Chain of Memories

Chapter 38

Ilang katok na rin ang naririnig ko pero hindi pa rin ako bumabangon sa kama. I slept really late and I know na it's bad for me and my twins.

Puro iyak lang ang ginawa ko and I never knew that I would cry like that in this lifetime. Ang sakit. Paulit-ulit ko siyang tinatawagan pero hindi man lang siya sumasagot sa akin.

Gusto ko na maniwala na totoo ang lahat ng nasa video. Totoo na nangyari iyon. Totoong may ibang babae siya and damn it, it is so fucking hard to accept it!

"Ma'am Isabelle, kanina pa po tumatawag si Attorney Tristan. Hindi niyo raw po kasi sinasagot yung tawag niya."

I breathe out and watched the clear skies that the huge window is giving me. Bumabangon lang ako para sumuka dahil kanina pa bumabaliktad ang sikmura ko pero wala naman akong kinakain.

"Ma'am Isabelle, nag-aalala na po si Attorney kaya gusto niya po kayo makausap."

Pumikit ako bago muling hinayaan na makaalis ang kasambahay. Kahit si nanay Beth ay hindi ko rin pinagbuksan ng pinto.

Maybe the hormones of pregnancy made me like this. Sensitive and a cry baby. Gusto ko lang naman kasing malinawan kung totoo ba ang lahat ng naroon sa video na iyon.

My phone rang for the nth time. I picked up the phone and answered it. Nakaloud speaker lang ito kaya hindi ko na ginawang itapat sa tenga ko.

"Isabelle? Thank God you answered. Nag-aalala ako sa iyo. Ano ba ang nangyari? You called last night, hindi ko nasagot. What happened? May nangyari ba sa iyo? May masakit ba sa iyo?" he asked continously.

Huminga ako nang malalim bago sumagot sa kanya. "I-I'm fine."

Napabuga ng hangin si Gan sa kabilang linya. "Why did you answer so late? You made me worried."

Hindi ako sumagot at hinayaan lang siya. The sharp pain stabbed my heart and it made me cry again.

Suminghot ako bago muling magsalita. "You are busy. You should end this call."

"Aine, what's wrong?" he asked seriously.

"Nothing."

"Isha, I know you. What is wrong? Why did you call last night?"

Last night? Nung may kasama kang ibang babae at may kahalikan ka? That's what I wanted to voice out.

"N-Napindot lang. I'm so sleepy, Gan. I want to sleep."

"Sleep? It's almost 12noon. I know you, Isha. Tell me what's wrong?"

Umiling ako habang pinipigilan ang paghikbi ko. Nakakaramdam na ako ng pagkagutom and I know na kailangan kong kumain na lalo na at may dalawang buhay ang nasa sinapupunan ko.

"No. Nothings wrong."

"Uuwi ako kapag hindi mo sinabi."

"Gan please. Please..." I cried.

I heard him cursed softly bago nagsalita. "Damn it, what the hell is wrong, Isabelle? Please tell me dahil ayokong nagkakaganito tayo"

"Ganymde! Stop this! I don't want to talk to you right now!"

"Why? What the hell is wrong?!"

Napaupo na ako sa kama habang sunod-sunod na luha ang pinakawalan ko at huminga ng malalim.

"I... I just don't want to talk you right now." I whispered.

Gusto ko talagang mag-isip mag-isa. Kung pwede lang ay makalayo na ako sa kanya muna.

"Isha--"

Hindi ko na siya pinatapos ay pinatay ko na ang tawag niya. Masyado pang sariwa sa akin ang lahat at para patawarin siya kaagad ay imposible. Nagsimula na akong mag-ayos ng sarili ko. I should clean up myself and eat. May anak ako kaya kailangan kong kumain kahit ayoko.