Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
»»-------------¤-------------«« -
-Jisung? -Delikatny głos Yeji dochodzi do jego uszu. Minho odsuwa się od chłopaka posyłając lekko zmieszany wzrok w stronę lekko drżącej dziewczyny.-Już rozumiem, nie przeszkadzajcie sobie- Pojawiają się jej łzy w oczach, scena staje się rozmyta, a zdruzgotana dziewczyna wybiega z mieszkania pozostawiając dwóch pijanych chłopaków samym sobie.
Czy Jisunga to obchodziło? Nie.
W końcu nie na darmo dostał miano człowieka z sercem z kamienia, w końcu jakieś zasługi musiały się do tego przyczynić. Chłopak jednak czuje jednak pewną niepewność, czy aby na pewno potrafi zachować twarde serce w każdej sytuacji? Tego uczył go ojciec za młodu, wytresowany jak dobry piesek powinien w każdej sytuacji umieć zachować swój skamieniały wizerunek, dlaczego więc teraz, kiedy siedzi na nim chudy, niemrawy chłopak, jego klatka piersiowa postanowiła zwariować, a myśli stają się jeszcze bardziej chaotyczne niż zwykle nie pozwalając by Jisung wziął głęboki oddech i wszystko przemyślał, bo jak myśleć w takiej sytuacji!
Wszystko w nim buzuje i zdecydowanie mógłby zwalić to na tę część procentów znajdującą się w jego ciele, ale po chuja gdy czuje się dokładnie tak samo kiedy nie pije. W tych małych momentach kiedy pozwala sobie na odrobinę relaksu, odrobinę wolności- nie czuje się wolny. Minho, Minho, Minho-tak wtedy wyglądają jego myśli, a im bardziej temu zaprzecza tym bardziej czuje sie winny i tym bardziej chce mieć go przy sobie. Chce głaskać jego włosy, mówić mu, że wszystko będzie dobrze, przytulać go i czekać aż pierwszy zaśnie, widzieć jego postępy w czymkolwiek, widzieć jego uśmiech.
-Nie myśl sobie, że mi się podobasz-Parska oschłym tonem wpatrując się w oczy wyższego, którego mina nagle zrzedła. Minho przymyka oczy nie pozwalając swojemu ciału na płacz. Nie może teraz się pokazać z tej słabszej strony.
Mija chwila ciszy, w której nastolatkowie nie zmieniają swojej pozycji, a ciszę przerywa jedynie cicho grające radio w kuchni.
Yesterday All my troubles seemed so far away Now it seems as though they're here to stay Oh, I believe in yesterday
Jisung podśpiewuje piosenkę kładąc ręce na drżących udach bruneta. Po skończonym duecie z The Beatles, Jisung znów zabiera głos.
-Ale jeśli chcesz myśleć, że ja myślę, że wyglądasz bardzo seksownie po de mną, że chciałbym potrzymać cię za rączkę i dać całusa w czółko przed snem, to masz pełne prawo do takich myśli, bo ja dokładnie tak o tobie myślę.
-Jisung nie żartuj sobie ze mnie.
-Jesteś z nim szczęśliwy?- Minho lekko zmarszczył brwi i położył się ponownie na klatce piersiowej Jisunga, który czując na sobie jego ciężar miał ochotę uciec! krzyczeć! piszczeć!
