အိမ္ကိုေရာက္တာနဲ႔ ကုတင္ေပၚပစ္ခ်ခံလိုက္ရတဲ့သစ္
"ဦးျမတ္"
"အင္း ေျပာ"
"သစ္ေလ"
မ်က္ႏွာငယ္ေလးနဲ႔ေျပာေနတဲ့ သစ္ရဲ႕ႏႈတ္ခမ္းေလးအား လွမ္းနမ္းလိုက္ကာ ကုတင္ေပၚကို တျဖည္းျဖည္းခ်င္းလဲခ်လိုက္ၿပီး
ရင္ဘတ္က အဖုေလးေတြကို ဖိေခ်ေနေပးလိုက္သည္
ကားေပၚမွာလည္း ဒီအဖုေလးေတြက အဖိေခ်ခံထားရေတာ့ .. အခုမွေတာ့ အထိသိပ္မခံႏိုင္ေတာ့ေပ
အနမ္းေတြက ရုန္းထြက္ရင္း
"ဦးျမတ္ .. သစ္ နည္းနည္းနာေနလို႔"
"မင္းပဲေစာေစာက လိုခ်င္ေနတာမဟုတ္ဘူးလား"
"စတာ... ဟင့္"
စကားမဆံုးခင္ အထိမခံေလးေတြကို ႏႈတ္ခမ္းႏွစ္လႊာနဲ႔ဖိေခ်လိုက္တာေပါ့
သစ္လက္ကေလးနဲ႔ပါးစပ္ကိုျပန္ပိတ္ထားလိုက္သည္
ကုတင္ေပၚမွာပက္လက္ေလးျဖစ္ေနတဲ့သစ္နဲ႔
တဖက္စီမွာ သတိုးနဲ႔ ရိပ္တို႔ ညီအကို
ႏႈတ္ခမ္းႏွစ္စံုက အထိမခံေလးေတြကို ဖိေခ်ေနၿပီး
လက္ေတြကလည္း အၿငိမ္မေန ေလွ်ာက္သြားေနၾကေပသည္
သစ္မွာေတာ့ ပါးစပ္က ေအာ္သံေတြကို လက္ကေလးနဲ႔တားထားတာ .. သူတို႔ျပဳသမွ်ႏုေနရတဲ့ ဘ၀
တားရင္လည္း ပိုလုပ္ၾကမွာမို႔လို႔ .. ရပ္ပါဆိုတဲ့စကားကို အရိပ္အေယာင္ေတာင္မေျပာ
"ဟင့္ ... ျဖည္း .. ျဖည္း"
ျဖည္းျဖည္းဆိုမွပဲ သြားနဲ႔ခပ္ဖြဖြကိုက္လိုက္တာမို႔
"အ့ "
သစ္ အငယ္ေလးက ထူထူေထာင္ေထာင္ျဖစ္လာၿပီဆိုမွ ရိပ္က ေအာက္ပိုင္းကိုသြားကာ သစ္ေျခေထာက္ ႏွစ္ေခ်ာင္းကို ပခံုးေပၚ တဖက္စီတင္ၿပီး
ေနာက္ဘက္ ၀င္ရိုးကိုထိုးေဖာက္လိုက္ေတာ့သည္
"အ့ .. ဟ့ .. ဦး... ရိပ္... ဟ့ ..."
နဂိုထဲက ဦးရိပ္က အနားမေပးတတ္တာမို႔
သစ္အထဲစေရာက္ထဲက အသားက်ေအာင္မေနေပးခဲ့
အရင္လိုဆို အသားက်ေအာင္မေနေပးတာက ဘာမွမျဖစ္ေပးမယ့္ ေစာေစာတုန္းက ကားထဲမွာ ေသာင္းက်န္းခဲ့တာေၾကာင့္ အနည္းငယ္ ပူၿပီးစပ္ျဖင္းျဖင္းျဖစ္ေနတာေတာ့ အမွန္ပင္
ဒါေၾကာင့္ ၾကမ္းရမ္းတာကို သိပ္မခံႏိုင္
