Before I Let You Go

. 21 .

( Zawgyi )

" ရိေပၚ.. စိတ္ၿငိမ္ၿငိမ္ထားစမ္းပါ "

ညက နက္သထက္နက္လာတယ္..
ရိေပၚက အခုဟိုတယ္ခန္းေတြအလယ္က ေလၽွာက္လမ္းမွာ ဟိုဘက္ဒီဘက္ ေလၽွာက္ေနခဲ့တာျဖစ္တယ္..

ေဟာက္ရႊမ္းရဲ႕စကားကို သူ ျပန္မတံု႔ျပန္ျဖစ္...
ရင္ထဲမွာ ဆိုးဆိုးရြားရြားေလာင္ၿမိဳက္ေနတဲ့ ခံစားခ်က္က သူ႔ကို ေနလို႔ထိုင္လို႔မရေအာင္ လုပ္ေနတယ္..

မွားတယ္..
သူ အႀကီးႀကီးမွားတယ္..
ေရွာင္က်န္႔ရဲ႕ အေၾကာင္းကိုသိသိရဲ႕နဲ႔ ဘာမဟုတ္တဲ့ သဝန္တိုစိတ္ကို ေစာက္ရူးတေယာက္လိုခံစားၿပီး ၿဂိဳလ္ေမႊခဲ့မိတာ..

မ်က္စိမွိတ္လိုက္တိုင္း ေရွာင္က်န္႔ရဲ႕ မ်က္ရည္စေတြနဲ႔ ပံုရိပ္ကဝင္ဝင္ ႏွိပ္စက္တယ္..
ငါ့ကို မထိနဲ႔ ဆိုတဲ့စကား ျပန္ၾကားေယာင္မိတိုင္း သူ႔စိတ္သူ႔အာရံုေတြအကုန္လံုး အၿပိဳၿပိဳအလဲလဲ...
လွည့္ထြက္သြားတဲ့ ေရွာင္က်န္႔ကိုေတာင္ မဟန္႔တားႏိုင္ေတာ့တဲ့အထိ သူတုန္လႈပ္သြားခဲ့တာ သူအသိဆံုး...

သူ ေၾကာက္တယ္...
အဲဒီလူရဲ႕ လက္ဖ်ားေအးစက္စက္ေတြကို ေႏြးေထြးေပးခြင့္ ထပ္မရေတာ့ရင္မ်ား...

သူ ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲ..
ဝမ္ရိေပၚက ေရွာင္က်န္႔အတြက္ စိတ္ဒဏ္ရာတစ္ခု မျဖစ္ခ်င္ဘူး..

ဒါေပမယ့္ ခုနထဲက ခဏခဏ ေခၚေနခဲ့တဲ့ phone call ေတြကေျဖသူမဲ့ေနတုန္း..
ပို႔ထားမိတဲ့ စာေတြကလဲ ဖတ္သူေပ်ာက္ေနတုန္း..

အခန္းတံခါးကို ေနာက္တေခါက္ ခပ္ဖြဖြေခါက္မိျပန္တယ္..
ေနာက္တေခါက္ အသံတိတ္စြာ တုန္႔ျပန္ေနတုန္းပဲ..

" ရိေပၚ..ေကာတို႔လာၿပီ "

လွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ က်န္းလီက်ဲနဲ႔ က်ဲကိုသြားေခၚလာတဲ့ က်ိရန္ေကာ..

" က်ဲ..လုပ္ပါဦး "

ပထမဆံုးအေနနဲ႔ ထြက္သြားတဲ့စကားသံကလဲ တည္ၿငိမ္ျခင္းေတြ ေပ်ာက္ဆံုးလို႔..

" ကၽြန္ေတာ္ ေမ့သြားတာ.. ကၽြန္ေတာ္ တကယ္ေမ့သြားတာပါ က်ဲရယ္ "

" အင္း..က်ဲသိတယ္.. ရိေပၚစိတ္ေလ်ာ့ဦးေနာ္ "

လက္နစ္ဖက္က အက်ႌေဘးအစေတြကို တင္းတင္းဆုပ္ကိုင္လို႔...
ေရေတာင္ မေျခာက္ေသးတဲ့ ဆံပင္ေတြနဲ႔ ရိေပၚပံုစံက တကယ္မဟန္မွန္း သိသာလြန္းေနတာမို႔ က်န္းလီ သက္ျပင္းသာခ်မိေတာ့တယ္...