"Ben yukarı çıkıyorum baba. İyi geceler size." Babamın ve abimin yanağından öpüp kendimi yorgunluktan yukarı attım.
Ancak kapıyı açıp kendimi yatağıma bırakacakken zaten orda birinin oturduğunu fark etmemle az daha çığlık atıyordum ama kendimi son anda durdurdum.
"Bismillahirrahmanirrahim. Deniz napıyorsun? Ödümü kopardın." Babamlar girmesin diye kapıyı kilitledim ve Deniz'in sırıtan suratına soruyla baktım. "Nasıl girdin odama?"
Cam tarafını gösterdi. "Pek zor olmadı, bilirsin.." gözlerimi devirdim. Camı yine açık bırakmış olmalıydım. Keşke kapatsaydım.
"Çık buradan. Babamlar gelirse görürsün. Ya da ben senin ölünü görürüm. Tövbe." Bir an kafamda canlansada hemen aklımdan gönderdim görüntüleri.
"Yok. Yatağın çok rahatmış. Ben yatarım burda." Kaşlarımı çattım ve Deniz'e yaklaştım. "Deniz saçmalama cidden." O da yüzüme baktı ciddiyetle.
"Saçmalamıyorum cidden."
Beni taklit edince gözlerimi devirdim. Kolundan tutup kaldırdım ve cama doğru ittirdim onu. "Hadi git uğraştırma. Uyuyacağım." O ayakta dururken ben kendimi yatağa attım ve üstüme yorganımı çektim.
"Hadi nagızıma. Yandan yandan."
Gözlerimi kapattığım an bütün ağırlık ve yorgunluk üzerime çöktü gibi hissettim. "Işığı kapatsana gitmeden önce." diye mırıldandım en son. Ne dediğimi ben bile zor duymuştum.
-
Gözlerimi yavaşça aralarken burnuma dolan güzel bir kokuyla arkamı döndüm. Ancak o zaman fark ettim yanımda başka biri uyuduğunu.
Ani korkuyla kendimi geri çekerken belime dolanan kollar düşmemi engellemiş ve beni kendine çekmişti.
"İpek napıyorsun güzelim?"
Sinirle Deniz'in suratına baktım. "Asıl sen napıyorsun manyak? Sana git dediğimi hatırlıyorum en son." Omzunu silkti.
"Dayanamadım."
Ne kadar kızsamda hayatımda ki en rahat uykuyu çekmiştim onu biliyordum.
Yataktan fırladım ve başında dikilerek ona baktım. "Şimdi çıkıyorsun, nasıl geldiysen. Sonra kapıdan geliyorsun ve abimle babamla tanışıyorsun. Hadi." Şaşkınlıkla suratıma bakarken ciddi bir ifade takındım.
Pes etti ve kendine çeki düzen verdikten sonra camdan geri çıktı. Sırıtarak ona bakarken kendime kıyafet hazırladım ve banyoya girdim.
İşimi hallettikten sonra saate baktım. saat tam ondu. Babamlar yeni kalkmış olmalıydı. Aşağı indim ve Sema teyzeyle biraz sohbet ettim. Sofrayı kurduktan sonra babamları çağırdım.
Gözüm sürekli olarak bahçe kapısına gidiyordu. Deniz ne zaman gelecekti? Önüme döndüm ve kahvaltı yapmaya başladım.
"Gelen kim?"
Babam bakışlarını arka tarafımda gezdiriyordu. Heyecanla arkamı döndüğümde Deniz'in geldiğini gördüm. Kalbim heyecanla çarparken abime dönüp baktım. O kim olduğunu biliyordu.
"İpek Hanım'ın sevgilisi," abim imalı bir şekilde konuşunca ona ters ters baktım. Babam kaşlarını kaldırdı ve sakince ayağa kalktı.
Babamın aksine ben telaşla ayaklandım. "Baba ne yapıyorsun?" Deniz yanımıza ulaşınca benim sorumu es geçip Deniz'e döndü.
"Gel seninle bir konuşalım delikanlı." Kaşlarımı kaldırdım. "Bir tanışsaydınız, kahvaltı yapsaydık. Baba çocuk yeni geldi." Babam gülümseyerek bana baktı.
"Sen karışma küçük hanım."
Ofladım ama karışmadım. Onlar bizden uzaklaşırken kendimi yemeğe veremiyor ister istemez arkama dönüp bakıyordum.
Deniz'in suratı şekilden şekle girdi. Yanımıza geri geldiklerinde yanına yaklaştım. "İyi misin? Ne dedi sana?" Zorlukla gülümsedi.
" Sanırım uğrunda ölmem bile gerekecek."
¡Ay! Esta imagen no sigue nuestras pautas de contenido. Para continuar la publicación, intente quitarla o subir otra.
