" ကေလး ေမာင့္ကို ဘာမွမေမးေတာ့ဘူးလား "
ထိုေန႕ညက ေမာင္တစ္ေယာက္ ခါတိုင္းထက္ေစာၿပီးအိမ္ကိုျပန္လာခဲ့သည္ ။ အရင္လိုဆင္ေျခဆင္လက္ေတြတန္းမေပးဘဲ သူ႕ကိုေတြ႕တာနဲ႕ ခ်က္ခ်င္းဖက္ထားၿပီးေတာင္းပန္တာမလို႕ ေမာင္စိုးရိမ္ေနတာက သူတို႕ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ ဆက္ဆံေရးပ်က္စီးသြားမွာကိုလား ဒါမွမဟုတ္ ေမာင္နဲ႕ေမာင့္မိန္းကေလးၾကားက ဆက္ဆံေရးပ်က္စီးသြားမွာကိုလားဆိုတာ ရာျပည့္အေနနဲ႕ မခန္႕မွန္းတတ္ေသး ။
သူသည္ႏူတ္ဆိတ္ေနကာ ေမာင့္ရဲ႕အၾကည့္ေတြကို ေရွာင္လြဲလိုက္သည္ ။ ေမာင့္ကိုမေမးခ်င္ဘူး ၊ သူအေၾကာက္ဆံုးက ေမာင့္ရဲ႕ႏူတ္ဖ်ားကေန သူမဟုတ္တဲ့တျခားတစ္ေယာက္ကို တြယ္တာသြားတယ္ဆိုတဲ့စကားမ်ိဳးမၾကားခ်င္ဘူး ။ ေက်းဇူးျပဳၿပီး ၀န္မခံလိုက္ပါနဲ႕ ၊ ေက်းဇူးျပဳၿပီး ငါစိတ္ခ်မ္းသာေအာင္ မုသားသံုးေပးပါ ။ ေမာင္ေျပာလာမယ့္ေတာင္းပန္စကားေတြကိုလည္း ငါမၾကားခ်င္ဘူး ။နာတယ္ ၊ ကိုယ့္အေပၚသစၥာေဖာက္ရက္တဲ့ ေမာင့္ေၾကာင့္ သူသိပ္ၿပီးနာက်င္ရတယ္ ။ ဒါေပမယ့္ေမာင့္ကို တကယ္ဆံုးရံူးရရင္ ပိုၿပီးနာက်င္ေလမလား ။
" ေမာင္ ေတာင္းပန္ပါတယ္ ကေလးရယ္ ။ ေမာင္အရမ္းလြန္မွန္းသိေပမယ့္ ရုတ္တရက္ႀကီးဆိုေတာ့ ဘယ္လိုဆံုးျဖတ္ရမွန္းမသိလို႕ပါ ။ အစက ေမာင့္ေမေမစိတ္ခ်မ္းသာေအာင္ ေဟသာနဲ႕ ရင္းရင္းႏွီးႏွီးေနေပးခဲ့ရံုပါ ။ ဒါေပမယ့္ တျဖည္းျဖည္းနဲ႕ ေဟသာ့အေပၚ သံေယာဇဥ္တြယ္လာသလို ခံစားရတယ္ ။ သူ႕ကိုအလိုလိုက္ရတာကို ႀကိဳက္လာတယ္ ၊ သူရဲ႕တီတီတာတာစကားေတြေအာက္ သာယာမိလာတယ္ ။ တကယ္ေတာ့ ေမာင္ကိုယ္တိုင္က သစၥာတရားကိုတန္ဖိုးမထားဘဲ စိတ္အလုိလိုက္မိခဲ့တာ ။ ကေလး ေမာင့္ကိုစိတ္ဆိုးလို႕ ရတယ္ ။ ေမာင့္ကိုႀကိဳက္သလို အျပစ္ေပးလုိ႕ရတယ္ ။ ကေလးေပးတဲ့အျပစ္ေတြကို ေမာင္ေက်ေက်နပ္နပ္ႀကီးခံယူပါ့မယ္ ။ ေမာင့္ကိုေတာ့ ထားမသြားပါနဲ႕ေနာ္ ''
" ေတာ္ပါေတာ့ ေမာင္ ၊ ငါသိေနၿပီးသားကိစၥကို ေမာင့္ႏူတ္ကကိုယ္တိုင္မေျပာပါနဲ႕ ၊ ငါမေမးခဲ့ဘူးဆိုတာက ေမာင့္ကိုယံုလို႕မဟုတ္ဘူး ။ ေမာင္ရဲ႕ေျဖရွင္းခ်က္ကိုၾကားရင္ ငါဘယ္ေလာက္ထိၿပိဳလဲသြားႏိုင္လဲဆိုတာသိေနလို႕ ဒီအတိုင္းႏူတ္ဆိတ္ေနခဲ့တာ ။ ေမာင့္ကိုအားလံုးထက္ပိုသိတဲ့ငါက ေမာင္ေျပာင္းလဲေနတာကို မသိဘဲေနမလား ၊ ဒါေၾကာင့္ငါ့ကို ဒီထက္ပိုၿပီး၀န္မခံပါနဲ႕ေတာ့"
