When the Falls, Fell Into My Arms

CHAPTER 1

Ala syete ng umaga ay nagising ako dahil sa lakas ng volume ng tv sa sala. Narinig ko na isang babae ang natagpuang patay sa ilog ng Hayana. Hindi pa sinasabi, kung paano siya namatay.

Nakita kong nasa interview si papa sa tv, kausap ng isang reporter. "Ano po ang masasabi niyo sa krimen na ito, Governor? May pag-asa po ba na, mabawasan ang ganitong klasemg krimen o maihinto manlang sa islang ito?" tanong ng reporter.

"Dumating sa akin ang balitang ito kaninang ala sais ng umaga. Agad din akong pumunta rito upang makipag-operate sa mga imbestigador. Hayaan niyo at, simula ngayon ay maghihigpit na ang ating mga kapulisan, para hindi kumalat pa ang ganitong klasemg krimen. At sa namatayan, nakikiramay ako," paliwanag ni papa.

Nasabi sa balita na dayuhan ang babaeng iyon sa Rivervalde. Kasi wala itong record sa munisipyo. Nilipat ko ang channel ng tv at nahinto ako sa isang palabas, dahil pamilyar sa akin ang bar na nasa background.

Mukhang may raid na naganap. Ngayon lang umaga, ang sabi illegal firearms daw ang mga nakumpiska.

Nang makauwi si papa ay masama ang timpla ng kan'yang mood kaya naman tinimplahan ko siya ng juice ay ibinigay sa kan'ya, "Here, pa. Mukhang mainit ang ulo mo," sabi ko at tinapunan niya ako ng tingin. Ngumiti siya nang bahagya saka niya ininom ang juice na tinimpla ko.

"What happened, pa?" tanong ko at umiling naman siya.

"Stress lang sa trabaho. Alam mo naman ang buhay politika, ang daming aligasyon, maraming sumbong, kaya minsan ay masakit na rin sa ulo. Hindi mauubusan," paliwanag niya at bahagya kong hinilot ang kan'yang mga balikat.

"Thanks, anak. Kumain kana ba? Where's your mom?" tanong niya at umiling naman ako.

"Hindi pa ako nakain, pa. And about mama, hindi ko alam eh," sagot ko. Hinawakan niya ang kamay ko at ngumiti sa akin.

"I know may sama ka ng loob sa amin ng mama mo, lalo pa at kami ang pumili ng lalaking ipakakasal sa'yo, but don't worry. Gabriel is a good man. He's smart and kayang kaya niya akong tulungan dito sa hacienda. Mapagkakatiwalaan siya, sa katunayan ay siya ang nagpapatakbo ng rancho," paliwanag niya at bumuntong hininga naman ako.

"Alam kong matalino siya at kayang mag-handle ng negosyo. Pero hindi ko talaga siya gusto o mahal, papa. Sana maisip niyo rin po na, anak po ako. Nasasaktan po ako sa mga desisyon niyo na taliwas po sa mga gusto ko," paliwanag ko at narinig ko ang buntong hininga niya.

Binitawan niya ang kamay ko at nagsalita, "Maintindihan mo rin ang lahat. Huwag mo sanang bigyan ng kahihiyan ng pamilyang ito."

Naiwan ako sa sala nang tumayo siya at umakyat sa kwarto niya. Gobernador siya, may pangalan siyang iniingatan. Ganoon ba talaga kahalaga ang pangalan, kesa sa anak nila?

Lumapit sa akin si Aling Clara, umupo siya sa tabi ko at sinuklay ang buhok ko. "Dalaga kana talaga, Klare. Alam mo na kung ano ba talaga ang gusto mo. Nakakalungkot lang na lumaki kang dinidiktahan sa lahat," paliwanag niya. Nalungkot naman ako sa sinabi niya, totoo. Lumaki akong walang sariling desisyon.

Tumayo ako at nagpaalam kay Aling Clara, "Pakisabi nalang po kay papa na aalis na po muna ako. Babalik din po ako baga gumabi," paliwanag ko.

"Huwag mo na uulitin yung nangyari noon ha? Baka madamay nanaman ang driver at ang mga kaibigan mo," paliwanag niya. Naalala ko noong pinaghintay ko sila noong dinner, muntik nang matanggal si Mang Bon, at ang mga kaibigan ko? Pinalayo nila ako sa kanila. Sinasabi nilang bad influence raw sila akin, wala na nga akong karapatan sa buhay ko, tinanggalan pa ako ng kaibigan. Simula noon, wala na akong contact sa kanila.