JB1: The Cold Hearted Father [BXB] [√]

11

Austine Villaluz POV

"Good afternoon passengers. This is your captain speaking. We are currently cruising at an altitude of 33,000 feet at an airspeed of 400 miles per hour. The time is 8:25 am. The weather looks good and with the tailwind on our side we are expecting to land in Manila approximately fifteen minutes ahead of schedule. The weather in Manila is clear and sunny, with a high of 25 degrees for this morning. If the weather cooperates we should get a great view of the city as we descend. The cabin crew will be coming around in about twenty minutes time to offer you a light snack and beverage, and the inflight movie will begin shortly after that. I'll talk to you again before we reach our destination. Until then, sit back, relax and enjoy the rest of the flight." Ang narinig kong sabi ng piloto mula sa kong saan.

Nyeta! I'm so eksuyted na mga beh. First time ko kasing mag-travel outside Cebu. Ang ganda rin dito sa eroplano, nagtaka nga ako kanina kung bakit mga bodyguards, ako, si Noah, Sir Nathan, Sir Axel at ang sekretarya ni Sir Nathan sa si Roan lang ang pasahero tas medyo iba ang loob kumpara doon sa mga napapanood ko. Kasi naman mga beh para 'tong nasa loob mamahaling hotel. Jusko day, may pa sofa pa ang mayor niyo. Sabi ng isang crew na naka chika ko, private jet daw ito kaya ganoon. Sila na talaga ang mayayaman!

Sa kabila ng pagka-excite ko hindi ko rin maiwasang kabahan. Idagdag pa na kakapanood ko palang ng snakes on a plane. Huhuhu paano nalang kong may magsisilabasan na mga ahas out of nowhere tapos kakainin ako kasi sobrang sarap ko? Paano nalang ang love life ko sis? Mamamatay akong virgin, ayoko nun. Gusto ko pang makatikim ng XL Banana.

"Mommy ko? Why are you so pale po? You hands are shaking and it's very cold po!" Nagtatakang tanong ni Noah sa akin.

"Ay beh, wala ito. Hindi kasi ako nakapag liptint kaya maputla ako. Saka anlamig kaya dito. Giniginaw lang ako, baby. Don't worry." Sabi ko dito at binigyan siya ng isang pilit na ngiti.

Ang totoo gusto ko na talagang masuka. Sukang-suka na ako pero nahihiya kasi akong sabihin 'yon. Hindi rin ako makapunta sa cr kasi nga nahihilo ako. Lecheng to, hindi tuloy ako makapag selfie pang insta lang sana. Pagsisi lang ang nararamdaman ko sa mga oras na ito.  Sana tinanggap ko nalang 'yong Bonamin ni mama. Iyaq c aque.

Namataan kong suminyas si sir Nathan sa isang flight attendant pero hindi ko na narinig kong ano ang sinabi nito kasi nahihilo na talaga ako.Nakaupo si sir sa harapan nitong sofa sa isang one seater na nakaharap sa isa pang magarang upuan na pinapagitnaan ng isang lamesa. Prenting-prenti pa itong umiinom ng wine habang nagbabasa ng report. Huhuhu! Sana all! SANA ALL!

Kinuha ko nalang ang maliit na bote ng white flower sa bulsa ko at inamoy iyon.

"Sir, do you need any paper bag?" Tanong ng flight attendant na lumapit sa amin kanina.

"Naku, pwede po manghingi, 'te?" Tanong ko dito. Baka kako di uso sa kanila ang maglagay ng paper bag sa mamahaling eroplano kasi diba sanay naman silang sumakay ng ganito? Chos! Napaka judgemental ko na talaga sis.

"Sure, sir. Here." Sagot niya at ibinigay sa akin ang isang brown paper bag. Pag abot ko dito mabilis ko itong itinapat sa aking bibig at inilabas ang mga kinain ko kanina. Mangiyak-ngiyak pa ako doon sa ginawa ko.

Akala ko tapos na ang pasakit ko sa buhay pero bigla na naman akong naduwal at ayon nagsuka na naman ang magandang reyna ng mga unicorn.

"DADDY! Call tito Maxwell po! My mommy is sick!" Narinig kong sigaw ni Noah sa tabi ko habang hinahagod ang aking likuran.

Ilang sandali lang ng may maramdaman akong presensya sa harapan ko. Pagtingala ko ang nakakunot ang noo na si Sir Nathan ang sumalubong sa akin. Mabilis kong binawi ang paningin ko kasi baka umikot na naman ang....mundo ko sa kanya. YIIIIEEEKKSS! Ako na talaga ang maharot. Wala, inaamin ko na talaga na ako ay isang dakilan maharot.

Tinawag ko ang flight attendant para iabot sana ang paper bag na may lamang suka pero bago ko pa magawa 'yon biglang umalog ang eroplano kaya napadagan si Sir Nathan sa akin at buti at napahawak siya sa arm rest nitong sofa kaya natrap ako sa pagitan ng kanyang bisig. Sosmaryosep. Is this kabedon? Tang-ina gusto kong mapamura sana sa kilig kasi para kaming mga lead character sa isang wattpad love story or precious hearts romances presents...chos!

Teka, ano ba kasi yong medyo basa sa damit ko? Sure akong hindi 'yon teamod ni sir kasi diba this story is rated PG ft SPG. Isa pa bakit parang ang asim ng amoy? Parang suka...

"HOELY SHIT!!!"

"HOLY SHIT!"

Sabay naming mura. Oh diba, meant to be kami. Harhar! Parang di naligo ng suka eh no.

"WHAT THE FUVK HAVE YOU DONE?!" Ang malakas niyang sigaw sa mukha ko. Napatakip tuloy ako sa tenga ko. Grabe ka sir ha! Hindi porket mabango hininga mo pwede mo na akong sigawan. Isa pa nga! Charot. Pero not gonna lie guys ha, parang nabasag ear drums ko doon.

"S-sorry po, sir." hinging paumanhin ko dito. Umayos siya ng tayo at hinilot and sintido.

"ROAN!" galit na sigaw ni sir Nathan. Lumabas naman si Roan mula sa isang kwarto at lumapit kay sir Nathan.

"Get me a new piece of clothes habang naliligo ako. And that one," turo niya sa akin, "make sure to throw him out of the plane."

HALA! Ipapatapon daw ako, grabe naman si sir. Diba murder 'yon beh? Hindi ko rin naman sinasadya ang nangyari eh. Gusto ko tuloy maiyak.

"Hey, don't cry. Ganyan talaga si sir kapag nadumihan. Medyo may pagka clean freak kasi si sir. Pero I assure you, he doesn't mean what he said earlier." Paliwanag sa akin ni Roan kaya medyo kumalma ako.

"Follow me so you can have a bath too and I think...you really need it." Natatawa niyang sabi sa huli ng makita ang hitsura ko.

Inalalayan ako ng isang crew para makatayo at pinasasalamatan ko talag a iyon kasi medyo nahihilo pa ako at nangangatog pa ang paa ko.

"Mommy ko, are you okay na po? I'm sorry po if daddy shouted at you. I wish I didn't call him." Ang naiiyak na sabi ni Noah. Nakayuko ito habang nakakapit sa laylayan ng t-shirt ko.

"Don't worry, baby. Okay lang ako, I'm not hurt." eardrums ko lang na hurt gusto ko sanang idagdag.

"Noah, your mommy will have to take a bath. You play by yourself for a while okay? We will be back in a while." Sabi ni Roan kay Noah. Tumango lang si Noah pero halata pa rin ang lungkot niya.

"'Wag ka na ma-sad, beh. Mag lalaro tayo mamaya, okay?" Nakangiti kong sabi dito. At sa wakas naman ngumiti na siya at mabilis na tumango kaya kampante akong sumunod kay Roan.

Pumasok kami sa isang magarang kwarto somewhere here in the erplin. Pero beh matanong ko lang, paano nagkakwarto dito sa eroplano? What is this sorcerry? Char!

Kami lang dalawa ni Roan ang pumasok kasi dumiretso na si Roan sa cabinet at ako nama'y nagmamadaling pumunta sa shower room na makikita mo lang. 

Pagpasok ko sa shower room mabilis kong hinubad ang aking damit dahil sobrang nanlalagkit na ako. Hinawi ko ang kurtina at halos himatayin ako sa nakita ko. Si sir Nathan!

Live na live kong nakikita ang matambok niyang pwet at super duper yummylicious niyang likuran.
Halos lumabas na ang eye balls ko ng biglang pumihit paharap si sir Nathan.

"AAAHHH! MAY AHAS!!" Malakas na tili ko. May naramdaman rin akong tumulo mula sa ilong ko.

Sis? Bakit may matabang ahas si sir Nathan sa pagitan ng binti niya? Ibang genre yata to ng Snakes on a plane. Porn version yata ito ng pelikula.

-----------------------------------------------------------

So far, ito ang chapter na pinaka hindi ko maintindihan. Annywayy guyses, thank you po talaga sa mga nag vote at nagbigay oras para basahin ito specially 1234khenn na since day 1 until now. Beh, thank you sa support talaga.

God bless you guys. Ciao.