Kabanata 3

25.5K 991 794
                                    

Although without saying yes or no, she let me walk with her. I noticed more stares this time, but didn't mind any of it. I just hope she's comfortable with me right now, that matters most for me.

"You're going home straight or you wanna eat something before going home?" I asked. Nag-angat siya sandali ng tingin sa akin bago muling dumiretso ang tingin sa dinadaanan.

"Hi Dray!" Girls waved at me, napansin ko ang pagkunot-noo niya dahil doon. Tumango lamang ako, not interacting too much with them. I'm with my baby, I don't want her to get any wrong idea about me. Damn it Dray! Since when did you sound this cheesy? Napailing na lamang ako habang nangingiti ako.

Natigilan ako sa paglalakad nang bigla siyang huminto at padabog na nilingon ako. Masama siyang tumitig sa akin. "Why are you smiling like that?" She said in sign language.

"Aww, my poor baby's prolly jealous eh? I am still thinking about you," hinawakan ko ang siko niya, marahang pinadaosdos pababa-pataas ang kamay ko roon, upang kumalma siya. Bahagya akong yumuko para marinig niya ang sasabihin kong para lamang sa kanya, "kahit nasa tabi na kita, iniisip pa rin kita," that is a very honest statement from me. Hindi na siya tumugon pa ng kahit na ano.

"Can I visit you at home?" Ani ko nang makarating na kami sa parking lot. Umiling siya sa sinabi ko. "Strict parents?" Umiling ulit siya. "You just don't want to?" Tumango siya at tsaka nagmuwestra gamit ang mga kamay. Those sign language shut me up.

I don't like you. I realized I don't wanna be friends with you- are what she said.

Hindi ako umambang lalapit sa kanya. I froze. I thought we're working fine and then all of a sudden she doesn't want me to be her friend. That's bullshit!

Nanood lamang ako sa kanya habang nagtitipa ng mensahe sa kanyang phone. She didn't bother anymore to look at me. Habang ako naman ay hinihintay siyang makauwi. Hindi na ako lalapit, gusto ko lang masigurado na ligtas siya pauwi. I felt like my heart shattered, but what can I do? I still wanted to chase her but if she wanted me to stay away...then I'd respect that. I get attracted to other girls before, but the attraction I have for her now is on the next level, I badly wanted to chase her more but I guess it won't work between us. Maybe I'd met someone I'd like more than I am to her now...or maybe not at all.

Bumuntong-hininga ako.

"Ysha!" Si Sir Brantley na kumakaway sa kanya. Her mood suddenly changed when she saw him. I guess, I won't really win a chance at all. "Oh right! Mr. Villangco, you're with her now huh?" Patuya ang naging tono ng boses nito. Humawak si Yshara sa laylayan ng t-shirt niya. Napasinghap ako. Damn it. They were too comfortable with each other that she can do that to him? Umiling-iling si Yshara.

"We'll go ahead now." Sumeryoso ang boses ni Sir Brantley. Tumango na lamang ako, kahit nagngingitngit sa inis ang loob ko. I mean, how can she stay close with him that way, when she can't do the same with me?

Masuyong kinuha ni Sir Brantley ang bag ni Yshara at humawak ito nang bahagya sa likuran nito upang igiya siya patungo siguro sa kotse ni Sir Brantley. Pansin ko ang pamumula ng tainga ni Yshara. There must be something going on between them.

Ilang araw iyong tumatak sa isipan ko. It was hard alright. Thinking I'd stop chasing her, it was really damn hard.

I am now riding on Cindy. "Hiya!" Mabilis kong tinira ang polo ball gamit ang aking mallet patungo sa goal. Ilang beses kong ginawa iyon. Hot sweats formed on my forehead.

"Dude, do you wanna die now?" Pinatigil ko si Cindy sa pagtakbo. "If you do, spare Cindy with your suicidal act!" Ani Declan. Paulit-ulit ang mabilis na pagtaas-baba ng dibdib ko. Pagod na pagod sa paulit-ulit kong pagpapatakbo kay Cindy at pagtira sa polo ball.

Until You Say It [Completed]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon