Before I Let You Go

. 7 .

[Zawgyi]

ဒီရက္ပိုင္းေတြမွာ ဝမ္ရိေပၚက အိမ္ေျပးေလးတေယာက္ပဲ...

ဇာတ္လမ္းအသစ္အတြက္ ရိုက္ကူးေရး ၿပီးသြားလို႔ဆိုၿပီး က်ိရန္က schedule ေတြေလ်ာ့ေပးလိုက္တဲ့ေနာက္ပိုင္း အားတဲ့အခ်ိန္တိုင္း တေယာက္ထဲ ေပ်ာက္ေပ်ာက္သြားတတ္တယ္..

ၿပီးေတာ့ အိမ္ကိုမျပန္ဘဲ သူ႔ရဲ႕ သက္ရွိအိမ္ေလးကို တံခါးသြားသြားေခါက္တယ္...
က်န္႔ေကာရွိတဲ့ေနရာက သူ႔အိမ္ဆိုၿပီးေတာ့..၊

ခရီးကျပန္လာၿပီးေနာက္ပိုင္း ေရွာင္က်န္႔ရဲ႕ လက္ေလးတဖက္က ဘယ္ေတာ့မွမအားေတာ့ဘူး..

အစက ေနသားမက်ခဲ့ေပမယ့္ ဝမ္ရိေပၚရဲ႕  ႏူးႏူးညံ့ညံ့ဆုပ္ကိုင္ထားမႈေတြမွာ က်န္႔ေကာက ေက်ေက်နပ္နပ္ႀကီး ၿငိမ္သက္ေပးလိုက္ရတာပဲ..

က်န္႔ေကာလက္ေတြက ေအးစက္မေနေပမယ့္ ေႏြးေႏြးေထြးေထြးေတာ့လဲ မရွိေနဘူး...
စုတ္တံေတြကိုင္ေနက်မို႔ လက္ထိပ္ေလးေတြမွာ အသားမာေလးေတြ တက္ခ်င္ေနတယ္...
လက္ေခ်ာင္း ေဖာင္းေဖာင္းေလးေတြက ဖိကပ္နမ္းခ်င္စရာ အျပည့္နဲ႔..

ဒါကို ပန္းခ်ီေတြထက္ ပန္းခ်ီဆရာေလးရဲ႕လက္ကိုပဲ အပိုင္သိမ္းခ်င္ေနတဲ့ ဝမ္ရိေပၚပဲအသိဆံုး..

ငယ္ငယ္က စာလုပ္ဖို႔အပ်င္းတစ္ခဲ့တဲ့ ဝမ္ရိေပၚက အခုေတာ့ သူ႔က်န္႔ေကာရဲ႕ အစိတ္အပိုင္းတစ္ခုခ်င္းစီတိုင္းကို စာစီစာကံုးေရးပစ္ဖို႔ ၾကံေနေသးတာ..
နိဒါန္းေရာ စာကိုယ္ေရာ နိဂံုးေရာမွာ ျမတ္ႏိုးျခင္းေတြအျပည့္နဲ႔..။

တခါတေလ အရူးရင့္လာရင္ ဝမ္ရိေပၚက ဒီလိုလဲ ေျပာတတ္ေသးတယ္..

" ေကာလက္နဲ႔သာ ေန႔တိုင္းထိေတြ႕ေပးထား..
ကၽြန္ေတာ္က ေကာရဲ႕ သက္ရွိပန္းခ်ီကားေလးျဖစ္ခ်င္တာ " တဲ့...

.

.

.

" ရိေပၚ.. မင္းမ်က္ႏွာႀကီးကို ျပင္ထားစမ္းပါ "

ဒီေန႔က ရိေပၚေမြးေန႔ ..
ၿပီးေတာ့ မၾကာခင္လႊင့္ေတာ့မယ့္ ဇာတ္လမ္းရဲ႕ press show လုပ္တဲ့ေန႔..

ဒီေန႔မွ ေပးလုပ္ရပါ့မလားဆိုၿပီး က်ိရန္ကို စိတ္ေတြဆိုးေတာ့ မင္းအားေနတာမဟုတ္ဘူးလားလို႔ ျပန္ေမးမိလိုက္တာ စကားေတာင္ျပန္မေျပာေတာ့ဘဲ စိတ္ေကာက္သြားတာ အခုပြဲစခါနီးထိ..၊
စိတ္ေကာက္တာကအေရးမႀကီးေပမယ့္ ေရခဲရိုက္ထားသလို ရုပ္တည္ႀကီးနဲ႔ထိုင္ေနတာကေတာ့ ျပႆနာပဲ..။