Gergin bir şekilde sırada arkama yaslanırken istemsizce ellerimin titremesine engel olamadım.
Derse gireli 5 dakika olmuştu ve Deniz'in geleceğini öğrendiğim için derse odaklanamıyordum. Ne kadar belli etmesemde heyecanlanmıştım, içim içimi yiyordu.
"Sude, ben ne yapacağım? Sınıfı mı basacak ne olacak? Ne tepki vereceğim? Of kafayı yiyeceğim."
Sude elini omuzuma koydu ve sırtımı sıvazladı.
"Keşke söylemeseydim diye düşündüğünü biliyorum ama sakın öyle düşünme. Zaten eninde sonunda öğrenecekti. Gerilme sakin ol."
Bu kız resmen aklımı okuyordu. Gülümseyince bende zorla gülümsedim. Zaman geçtikçe tedirginliğim artıyordu. Öylesine dalmıştım ki telefonum titrediğinde yerimden sıçramıştım.
Kesin olarak Deniz'den geldiğini tahmin ediyordum ve bu beni ürkütüyordu.
Karasızlıkla mesajı açtım.
@Derindeniz.x: Okuldayım.
@Derindeniz.x: Derste olduğunuzu biliyorum.
@Derindeniz.x: Dersini bölmeyeceğim merak etme.
@Derindeniz.x: Teneffüste seni bahçede bekliyorum.
@iamsaraa: Ne yapacaksın?
@Derindeniz.x: Bilmiyorum, kestiremiyorum.
@Derindeniz.x: Tepki veremeyebilirim, yani donakalırım falan.
@Derindeniz.x: Saçma bir tepki verirsem diye Barış ve Uğur yanımda olacaklar zaten.
@iamsaraa: şey, tamam.
@Derindeniz.x: Görüşürüz o zaman.
@Derindeniz.x: Derse ver kafanı.
@Derindeniz.x: Tabi nasıl vereceksen :)
(Görüldü)
Veremiyordum zaten. Heyecandan içim içimi yiyip bitiriyordu. 5 dakika gibi geçen 35 dakikanın ardından zil çalınca ayağa fırladım, istemsizce.
"Sude ben hazır değilim!"
Sesim olması gerekenden fazla yüksek çıkınca sınıfın bazı meraklı bakışları bana dönmüştü. Sesimi alçatarak devam ettim.
"Ben niye bu kadar heyecanlandım bilmiyorum ama cidden düşüp bayılacak gibi hissediyorum."
Sude sırıttı ve beni sırtımdan ittirdi. "Hadi hadi boş yapma da yürü." Koluma girdi yine ve beni zorla bahçeye doğru sürükledi.
Her adımda biraz daha korkuyordum.
Tam bahçeye çıkacakken durdurdum Sude'yi.
"Sude dur, sakinleşmem lazım."
Durdu ama kolumdan çıkmadı, kaçacağımı düşünüyordu ve bu yüzden iyi ki kolumdaydı. Yoksa bende kaçacağımı düşünüyordum.
Derin bir nefes aldım ve kendime hakim oldum. Kalbim normal hızına dönene kadar devam ettim buna. Sonra cesaretle tekrar yürüdüm ve bahçeye çıktım.
Gözüm hızlı bir şekilde bahçeyi tararken en köşede ki ağacın dibinde arkadaşlarıyla otururken gördüm.
Sırrı dönüktü ama arkadaşlarından o olduğunu anlayabiliyordum. Kararlı adımlarla yaklaştım ve birkaç adım gerisinde durdum. Sude kolumu bırakmış ve kenara çekilmişti.
Beni ilk gören fotoğraflarından tanıdığım kadarıyla Barış'tı. Beni gördüğü an gözleri kocaman olmuş ve bağırmıştı.
"Aa yenge!"
Anında arkasına dönen Deniz'e çevirdim bakışlarımı. Göz göze geldiğimizde gözlerinin içinde ki bakışını anlayamamıştım. Bütün duygular orada toplanmıştı sanki.
Ayağa kalktı ve tam karşımda durdu. Gözlerini benden çekemiyor gibiydi. Bakışlarının altında ezildiğimi sandım bir an, ama sonra ona doğru bir adım attım.
Donakalabileceğini söylediği için ben harekete geçmek istemiştim. Adımı attığım an kokusu burnuma dolmuştu ve hemen tanımıştım.
Bu geçen gün forma alırken yanımdan geçip giden kokuydu. Hatta buna yorum bile yapmıştı.
'Güzel dediğin kokunun sahibi olmak isterdim.'
O'ymuş. Güzel dediğim kokunun sahibi başından beri o'ydu.
Hiç düşünmeden bir adım daha attım ve o şaşkınlıkla izlerken, kollarımı onun titreyen vücuduna sardım.
-
Sonunda dediğinizi duyar gibiyim mfşsnxşsncfşs
sonunda birleştiler ♥️
