i belong to you ⎯ kagehina

18

"iyi akşamlar, tobio."

"iyi akşamlar, beraber yürüyelim mi?" tobio birkaç gündür çok yoğundu bu yüzden birbirlerini pek görmüyorlardı. shoyo ise tam tersi, boştu şu sıralar. grupça artık orada çalmak istemiyorlardı. sadece sabahları geliyorlarlar ve akşama kadar geyik yapıp gidiyorlardı. hevesleri kaçmıştı tam anlamıyla. tabii en yakın zamanda düzelmeleri gerekiyordu, sonuçta bundan para kazanıyorlardı.

birlikte yürümeye başladıklarında tobio, "üstündeki benim ceketim değil mi?" dedi gülümseyerek. "evet, senin. ama benim uğurlu ceketim artık. keşke o gün çalarken bunu giyseydim." tobio onun çoktan unuttuğunu düşünüyordu.

"biliyorsun, her işte bir hayır vardır." tobio'nun söylemek istediğini shoyo anladı ve konuyu değiştirmeye kadar verdi. "biliyorsun, ben sana âşığım." dediğinde az önceki konunun bile daha iyi olduğunu fark etti.

"artık bana cevap vermen gerektiğini düşünüyorum, sonuçta baya zaman verdim." tobio, shoyo'nun evinin önüne geldiklerinde durdu. shoyo da aynı şelilde durdu, şu anda karşı karşıya duruyorlardı. tabii arada baya bir boy farkı vardı ama bu ikisinin de pek umrunda değildi. "aramızda şu anlık ciddi bir şey olması mı zorunda?"

ne demek istediğini anlamadığında tobio devam etti. "yani demek istediğim sana yavaş yavaş açılıyorum. kimseye açılmadığım kadar..." shoyo mutlulukla gülümsedi. "anladım demek istediğini." dedi.

tobio ikna etme ve konuyu değiştirme konusunda bir numaraydı.