Mad life

Συγχωρεση

Μαρια POV

"Μπαμπά;"ειπα και άρχισαν να φευγουν δάκρυα από τα μάτια μου μόλις τον αντίκρισα μπροστά μου..
Δεν μπορει;Πεθανε;Σωστα;Τόσο πολυ χτύπησα;Δεν θα τον βλέπω..Αφου δεν μου μιλαει!

"Βαγγελη,Πες μου ότι δεν ειμαι τρελή και πως τον βλεπεις και εσυ!"του φώναξα και οι δυο με κοίταξαν περιεργα

"Όχι όχι!Δεν γινεται μπαμπά γιατι;"

"Έπρεπε κοριτσι μου..δεν εχει σημασία ειμαι εδω!"ειπε σαν να μην συμβαίνει τιποτα.Ηλιθιος είναι;Με παρατησε δεύτερη φορα μόνη μου;Νταξει την πρώτη εφυγα..αλλα με αφησε να φυγω!Τοσο πολυ τον ένοιαζε;Λες και είχε σοβαρούς λόγους 'προστασιασ'..γιατι το άλλο με τον αδερφό μου που το πατε;

"Και έφυγες γαμωτην έφυγες..έφυγες πάλι..αλήθεια πάλι; Δεν βαρέθηκες να ευχαριστείς έναν άνθρωπο και μετά να τον αφήνεις με ένα κενό το οποίο είχε γεμίσει με συναισθήματα.. να σου πεθάνει ότι αγαπάς"του φώναξα μεσα στην οργή και στην στεναχώρια μου.Αυτος δεν είναι πατέρας!Ντροπη του και μόνο που θελει να τον αποκαλώ ετσι...

"Τότε γιατι ακόμα ζεις;"μου απαντησε κι ολας..αα δεν παμε καλα τωρα μας το παίζει θιγμένος;

"Φυγε δεν θελω ουτε να σε βλέπω.Με παρατήσεις δυο φορες δεν θα είναι δύσκολη άλλη μια.Φυγε!"

"Δεν θα αφησω το κοριτσάκι μου στην τύχη"μου ειπε κοιτώντας με στα μάτια που πλέον και τα δικά του βούρκωσαν

"Αα δηλαδή ολα αυτα τα χρόνια δεν με άφησες;Εε;Όταν εφυγα Ελλάδα και δεν εκανες τιποτα;Καλα ήταν;Πες μου!Καλα ήταν;Όταν νόμιζα πως πέθανες;Τι νομίζεις πως ειμαι..;Δεν θα μάθαινα για τον αδερφό μου ή για το που εχεις μπλέξει;"δεν μιλησε είχε γουρλωσει τα μάτια του

"Πως τα ξες εσυ ολα αυτα;"το μόνο που βρηκε να ρωτήσει

"Εχει σημασία;Πραγματικα αν εχει μην μου πεις τιποτα άλλο και εξαφανίσου και από εμενα και από την ζωή μου!"του φώναξα και γύρισε στον Βαγγελη και του ψυθίρισε κατι σαν να του έλεγε να βρει έξω..και τελικα αυτο ήταν.Ο Βαγγέλης με κοίταξε για λίγο και μετα εφυγε έξω.Αα δεν θα τα παμε καλααα!

"Λοιπον Μαρια θελω να μείνεις δυνατή"

"Γιατι τον έδιωξες;Θες να μου τον παρεις και αυτον μηπως;Μόνο και πάθει κατι.."

"Δεν θα πάθει ουτε εσυ ουτε αυτος!Ασεμε να σου μιλήσω!"τοτε σταμάτησα και περίμενα να συνεχίσει

"Δεν έπρεπε να μαθεις ότι ειμαι ζωντανός..με απείλησαν ότι θα σου κανουν κακο αλλα πλέον αυτοί που με απείλησαν δεν ζουν!Εισαι ασφαλής τωρα αλλα εγω θα πρεπει να αλλάξω γιατι ολοι με έχουν για νεκρο.Ετσι θέλαμε να τους κάνουμε να πιστεύουν..Αυτοί που στο είπαν προφανως ή θα είναι γνωστοί μου ή κάποιος που με ερευνούσε για καιρό..τωρα πες μου ποιος ήταν!"

"FBI.. δεν ξερω τα ονόματα τους μα μόνο αυτο το γνωριζω..μην τους κανεις κακο μου είπαν για τον αδερφό μου"φάνηκε να το επεξεργάζεται

"Θα έχουν παρει χαμπάρι ότι ζω..αλλα δεν θα το καταλάβουν.Ενταξει δεν πειράζει δεν θα πάθουν κατι.Επισης ηθελα να σου πω πως μετα την αλλαγή μου θα σου μάθω κάποια πραγματα..και στον γκχμ αδερφό σου"ειπε το αδερφός μου καπως δειλά..

"Γιατι δεν τον θες;"

"Γιατι αν με προδίδαι και έκανε κακο σε κάποιον από την οικογένεια λόγο ζήλιας αυτο δεν το ηθελα.Ηθελα πρωτα να μεγαλώσεις και εσυ να ενηλικιωθείς και μετα να το μαθεις.Θα ήσασταν πιο ώριμοι όπως τωρα.Αα και μην ανησυχείς ολα τα χρόνια τον προσέχαμε για να μην πάθει κατι..η μητέρα σου ξες μου το ζήτησε σαν χαρη όχι πως δεν θα το εκανα απλα ηθελε να είναι σίγουρη..και πως θα μάθετε την αλήθεια."

"Μάλιστα.."

"Τωρα την εμαθες..Από τα Χριστούγεννα θα αρχίσει η εκπαίδευση σας.Τοτε θα γυρίσω.Να πεις και τον αδερφό σου να ερθει"

"Ενταξει μπαμπά..τωρα μπορει να ερθει μεσα ο Βαγγέλης;"

"Ναι,μα πρωτα θελω να ξερω αν με συγχωρείς κόρη μου.."