O SEN DEĞİLDİN (Atos Serisi : 3)

BEKLENEN

İtalyan polisinin yaptığı kısa süreli incelemesinin ardından onlara doğru dikkatle bakındı. Jessica İtalyancasına asla güvenmediği için ağzını bile açmama kararında kararlıydı. Pedro siyah çerçeveli güneş gözlüğünü çıkarmadan adamı gözleriyle öldürmeye falan çalışıyordu.

"Ziyaret amacınız?"

"Turistlik" dedi Pedro sakince. İtalyancası akıcıydı, Jessica iç sesine kızdı adam zaten İtalyan değil miydi!

"Geçebilirsiniz bay Pedro" Jessica derin bir nefes alıp verdi en zor kısmı geçmişlerdi. Daha önce kaçak bir yere gitmişliği olsada her seferinde endişesi büyüyordu.

İtalya'ya yaptığı son ziyaret uzun zaman öncesiydi. Yaz tatili diye gelmişler annesinin İtalyan düşmanlığı ve Gölgenin ortaya çıkmasıyla İtalya tatili kısa soluklu bir yaz dizisi gibi sona ermişti.

Roma da Alghero Sardinia havaalanı farklı milletten insanların akınına uğramış gibi kalabalık ve boğucuydu. Jes Roma'ya geldiği için pişman değildi ama Vitale ailesi Roma'nın hatta İtalya'nın en güçlü ailesiydi. Üç yıl öncesinde ki krizi hala hatırlıyordu evlerine gelen düğün davetiyesinde Vitale ailesinin tek kızları ve abisinin düğün davetiyesiydi. Hilal ve abisinin arasında ki problemlerin neredeyse tamamını Igor Vitale yani gölgenin abisi neden olmuştu.

"Mio aramış" dedi Pedro telefonunu nasıl yurt dışında kullanabildiğini sormak istedi ama vazgeçti.

"Her şey yolunda mı?" Jessica adamı dinlemek istemişti, Hilal gibi telefona kulağına diğer taraftan dayasaydı ne olurdu ki?

"Efendim sorun aslında tam da bu aslında, her şey tahminimizden de yolunda."

"Nasıl?" dedi Pedro şaşkınlığına engel olamadan.

"Atoslar bir şey yapmadılar mı?"

Jes biraz daha sakinleşmişti, annesine binlerce kez minnet edip dişlerini ortaya çıkararak gülümsedi. Ben sana demiştim der gibi gülüyordu şimdi.

"Sanırım Jessica hanım doğru tahminde bulundu hiçbir şey olmadı aksine işlerimiz bile yolunda."

"Rusya'dan gelen malları tekrar kontrol edin bu tuzak olabilir"

"Anlaşıldı efendim."

"Bir durum olduğunda bu telefondan beni ara" karşı tarafı dinlemeden telefonu kapattı. Jes üzerinde ki kokmaya başlayan kıyafetlerden git gide rahatsız olmuştu. İki gündür yollardaydılar ve duş alacak halleri bile yoktu.

"Gidelim" dedi sessizce Pedro. Genç kız adamı takip ederken onunla aynı tempoda yürümeye çalıştıkça batıyordu. Uykusuz bir 5 saatlik aktarmalı yolculuk yaşamıştı üstüne birde açtı!

"Yoruldum ben" diye durdu aniden. Pedro kızın yorgun gözlerine pislenmiş kıyafetlerini kontrol etti.

"Otele geçeriz"

"Yürüyemiyorum" diye yakındı genç kız. Ayağında ki ayakkabılar artık canını yakıyordu 25 saatlik yolculukta ayakları hareketsizlikten şişmişti ağrıyor ve sürekli uyuşuyordu. Pedro etrafını kontrol edip kızı kucakladı. Jessica bunu kast etmediğini dillendireceği anda adamın sert yüz ifadesinden korkmuş sesini bile çıkarmamıştı. Pedro çevresinde onları izleyen küçük turist gruplarına aldırmadan yürümeye çalıştı. Jessica 40 kilo falan mıydı tüy kadar hafif olmayı nasıl başarıyordu o iştahla.

"Kaç kilosun sen?"

"Kadınlara kilosu sorulmaz!"

"Yaşları da değil mi?"

"Biraz kibar olmaz mısın? Çok kilolu değil ben"

"Değilsin ondan sordum zaten" diye mırıldandı.