ကြၽန္ေတာ္ခ်စ္ေသာကိုကို(completed)

ကြၽန္ေတာ္ခ်စ္ေသာကိုကို (18) ၾက်န္ေတၡာ္စ္ေသာကိုကို (18)

ေရွာင္းက်န့္တစ္ေယာက္ စိတ္ထဲမွာအေတြးမ်ားစြာနဲ႕
ရိေပၚေခၚေဆာင္ရာကိုပါလာခဲ့သည္

ေနာက္ေတာ့ ကားရပ္လိုက္ၿပီး အျပင္ဘက္ကိုဆင္းလာေတာ့ ျမင္ကြင္းကရင္သပ္ဖြယ္

အနီေရာင္ပန္းခင္းႏွင့္ ညေနဆည္းဆာ ပနာတင့္ေနသည္

ကိုကို ဒါဘယ္ေနရာလဲဟင္ လွလိုက္တာ....

'ဘာလို႔လဲ ကေလးမႀကိဳက္လို႔လား'

'မဟုတ္ပါဘူး ဒေလာက္လွတာ မႀကိဳက္စရာလား ျပန္ေတာင္မျပန္ခ်င္ေတာ့ဘူး'

'အင္း ဒီေနရာေလးကလွတယ္ အထူးသျဖင့္ ဒီလိုအခ်ိန္မ်ိဳးမွာေပါ့'

'ဟုတ္တယ္ေနာ္ ေတာ္ေတာ္လွတယ္'

'ဒါေပမယ့္ ကိုကို႔အတြက္က ကေလးရွိလို႔ပိုလွတာ'

'ဟာ ကိုကိုကေလွ်ာက္ေျပာၿပီ'

'တစ္ကယ္ေျပာေနတာကေလးရဲ႕ ကိုကို႔ေဘးမွာ က်န့္က်န့္ဆိုတဲ့ ကေလးရွိေနလို႔ ဒီပန္းခ်ီ ဒီအလွတရားကျပည့္စုံေနတာ'

'ကေလး ကိုကိုေျပာမယ္ ကိုကိုေလ ကေလးကိုခ်စ္မိေနၿပီ'

'ဗ်ာ.....'

'ဘာလို႔လဲကေလး ကိုကို႔ကိုမခ်စ္ေတာ့ဘူးလား'

'ဒါမွမဟုတ္ ကေလးမွာခ်စ္ရမယ့္သူရွိေနလို႔လား'

'မရွိပါဘူး ႐ုတ္တရက္ဆိုေတာ့ အံ့ၾသသြားလို႔ပါ ၿပီးေတာ့ က်ေတာ္က ကိုကိုက်ေတာ့္ကို မခ်စ္နိုင္ေတာ့ဘူးလို႔ပဲထက္ေနတာေလ'

'မအံ့ၾသပါနဲ႕ကေလးရယ္ ကိုကိုမင္းကို တစ္ကယ္ခ်စ္မိသြားတာပါ ဒါ့ေၾကာင့္လည္း ကေလးကို ေန႕တိုင္း supriseလုပ္ေနတာေလ'

'suprise ? ကိုကိုေျပာတာ ပန္းေတ လက္စြပ္ေတလား အာ့တာေတက ကိုကိုေပးထားတာေတလား'

'ဟုတ္တယ္ ကေလးရဲ႕ ကိုကိုက ကေလးကိုအံ့ၾသေစခ်င္လို႔လုပ္တာေလ မထင္မွတ္ပဲ ကိုကို႔ကေလးက ဝမ္းနည္းသြားတာေလ'

'ဝမ္းနည္းတာေပါ့ ကိုကိုက အိမ္ေရာက္ေတာ့လည္း အာ့ကိစၥကိုမသိသလိုမ်က္ႏွာႀကီးနဲ႕ေလ ၿပီးေတာ့ကဒ္ထဲပါတဲ့လက္ေရးကလည္း ကိုကို႔လက္ေရးဆိုေတာ့ သူမ်ားကို အ႐ူးလုပ္ေနတယ္ပဲထင္တာေပါ့ ဟင့္...အီး...အီး..'