Before I Let You Go

. 12 .

[ Zawgyi ]

ေကာင္ေလးတေယာက္ေရနစ္လို႔တဲ့..

ခုနေလးကမွ တိတ္ဆိတ္ေနခဲ့တဲ့ နယ္ေဆးရံုေလးက အေရးေပၚcase တစ္ခုဝင္လာတဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့  ခ်က္ခ်င္းပဲ ရႈပ္ယွက္ခတ္သြားတယ္..

" အားခ်န္ ! အားခ်န္ ! "

က်န္းလီ ငိုယိုၿပီးကုတင္နဲ႔အၿပိဳင္လိုက္ေျပးေနမိတယ္..
ျဖဴရာကေန တကိုယ္လံုး ျပာလုနီးပါးျဖစ္ေနတဲ့ က်န္းခ်န္ကို ကုတင္ေပၚတင္ၿပီး တြန္းလာတဲ့ လမ္းတေလၽွာက္လံုးက ရြဲရြဲစိုလို႔...

ေရထဲမွာရွိေနတဲ့အခ်ိန္ လြန္သြားလို႔ အေရးေပၚခန္းထဲဝင္လိုက္ရတဲ့ က်န္းခ်န္ေဘးကို အားက်န္႔ပါးပါးကိုယ္တိုင္ လိုက္ဝင္သြားသလို ေဆးရံုကိစၥေတြကို အားက်န္႔ေဖေဖက အကုန္စီစဥ္ေပးေနေပမယ့္ သူမကေတာ့ အေရးေပၚခန္းေရွ႕မွာပဲ အရုပ္ႀကိဳးျပတ္ထိုင္ေနမိတယ္...

ငါ ဘာလုပ္ရမလဲ ?
ငါ ဘာလုပ္သင့္လဲ ?
အားခ်န္တစ္ခုခုျဖစ္ခဲ့ရင္ဆိုတဲ့ အေတြးဆိုးေတြက သူမကို အသက္ရႉမဝေအာင္ဖိညႇစ္ထားသလိုမ်ိဳး..

ခုနေလးကတင္ ေရကူးၿပီးေပ်ာ္ျမဴးေနတဲ့ကေလးက အခု အသက္လုေနရတယ္တဲ့..
သူမ မယံုႏိုင္ဘူး.. ဘယ္နည္းနဲ႔မွ မယံုႏိုင္ဘူး..

အဆင္ေျပမွာပါလို႔ ေဘးကေန ေဖးမေျပာေပးေနတဲ့ လူေတြက အားခ်န္ကို ကယ္ခဲ့တဲ့သူေတြေပမယ့္ သူမ ေက်းဇူးတင္ဖို႔ကိုေတာင္ အားမယူႏိုင္ေတာ့ဘူး..
 
မ်က္ဝန္းေတြကဝါးလာတယ္..
ကိုက္ထားမိတဲ့ ႏႈတ္ခမ္းက နာလာတယ္..
အဆိုးဆံုးက ရင္ဘတ္ထဲကဆို႔တက္ၿပီး အသက္ရႉက်ပ္လာတာပဲ..

ဘာလို႔လဲ? ဘာလို႔လဲ?
ဒီကေလးေတြက်မွ...

ဟင္ !
တခုခုလြဲမွားေနသလို ခံစားခ်က္က ရိပ္ခနဲ..

သူမဝုန္းခနဲထရပ္ၿပီး ေဘးဘီလိုက္ၾကည့္မိတယ္..
အားက်န္႔ေရာ ??

ဒီလို လူေတြအမ်ားႀကီးနဲ႔အတူ ေဆးရံုလိုက္လာမယ့္ကေလးမွ မဟုတ္တာ..
သူမ ေခါင္းေတြခ်ာခ်ာလည္လာတယ္.

အားခ်န္ကို ေရထဲကကယ္ထုတ္ၿပီးေနာက္ပိုင္း ကမ္းစပ္ကိုတဖြဲဖြဲေရာက္လာတဲ့ လူေတြၾကားကေန တျဖည္းျဖည္းေနာက္ဆုတ္သြားတဲ့ ေကာင္ေလးရဲ႕ပံုစံက ရုတ္တရတ္ အေတြးထဲဝင္လာတယ္...