fight me mate (minsung)

9

Lost|A New World (Changlix) adında bir kitaba başladım. Profilimden ulaşabilirsiniz. Bölümün sonuna hakkında bilgileri ve resmini koyuyorum!

Bu sabah uyandığımda daha güneş doğmamış, daha horozlar bok var gibi çığlık bile atmamıştı. Nedensizce erken uyanmış, berbat huyumdan ötürü yeniden uyuyamamıştım. Pijamalarımı kıyafetlerimle değiştirmiş, yurttan dışarı çıkmıştım.

Dışarısı oldukça serindi. Üstüme ceketini almadığıma lanet etmiş, yürümeye başlamıştım. Geri dönmek için çok geçti-üşeniyordum.

Cebimdeki aynayı çıkarıp tipine bakmış, saçlarımı düzeltmiştim. Saçlarımı mavi yaptığımdan beri daha çekici görünüyordum. Rengi birazcık akmış olsa da önemli değildi.

Küpelerimi düzeltirken arkamdan gelen sesle oraya dönmüştüm.

"Vay, Han. Kimin için hazırlanıyorsun böyle? Kim seni beğenmiş olabilir... Bu saatte buluşmaya gitmen onun çatlak olduğunun ikinci bir göstergesi olmalı."

Minho'nun dediğine göz devirdim ve ona doğru yürümeye başladım. Ben her zaman böyleydim.

"İnsanlar benim için köpek oluyor Minho-ya.. benim güzel yüzüm ve şekilli vücudum bir nimet~"

Ben dalga geçercesine flörtöz bir sesle konuştuğumda o ilk vücuduma, ardından gözlerime bakmıştı. Yuh, birde bakmıştı ciddi ciddi!

"Bugün başlıyorsun Jisung."

"Afedersin, neye başlıyorum ben?"

Ben tek kaşımı kaldırmış ona bakarken o sırıtmaya başlamıştı.

"Neye olacak, hizmetçiliğime. Dün kaybettiniz ve biz kazandık. Bir hafta Han. Umarım sözünün eri birisindir de kaçıp gitmezsin?"

"Ne kaçacağım ya! İyi, yaparım dediysem yaparım."

O gülerken ben somurtuyordum. Bir anda bana yakınlaşmasıyla gözlerim büyümüştü. Ne yapıyor bu herif? Bir elini yanağımın üstüne koymuştu.

"Emin misin ama? Ya insanların köpek olduğu o vücut yorulursa, ya bir nimet gibi olan o yüzün eskirse~? Ne yaparım ben?"

O da benim yaptığım gibi flörtöz bir sesle konuştuğunda yaptığıma lanet etmiş ve boğazımı temizlemiştim. Elimi elinin üstüne koyup yanağımdan çekmiştim.

"Fazla samimiyet kurma. Sadece ne yapmam gerektiğini söyle."

♥♥♥

(Jeongin)

"Hayır, hayır, kesinlikle hayır, no, nein, yüzde yüz eminim ki hayır, olmaz, hayır."

Ben konuşurken Hyunjin somurtaya başlamış, ısrar etmeye devam etmişti.

"Hadi Jeongin, sadece bir kez~ Hem sen benim kölemsim, köleler ne zamandan beri efendilerine itaatsizlik ediyor?"

"Olmaz."

"Jeongin, gel buraya. Bir kereden birşey olmaz bebeğim."

O beni kendine çektiğinde göğsüne vurmaya başlamıştım. İstemiyorum ya!

Bir elimden tutmuş ve saatlerdir dokunmamak için ısrar ettiğim köpeğin tüylerinin üstüne koymuştu.

"İşte böyle bebeğim, sakin ol."

Ben gözlerimi kapatmış, farkında olmadan Hyunjin'in göğsüne çekilmiştim. Korkuyordum işte! Kucağında olan köpek sevimli ve küçük bile değildi! Hyunjin'in polislik dersinde kullandıkları polis köpeklerinden birtanesiydi.