Tutkunun Bedeli

Bölüm 3

Mutfaktan içeri girdiği anda gözleri, arkadaşı Merveyi aramış ve doğruca yanına giderek acilen oradan gitmesi gerektiğini söylemişti. Arkadaşı anında yaptığı işi bırakarak ona ne olduğunu sormuştu

''O burada Merve, beni gördü ve yanıma geldi.''

Merve, ''Kim burada?''diye sorarken aslında orada olup Simgeyi bu kadar rahatsız edecek tek kişinin eski sevgilisi Yaman olduğunu anında fark etti ve sorusunun cevabını kendi vererek;

''Aman Allahım! Yaman mı burada?''

Simge eli hala kalbinde kendini toplarlamaya çalışırken Merveyi başıyla onayladı.

Arkadaşı koşar adımlarla bir bardak su alıp geldikten sonra eline tutuşturduğu bardağı Simgenin dudaklarına doğru götürerek;

''İç hadi biraz. Şoktasın şu an. Sakinleşmen lazım.''

Simge zorla içtiği iki yudum sudan sonra sesi titreyerek konuşmaya başladı.

''Ben.. Ben onu görünce ne yapacağımı bilemedim Merve. Misafirlerle konuşuyordum. Başımı bir çevirdim orada oturmuş yanındaki bir kadınla konuşuyordu. Sonra.. sonra sanki benim ona baktığımı hissetmiş gibi aniden bana çevirdi bakışlarını.. Göz göze geldiğimizde aklıma gelen tek şey oradan uzaklaşmam gerektiğiydi.''

''Tamam tatlım, geçti hepsi. Adamı atlatımışsın bir şekilde.''

Merve bakışlarındaki hüzünle Merveye bakarken,

''Beni takip etti ve mutfak kapısına kadar peşimden geldi. ''

''Derdi neymiş manyağın. Seni kovduğu günleri unutup kovalamaya mı karar vermiş kuş beyinli sersem.''

''Benim eve gitmem lazım Merve. Burada duramam. Tekrar onunla yüz yüze gelemem. Sen halledersin değil mi işleri? Oğlumu görmem lazım. Anlıyor musun beni? ''

*****

Simge hala sakinleşmeyen kalp atışları ile Yaman onu takip ediyor mu acaba diye düşündüğü için sürekli arkasını kontrol ederek eve doğru hızla ilerliyordu. Paniği kalbinin çırpınırcasına atması sebep oluyor, bu yüzden eli ayağına dolanıyordu. Arabayı olabildiğince dikkatli sürmeye çalışsa da bir an önce eve varmak için hız sınırlarını ve kurallarını çiğnemeden sürmeye devam etmek için büyük bir irade savaşı veriyordu.

Evinin olduğu sitenin sokağına girdiğinde bir parça olsun normale dönmüştü. Kapıda bekleyen güvenliğin bariyeri kaldırmasıyla içeri girdi ve evinin önüne özensizce park ederek hızla arabadan indi.  Etrafı tekrar kolaçan ettikten sonra çantasından çıkardığı anahtarla  kapıyı açmadan önce son bir kez derin nefes aldı. Olabildiğince normal görünmeye çalışarak kapıyı açtı ve yapabildiği en normal haliyle içeri girdi.

Akşamları çalıştığı zamanlarda oğluna göz kulak olan sitedeki komşularından birinin kızı olan Ceyda, onun geldiğini hemen fark ederek oturduğu koltuktan ayağa kalktı ve

''Erken geldin Simge abla. Henüz çizgi filmi bitmediği için yatırmadım ben Kıvanç'ı.''

Simge, elindeki çantayı dresuarın üzerine bıraktıktan sonra kendisine merakla bakan kızım yanına giderek

''Önemli değil, saat henüz erken. Sen gidebilirsin artık. Küçük beyi ben yatırırım. ''

''Tamam abla, ben de gidip ödevlerimi tamamlarım öyleyse.''

''Sorun çıkarmadı sana değil mi?''

''Biz onunla iyi anlaşıyoruz, Kıvanç çok tatlı bir çocuk. Sadece çizgi film izlemek konusunda biraz ısrarcı ama önemli değil.''