i belong to you ⎯ kagehina

3

"ryu, öyle değil." shoyo yarım saattir arkadaşına piyano öğretmeyi deniyordu ama arkadaşı bir türlü öğrenemiyordu. bunu ryunosuke istemişti ve öğrenemediği için çok sinirliydi. "çok sinirlendim şu an!" piyanoyu tekmelemek istedi ama canlı müzik yapan bu kafenin onlar için bir piyano daha alacak durumu yoktu.

"belki yorgunsundur. sonra tekrar çalıştırırım." ryu bunun üzerine neşeyle ayağa kalktı.

sandviçinden yalnızca bir ısırık alıp kenara koymuş kei, shoyo'nun yanına geldi. "üstündeki tobio'nun mu?"

"evet." shoyo gülümsedi. kei de aynı şekilde.

shoyo ceketini çıkardı ve cekete sarıldı. "bugün buraya gelir mi acaba? ceketi veririm, konuşmamız için bahane olur."

"gelir, gelir." tadashi ona moral veriyordu.

kafenin sahibi yanlarına geldi. "beyler, başka bir grup çıkacak burayı boşaltır mısınız?" sonunda çıktılar ve birçoğu bir saat sonraki prova için hazırlanmaya koyulmuştu.

shoyo ise onun yanına gitmeye karar vermişti. gelmesini bekleyemezdi sonuçta.

-

"yoksa yine bateristinizin çubuğu mu kırıldı?" tobio, gelen shoyo'ya bakıp gülümsedi. shoyo ise utançtan gözlerini kaçırmıştı. bu taktiği tobio'ya olan aşkını itiraf etmeden önce bol bol kullanmıştı.

tobio'nun çalıştığı bu müzik mağazasına grupça sık sık gelirlerdi. çünkü kafeye çok yakındı. aralarında yalnızca birkaç bina vardı. shoyo da onu ilk kez burada görmüştü.

"ceketini vermeye geldim." elindeki siyah ceketi vermek istemiyordu shoyo.

"sende kalsın, sana daha çok yakıştı."

shoyo yine utanmıştı. "tobio, lütfen yapma bunu."

tobio müzik dergilerini yetiştiriyordu. "bir şey yapmıyorum, shoyo. senin olsun."

"bir daha bana bu şekilde yakın davranırsan kötü olur ama." şakasına söylediği ses tonundan belliydi.

tobio gülümsedi ve ona el salladı. shoyo ise eve doğru giderken ceketi tekrar giymişti.