eeee to ten *nervous laughter* uważajcie na siebie i podczas tych 2 tygodni nie wychodźcie z domu, myjcie rączki i takie tam a ponieważ 2 tygodnie wolnego oznacza pracowanie w godzinach prze ze mnie ustalonych to zaplanowałam to tak by wam napisać ten rozdział uwu
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
»»-------------¤-------------««
Jisung nerwowo łapie za ławkę próbując utrzymać równowagę. Serce z sekundy na sekundę bije mu coraz mocniej, jakby chciało się wyrwać z jego mizernej klatki piersiowej. Miotła z hukiem opadła gdzieś na podłogę powodując, że cicha dotychczas sala nabrała kolorów.
Ale chwila,
Jisung w duchu nie uważa, że jebana miotła spowodowała ocieplenie sali lekcyjnej, na którą dzień w dzień przeklina, zwłaszcza na lekcjach matematyki. Chwila skupienia i drobna myśl przechodzi przez jego głupią głowę, czyżby milej mu się zrobiło na widok Minho?
Jisung przymyka oczy i przywołuje obraz jego słodkich oczu, które z zaciekawieniem wpatrywały się w niego. Jego delikatnych dłoni, które oparte o framugę drzwi lekko się zaciskały, powodując, że koniuszki palców oblewały się delikatnym rumieńcem. Zmarszczone lekko brwi, kiedy się zamyśla i te soczyste usta....
-Nie jestem cholernym homoseksualistą!- Złość przejmuje kontrolę nad jego ciałem, ostatni okres z jego życia to było wmawianie sobie, że czuje coś do szatyna, ale to kurwa nie prawda! Jisung nie jest i nie będzie nigdy jednym z gejów, a ten okres w jego życiu najwyraźniej był typowym dla nastolatka zamieszaniem. W końcu młodzi ludzie często szukają różnych odskoczni i swoich uczuć w wirze całego nędznego świata.
Zdenerwowany znajduje miotłę i agresywnie kończy sprzątać salę. Kiedy wszystko zostało posprzątane, Jisung zabiera dziennik jego klasy i z uśmiechem na twarzy odnosi go do pokoju nauczycielskiego. Na korytarzu nikt nie chodzi i tylko słychać przyćmione dźwięki instrumentów dochodzące z ich sali muzycznej, tylko uczniowie uczęszczający na różnorakie zajęcia dodatkowe byli jeszcze w szkole.
Przechodzi mu przez głowę głupia myśl, ale taka która w jego mniemaniu spowoduje otrzeźwienie jego niespokojnej duszy. Musi jednak z tym poczekać do jutra.
Jisung przerzuca swój wzrok z jednej osoby na drugą szukając w tym tłumie twarzy jego przyjaciół. Uśmiecha się na widok ciemnowłosej czupryny Hyunjina i jego różowłosej dziewczyny. Podchodzi do nich i wita się z nimi, jednocześnie opatulając się mocniej niezbyt grubym swetrem. Zima się zbliża dużymi krokami i chłopak zdecydowanie powinien rozważyć ubieranie się odpowiednio do pory roku.
-A więc zrobiłam małe szpiegostwo u mnie w grupce i masz wielbicielkę Jisung- Dziewczyna poprawia swój makijaż i później posyła mu znaczące spojrzenie.
