fight me mate (minsung)

20 (In The Past)

Medya :")

Bu bölüm geçmişte yaşadıkları olayları ve tanışmalarını anlattığım bir bölüm. Sizin sorularınız doğrultusunda hikayeleri anlatmaya çalıştım. Başka sorunuz olursa onları da cevaplayacağım.

(Changlix'in Geçmiş Hikayesi)

Felix ara sokaklarda koşarken göz yaşlarını silmeye çalışıyordu. Ağlayamazdı. Yolda ona tuhafça bakan yabancı insanların önünde ağlayamazdı.

Kore'ye geleli yaklaşık bir hafta oluyordu. Felix berbat haldeydi. Hala inanamıyordu.

Öz annesinin nasıl onu bıraktığına hala inanamıyordu.

Babasının borçları, pislik babasının kaçıp gitmesinden sonra annesiyle borç içinde kalmıştı. Yıllardır da iyi idare ediyorlardı. Annesi ise öyle düşünmüyordu. İkisine daha fazla bakamayacağını düşünmüştü.

Felix'i yetimhaneye bıraktığında Felix'in ikinci ailesi gördüğü Jisung'un annesi onu sahiplenmişti. Avustralya'dan Kore'ye gelmişti şimdilik.

Evden kaçmış, kendini sokaklara atmıştı. Gördüğü ilk inşaata girmişti. İçerisi boştu. Rahatça ağlayabilirdi. Çatıya çıkmak için merdivenlere yönelmişti. Soluk soluğa yukarı tırmanmıştı.

Çatıya çıktığında ise beklediğinden farklı bir manzarayla karşılaşmıştı. Yanlız değildi. Onun gibi ağlayan bir çocuk daha vardı. Onun durumu Felix'ten daha kötü görünüyordu.

Çocuk çatının en kenarında duruyordu ve aşağı bakıyordu.

"Hey, dikkat et! Düşeceksin."

Felix burun çekişlerinin ardından konuşmuştu. Çocuk ürkerek ona dönmüş ve gidebildiği kadar geri gitmişti.

"Amacım zaten bu. Düşmeyeceğim, atlayacağım."

"Ne? Saçmalama!"

Felix hızla çocuğa yürümeye başladığında çocuk bir adım daha geriye atmıştı. Felix yürümeyi bırakmıştı.

"Gelme. Sadece burada yanlız olmak istiyordum."

"Saçma. Böyle ölemezsin. Bu kadar aptal mısın?!"

Çocuğun kaşları çatılırken Felix de sinirli bakıyordu.

"Sen ne anlarsın ki? Benim yaşadıklarımı mı yaşadın?!"

"Ne yaşadın, söyle o halde ki anlayayım!"

"Ailem aşırı derecede zengin ve onların parası yüzünden çekmediğim çile kalmadı! Herkes beni kullanıyor. Tek bir gerçek dostum yok! Mutlu değilim! Tek hayalim müzik prodüktörlüğü yapmaktı. Ailemden ise kesin bir hayır yedim. Onların saçma itibarı. Beni sırf bunu yapamayayım diye saçma bir bölümde okutacaklar. Ardından onların şirketine onların kontrolünde geçeceğim. Hayatım mahvoldu, hayallerim mahvoldu! Beni mutlu eden tek birşey bile yok. Aileme göre sürekli 'benim için en iyisi'! Benim için en iyi olan şey ölmek!"

Siyah saçlı çocuk konuştuğunda Felix şaşkınlıkla onu dinlemişti. Ardından sinirle çocuğun gözlerine bakmıştı.

"Bu mu yani? BU MU?! Bende acı çektiğini zannetmiştim. Oysa sen kendine acı yaratıyormuşsun. APTAL HERİF! AİLEN HAYALLERİNİ Mİ ENGELLİYOR? SEN ONLARI İMKANSIZLAŞTIRIYORSUN! HEP EN KÖTÜSÜNÜ DÜŞÜNÜYORSUN DEĞİL Mİ? SEVDİĞİN ŞEYİ BELKİ HOBİ OLARAK YAPABİLİRDİN! EN AZINDAN SAKİN BİR HAYAT SÜRÜP BELKİ DE KAZANDIĞIN PARAYLA KENDİ HAYALLERİNİ SABIRLA GERÇEKLEŞTİREBİLİRDİN! BÖYLE Mİ KAÇIYORSUN! KİMSENİN ACISINI KÜÇÜMSEMEM AMA BU BİR ACI DEĞİL!"