΕΛΩ ΜΙΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΑΓΚΑΛΙΑ ΜΕ ΑΚΟΥΤΕ;ΜΕ ΑΚΟΥΓΕΤΕ ΓΑΜΩΤΟ;ΔΕΙΤΕ ΠΩΣ ΚΑΤΑΝΤΗΣΑ!ΕΙΣΤΕ ΠΕΡΙΦΑΝΟΙ ΓΙΑ ΕΜΕΝΑ;ΕΙΣΤΕ ΠΕΡΙΦΑΝΟΙ;Η κόρη σας ειμαι εγω;Ένα γέλιο πλάσμα της κοινωνίας που ακόμα αναρωτιέται γιατι υπάρχει αυτο ειμαι!Καμαρωστεμε λοιπον!Ας μιλαει το αλκοόλ αλλα αυτή είναι η αλήθεια!Αυτη εγινα παιδια!Μια κατεστραμενη ορφανή.ΠΟΥ ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΤΗΣ ΕΜΕΙΝΕ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΑ ΤΑ ΚΑΤΑΡΑΜΕΝΑ ΧΑΡΤΙΑ ΑΠΟ ΕΣΑΣ!ΑΥΤΟ ΘΕΛΕΤΕ;ΤΩΡΑ ΤΙ ΝΑ ΤΟ ΚΑΝΩ;ΠΡΙΝ ΠΕΘΑΝΕΤΕ;ΗΜΟΥΝ Ο ΠΙΟ ΧΑΡΟΥΜΕΝΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ.ΑΥΤΟ ΤΟ ΧΑΜΟΓΕΛΟ ΠΟΥ ΗΘΕΛΕΣ ΜΗΤΕΡΑ ΧΑΘΗΚΕ!ΧΑΘΗΚΕ!...Ειμαι όντως για λύπηση τελικα.

Μιλούσα μόνη μου και φωναζα..πηρα το μπουκάλι και το έσπασα σε θρύψαλα.Δεν με ένοιαζε τιποτα πλέον.Αναψα το τελευταίο τσιγάρο από το δευτερο πακέτο και τα πεταξα και αυτα κάτω..στο τελος πηρα στα χέρια μου τα γράμματα.Τα διαβασα για τελευταία φορα κλαιγοντας και τα πεταξα και αυτα..Άναψα τον αναπτήρα και τα εβαλα φωτιά..κρατώντας και κοιτώντας μόνο την φωτογραφία με τους γονείς μου.

-Τι εχω πάθει εε;μου λετε;ΕΙΜΑΙ ΠΛΕΟΝ ΜΟΝΗ ΜΟΥ ΔΕΝ ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΤΕ;ΔΕΝ ΑΞΙΖΩ ΝΑ ΖΩ ΕΙΜΑΙ ΕΝΑ..κακομαθημένο ορφανό φτηνιάρικο μυξιαρικο και-
Κάποιος με διέκοψε..