Volturiler'in dehşet saçan kalpsiz vampiri Felix, bu küçük kızın karşısında çıplakmış, elleri ayakları tutmuyormuş ve hatta ölümsüz hayatı son bulmuş gibi hissetti.
Ve yıllar sonra alevlenecek bu aşk, ilk kez harlandı o soğuk gece vakti.
✒Bunun yaln...
Victoria babasını beklerken düştü sonsuza dek sürecekmiş gibi görünen kabuslarının kucağına.
Bir hançerdi gözlerinin önünde parlayan Bir hançerdi boğazındaki soğukluğun nedeni Bir hançerin keskin yüzüydü, kusursuz tenini paramparça edecek olan. Ve yine titreyen hançerdi derinde derin bir yara açan.. Bir zaman sonra titreyen ellerin arasından toprağa düştü o eşsiz hançer.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Dehşet içinde uyandığında davetsiz misafiri görünmüyordu ortalıkta Victoria'nın. Dahası babası Leonardo da geri dönmemişti. Ayağa kalktı ve yaralı gencin kirli ve yırtık pelerinini ellerinin arasına aldıktan sonra burnuna götürdü. Neyin kokusunu duymak istiyordu kendi de bilmiyordu, gözlerini kapattı ve derin bir nefes çekti içine.
Gözlerini açtığındaysa karşısında o koca siyah tüylü gök gözlü kurt duruyordu.
Burnunun dibinde.
*
Valerio sabaha karşın açmıştı gözlerini yeniden. Yanıbaşında uyuya kalmış hem dost hem de düşman olan meleğe ilgiyle baktı. Ona bakarken ellerinin göğsündeki yaraya gittiğinin farkında değildi.
Göğsü dün geceki kadar ağrımıyordu. Ayağa kalktığında sendelese de hakimiyetini kurmayı başardı ve üzerindeki pelerini -utanarak- örttü Victoria'nın üzerine.
Boğazından kopup gelen mırıltılar ve saniyeler içinde olup biten ani sıçrayışları ile derin bir kabusun ortasında olduğu anlaşılıyordu.
Valerio bu güzel kızın saçlarına dokunmak istedi. Kıvırcık ama bir o kadar da yumuşak görünen saçlarına bir kez olsun dokunmak...
Göğsündeki eline gitti gözleri, buraya ne amaçla geldiğini unutmamalıydı. Uğrunda binlerce tehlikeyi yok saydığı amacını saçma sapan duygulara kapılarak ateşe atamazdı.
Göğsünün üzerindeki sargıyı bir çekişte koparıp attı uzaklara. Bakışları artık hayranlık dolu değildi, minnetle de bakmıyordu yerde yatan kıza.
Artık çok daha kendinden emin bakıyordu. Amacına giden yolda her şeyi ezeceğini haykırıyordu duruşuyla.
Ama önce yıllar önce ellerinden düşerek toprağa karışan o hançeri bulmalıydı önce.
Her şeyden önce.
*
Victoria kurdun gözlerine bakarken titremiyor ya da korkmuyordu. Nefesinin sıcaklığını boğazında hissettiği bu kurdun kömür karası tüylerine dokunmak isteğine karşı koyamayarak kaldırdı elini. Kurt hırlasa da vazgeçmedi Victoria, kurdun sert tüyleri ellerinin altında yumuşuyordu adeta.
Kurt ne kadar sert ve korkunç bir görünüşe sahip olursa olsun, bu ilgiye karşı koyamayarak Victoria'nın dizlerinin dibine serildi. Sahibiyle oynayan bir köpek gibi değildi duruşu, arkadaşıyla oturuyor gibi rahattı. Ve o arkadaşını dünyadaki bütün kötülüklerden koruyacağını da fısıldıyor gibiydi yalnızca doğanın ve doğaya ait olanların diliyle.
