"tobio, bekle!" aceleyle kulisten çıkmıştı. herkes birbirini tebrik ediyordu fakat o bu sefer buna katılmamıştı. eşyalarını toplamadan ve kimseye bir şey demeden koşmuştu dışarı.
tobio kageyama gelen tanıdık sesle yerinde durdu, arkasına döndü. shoyo nefes nefese kalmıştı. "hasta mısın?"
shoyo başını kaldırdı, gözlerini onun mavi gözlerine dikti. "evet."
"bir şey mi diyecektin?" tobio hafifçe gülümsedi.
"neden müziğimi dinlemeye geldin? bir süre konuşmayalım demiştin."
yağmur az önceye kadar çiseliyordu fakat artmıştı. tobio ceketini çıkarıp shoyo'ya verdi. shoyo, bir şey diyemedi ve ceketi elleri titreyerek aldı. teşekkür bile edememişti heyecandan.
"bu sadece senin müziğin değil, shoyo." tobio yine gülümsemişti. "aynı zamanda kenma'nın, yuu'nun, ryunosuke'nin, tadashi'nin ve kei'nin."
"evet," shoyo yutkundu. ceket ona bol geliyordu ama içinde çok rahattı. üstelik tobio'nun parfümü kokuyordu.
"ve onlar benim arkadaşım. en azından tanıdığım." tobio ekledi. "şimdi gitmem gerek shoyo, kendine iyi bak." tobio cevap beklemeden toz olup gitmişti.
shoyo ise bir kez daha, aynı yerde yağmur altındaydı. fakat bu sefer üstünde âşık olduğu adamın ceketi vardı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
i belong to you ⎯ kagehina
Fanfiction• uyarı: intihar [kendine zarar verme shoyo'nun tek istediği tobio'nun ona olan aşkına yanıt vermesiydi. tobio'nun ise bir sırrı olduğu belliydi.
