shoyo, tobio'nun kemanını dinledikten sonra baya etkilenmişti. hataları vardı elbette ama yıllar sonra ilk defa çalan birine göre bu hatalar azdı bile.
sevdiği adam karşısında keman çalmıştı bu yüzden shoyo tepki bile verememişti. o kadar güzel bir andı ki hiç bitmesin istedi. tobio çalmayı bitirip ona baktı, shoyo sadece bakıyordu.
"beğenmedin mi?" dedi üzgün bir ifadeyle. shoyo hemen kendine geldi. "aksine tobio, o kadar beğendim ki tepki veremedim. çaldığın iki dakika boyunca içimde yaşadığım duyguları sana anlatamam."
tobio onun dediklerine aşırı mutlu oldu. gülümsedi ve "sen sevdiysen hep çalarım." dedi. kemanını bıraktı, shoyo'nun oturduğu koltuğun yanına oturdu.
"artık bana bir yanıt vermeyecek misin?" dedi shoyo ona dönüp. tobio gözlerini kaçırdı. "daha önce âşık oldum ve şu an buna hazır değilim."
"öncekilerin ne önemi var ki? üzülen taraf sen olmuş olabilirsin ama benimle birlikteyken öyle bir şey asla olmaz. üzüleceksek birlikte üzülürüz."
tobio, çocuğun kararlı gözlerine baktı. "aç mısın?" dedi.
shoyo bunu tabii ki "bana biraz daha zaman ver." olarak algılamıştı. "tabii, seni hep beklerim ben." dedi shoyo.
YOU ARE READING
i belong to you ⎯ kagehina
Fanfiction• uyarı: intihar [kendine zarar verme shoyo'nun tek istediği tobio'nun ona olan aşkına yanıt vermesiydi. tobio'nun ise bir sırrı olduğu belliydi.
