BAY 'M' (FİNAL)

|25|

"Kızım! Hazır değil misin hâlâ?!"

Aşağıdan annemin sesini duyunca göz devirerek saçımı bol bir topuz yaptım. Altımda galatasaraylı eşofmanım, üstümde beyaz bol mu bol bir kapüşonlum vardı. Telefonumu eşofmanımın fermuarlı cebine atıp fermuarı çektim.

Son kez aynada kendime bakıp odamdan çıktığım gibi aşağı indim. Annem, babam ve Berkay sabırsızca kapıda beni bekliyorlardı.

Annem beni görünce göz devirmiş ve altımdaki eşofmana garip bakışlar atmıştı. Yanlarına gidince annem ve babamın yanaklarından öpüp Berkay'ın saçını çektim.

"Kızım sizin bu hâliniz ne? Böyle mi gideceksiniz?"

Kafamı Berkay'a çevirdiğimde benden bir farkı olmadığını gördüm. Üstünde siyah tişörtü ve siyah deri ceketi, altında ise fenerbahçeli eşofmanı.

Ben Berkay'ın eşofmanına garip garip bakarken o da benimkine yüzünü buruşturarak bakıyordu.

"Sıkma çocukları bal peteğim, gidelim hadi."

Babamın komutuyla evden çıktığımızda annem hâlâ söyleniyordu.

"Anne," dedim sitem ederek. "Alt tarafı karşı eve gidiyoruz Allah aşkına!"

Berkay da bana hak verircesine salladı başını. Onu da zorla getiriyorlardı. Ela'dan haz etmediğini bildikleri hâlde hem de.

Karşı evin bahçesine girip kapıyı çaldığımızda Ela'nın annesi karşıladı bizi. Ölü gibi gözükmemek adına zoraki gülümseyip içeri girdim. Salonda Ela ve babası oturmuş biz bekliyorlardı. Ela Berkay'ı görünce ayağa kalkmış yüzündeki sırıtışla yanına ışınlanmıştı. Gözlerimi hayretle açıp ona baktım.

Annemler sohbete başladıklarında elimi karnıma koydum. Acıkmıştım ama beni takan kim?

Telefonum titreyince cebimden çıkarıp gelen mesaja baktım. Murat'tı.

-Benim biriciğim ne yapıyormuş bakalım?

Yarım ağız gülümseyerek okudum mesajını. Açlığımı bile unutturmuştu bir mesajıyla.

-Senin biriciğin misafirliğe gitti. Dip not: açlıktan ölürsem üzülme:(

-Neden yemek yemedin?

-Ela'lardayız. Birazdan sofraya oturacağız sanırım.

-Hmm. Geleyim mi? Lahmacun da getiririm;)

-Ağzım sulandı yeminle. Gel lan!

Telefonu kapatıp kıkırdayarak cebime attım. Lahmacunsuz ve Murat'sız hayat düşünemiyordum.

***

-Geldim. Dışarı çık:)

"Kızım gel sofraya hadi."

Anneme bakıp telefonumu gizlice cebime koydum. Oturduğum koltuktan gülümseyerek kalkıp Ela'nın yanında oturan ve yüzü sirke satan kardeşime hain bir sırıtış yolladım.

"Ben telefonumu evde unutmuşum anne, siz başlayın ben eve gidip geliyorum."

"Ben de geleyim mi abla?"

Berkay'ın Ela'dan kurtulmak için bana yönelttiği -altını çiziyorum abla dedi- soruyu geri çevirdim.

"Yok canım kardeşim, ben gidip alır gelirim."

Bana evde görürsün sen bakışı atıp önüne döndüğünde evden çıktım. Gözlerimi etrafta gezdirdiğimde Murat'ı bizim evin kaldırımında otururken gördüm. Koşar adım basamakları inip yanına gittim, hemen ayağa kalkıp bana sarıldı. Ayaklarımın yerden kesildiğini hissedebiliyordum. Beni etrafında döndürüyordu.