Ѵαмριяɛ | BTS x Twice

ᴠᴀᴍᴘɪʀᴇ 24

*Dannara's POV*

"Masaya nanaman pala kayo... bakit ginugulo niyo pa ako?" I said absentmindedly while looking at those six weirdos that were actually waiting for me.

They were laughing nonstop. Parang may kung ano siguro silang pinagkukwentuhan na nakakapagpatawa sakanila, o baka naman nagaasaran. Pero ang hindi ko lang malaman ay bakit parang naattract ako? Bakit parang andaming gustong emosyon ang gusto kumawala sakin?

Baka dahil hindi naman ako nakakaranas ng ganyan? Ewan ko ba.

I was continuously looking at them for a few minutes, observing their actions. But I was taken aback by a pair of eyes. I gasped after seeing Theo also staring at me.

His eyes holds everything. It feels like I've been lost inside his eyes and unfortunately I can't find my way back. What is actual happening with me?

"Dannara Lee!" Bigla namang sigaw ng kung sino man na nakapagpagulat sakin kaya napalingon ako bigla dito.

"Bakit Yuri?" Tanong ko naman sakanya kaya agad niyang tinuro yung mga tao

Takte?! Bigla namang nanlaki ang mga mata ko. Napatulala ba talaga ako? Wtf, nakakahiya. May inabot naman sakin agad si Yuri na tray, which means iseserve ko na yon.

Kinuha ko agad yon At tsaka sandaling lumingon sa side ng, ergh, Royalties. Hindi narin naman nakatingin si Theo. Nakikipagtawanan nalang din siya sakanila.

I sighed. This will be a long tiring night again.

I just keep on serving orders to the other customers when I started to feel my sweet dripping over my face.

"Grabe kahit ata malamig dito pagpapawisan At pagpapawisan parin ako sa pagod." Bulong ko tsaka bumalik sa counter para ibalik ang tray.

Kinuha ko naman ang orders ng mga bagong datin at nagseserve naman ako ng mga orders. Paulit ulit. Nakakapagod. Bakit ba kasi sa malaking café ako nagtrabaho? Oo nga pala, pera. *sigh*

Patuloy lang ako sa routine nayon ng parang mapansin kong parang may nakatingin sakin. Lumingon naman ako kung saan nanggagaling yon.

Why is he looking at me? I creased my head. Ano bang problema namaman nitong Theo natoh? Nagpatuloy lang ulit ako sa ginagawa ko hanggang sa mag 8:00. Napangiti agad ako tsaka nagmamadaling nagayos at nagpalit ng damit sa Room for staff's only.

Nagmamadali akong lumabas habang inaayos ko ang gamit ko. Dirediretso lang ako hanggang sa may bigla nalang humablot sa braso ko.

"San ka pupunta ha?" Shoot! Nakalimutan ko na sila. Sorry naman pagod na pagod lang.

"Huh?" I innocently said then face them.

"Tatakas ka noh?" Sabi niya pa kaya napairap ako. Hindi muna alamin ang dahilan eh. Siniko naman siya nung Chae kaya nagsamaan sila ng tingin.

"Hindi ako tatakas for your information mister." Sabi ko tsaka hinatak ang braso ko sa kamay niya.

"Eh ano yang ginagawa mo?"

"Nakalimutan ko lang okay?! Kaasar ba naman pagod na ko eh." Sabi ko pa. Mukha namang naintindihan nila maliban nalang dito sa epal natoh.

Nagaya na sila na umuwi kaya susunod na sana ako kaya lang may humatak nanaman ng braso ko. Sino pa ba diba?

Naiirata akong humarap sakanya at handa na akong sigawan siya nang biglan niyang hampasin yung noo ko ng panyo. Wtf, panyo?

"Ayan magpunas ka natulo pawis mo." Sabi niya tsaka ako iniwan don. Pero teka nga? Ano bang nangyayari ngayon sa mundo? Binigyan niya ako ng panyo? Wow.

I just shrugged my thoughts. Ginamit ko din naman yung panyo tsaka ko pinunasan ako sarili ko, sumunod naman ako sakanila at ng makatapat nako sa kotse nila ay kinatok ko yung bintana ng sasakyan niya.

"Bak— Hindi nalang ako sasabay sainyo. Umuwi nalang kayo." Sabi ko tsaka tumalikod At akmang aalis na nang magulat ako ng biglang nasa harapan ko na agad si Chae. Pano nangyari yon? Bakit hindi ko napansin yon? Nasa kotse lang siya kanina ah...

"Nako sumabay ka na samin Ara! Mas tipid kaya yon. Tsaka alam naman namin yung bahay mo so okay lang samin." Sabi niya bigla tsaka ako hinakan sa dalawang braso ko.

"Teka lang, gabi na. Umuwi na kayo, baka mapalayo pa kayo. May pasok pa bukas." Pagdadahilan ko pero umiling lang siya.

"Ok lang yonnnn!" Sabi pa niya tsaka tuluyan akong hinila papasok sa sasakyan nung Theo. Bale katabi ko itong si Chae sa backseat.

I sighed. Wala na siguro talaga akong magagawa? Sobrang kulit pala ng pinagmulan ng mga toh. Takte.