အိပ္ေနရာကေန အသိဝင္လို႔ ႏိုးလာတာနဲ႔ ရိေပၚရဲ႕ပထမဆံုး ခံစားခ်က္က ေခါင္းတစ္ခုလံုး ထိုးကိုက္ေနျခင္းပဲ ျဖစ္တယ္..
ပံုမွန္နဲ႔ မတူတဲ့ အထိအေတြ႕ေၾကာင့္ ေဘးဘီကို သတိထားလိုက္မိေတာ့မွ သူေရာက္ေနခဲ့တာ အရင္ေန႔ေတြလို ဆိုဖာေပၚမဟုတ္ဘဲ အခန္းထဲက ကုတင္ေပၚမွာ..
ဒါဆို သူ႔က်န္႔ေကာေရာ..
ညက အျဖစ္အပ်က္ေတြကို ခပ္ေရးေရးမွတ္မိေပမယ့္ သူဘယ္လိုဒီေရာက္လာလဲ ဆိုတဲ့အထိေတာ့ မသိေတာ့..
အခန္းထဲက ထြက္လို႔ ပတ္ရွာမိတဲ့ အခါ သူျမင္ခ်င္တဲ့ အရိပ္ေလးက မီးဖိုခန္းထဲမွာ..
ေ႐ွာင္က်န္႔က သူ႔ကို ေက်ာေပးလို႔ အလုပ္ရႈပ္ေနပံုပါပဲ..
ဘယ္အခ်ိန္ထဲက ေအာင့္ထားမိလဲ မသိတဲ့ သက္ျပင္းက အဲဒီလူကို ရွာေတြ႕မွ အသက္ဝဝရႉထုတ္ရျပန္ေသးတာ..
အခန္းထဲျပန္ဝင္လို႔ မ်က္ႏွာသစ္သြားတိုက္ အျမန္လုပ္ၿပီး ထြက္လာတဲ့ အခ်ိန္မွာ ေရွာင္က်န္႔က ထမင္းစားပြဲကို ျပင္ေနခဲ့ၿပီ..
အနားသြားရပ္လို႔ ရစ္သီရစ္သီလုပ္မိေနတဲ့ ရိေပၚကို ျမင္ေတာ့ လႈပ္ရွားမႈေတြက မဆိုစေလာက္ေလး ေႏွးေကြးသြားေသးတာ..
" လာထိုင္ေလ "
" အင္း.. ကၽြန္ေတာ့္အတြက္လား "
" အင္း.. မင္း မူးေနေသးတယ္မလား "
ဒီအိမ္ေရာက္ထဲက ေရွာင္က်န္ရဲ႕ ပထမဆံုးအေနနဲ႔ သူ႔စိတ္နဲ႔ သူကိုယ္ ဆံုးျဖတ္လို႔ ထလုပ္တဲ့အလုပ္က သူ႔အတြက္ မနက္စာျပင္ေပးတာလား ဆိုတဲ့ အသိနဲ႔ ရိေပၚရင္ဘတ္ထဲ အေႏြးလွိဳင္းေလးက ခပ္ၿငိမ္ၿငိမ့္စီးတယ္...
သူ႔ေရွ႕ခ်ေပးလာတဲ့ ပန္းကန္လံုးေလးထဲက ဟင္းခ်ိဳကို ခပ္ေသာက္လိုက္ သူ႔ေရွ႕က ေရွာင္က်န္႔ကို လွမ္းလို႔ေငးလိုက္နဲ႔ ဒီမနက္ခင္းေလးက ပိုလို႔လွတယ္ ..
ေပ်ာ္ေနတဲ့ စိတ္ေၾကာင့္ အခု သူ႔အမူအရာ ဘယ္လိုရွိမလဲဆိုတာ ရိေပၚက မွန္မၾကည့္ဘဲလဲ သိႏိုင္ပါတယ္..
" ငါ.. မင္းကို ေျပာစရာရွိတယ္ "
" ဟင္.. အင္း.. ေျပာေလေကာ "
အေငးလြန္ေနရာက ရုတ္တရတ္ေျဖလိုက္ရတဲ့ စကားျပတ္ေတာင္းေတာင္းေတြေၾကာင့္ သူ႔ကို ေရွာင္က်န္႔က တခ်က္လွည့္ၾကည့္လာတယ္..
လက္ထဲက ဇြန္းကိုအသာခ်လို႔ စကားစဖို႔ၾကံတဲ့ပံုစံက အေလးအနက္စကား တခုခုေျပာခ်င္တိုင္း လုပ္တတ္တဲ့ ေရွာင္က်န္႔ရဲ႕ ပံုစံပါပဲ..
YOU ARE READING
Before I Let You Go
General Fictionခင္ဗ်ားကိုခ်စ္ရတာလဲ အျပစ္တစ္ခုလိုပဲ.. ခင်ဗျားကိုချစ်ရတာလဲ အပြစ်တစ်ခုလိုပဲ.. Warning > This fic is not about happy ending so read at your own risk.
