Έβαζα και το τελευταίο πουκάμισο στην βαλίτσα του Χένρι όσο αυτός ετοιμαζόταν. Σήμερα θα έφυγε για το στρατόπεδο και μεθαύριο το απόγευμα θα γυρνούσε. Αυτό σήμαινε πως για τρεις μέρες θα πρέπει να βρίσκομαι σε επιφυλακή και να έχω υπό στενή παρακολούθηση την Μπιάνκα, μην τυχόν και επιχειρήσει κάτι.
"Ξέρεις θα μπορούσες να αφήσεις τις κοπέλες να τα ετοιμάσουν. Δεν είναι η δουλειά σου να διπλώνεις ρούχα."έλεγε ο Χένρι φορώντας την μαύρη καπαρντίνα του και ένα γκρι κασκόλ.
"Μου αρέσει να σε περιποιηούμε. Μισό λεπτό... Έτσι είναι καλύτερα!"απάντησα φτιάχνοντας το κασκόλ του και στο τέλος τον φίλησα.
Θα μου λείψει τώρα που θα φύγει, έχω συνηθίσει την παρουσία του και δεν μου αρέσει να τον αποχωρίζομαι. Αν μπορούσα θα πήγενα μαζί του.
Τύλιξα τα χέρια μου γύρο από την μέση του και ακούμπησα το κεφάλι μου στο στέρνο του.
"Και όπως είπαμε. Καμιά πολιτική κίνηση και προσπάθησε να μην πας κόντρα σε κανέναν όσο λείπω."
"Δεν είμαι αδύναμη ξέρεις. Μπορώ να υπερασπιστώ τον εαυτό μου!"
"Δεν έχω καμία αμφιβολία. Όμως ξέρεις πως είναι όλοι αυτοί! Δεν σε έχουν συνηθίσει εντελώς και ακόμα έχουν αρκετές αμφιβολίες. Αλλά η αλήθεια είναι πως μου αρέσει και να σε προσέχω."είπε με την σειρά του και χαμογέλασα, ακόμα τυλιγμένη στην αγκαλιά του.
"Τρεις μέρες είναι θα περάσουν.Και μετά θα γυρίσω πίσω και θα μπορέσουμε να παντρευτούμε!"με καθησύχαζε τρίβωντας μου στοργικά την πλάτη.
"Είναι η μόνη μου επιθυμία. Να παντρευτούμε επιτέλους και να στεφθούμε βασιλιάδες. Υποσχέσου μου ότι θα προσέχεις."
"Αν δεν γίνει κανένας ξαφνικός πόλεμος στο στρατόπεδο πιστεύω θα είμαι καλά."Με ειρωνεύτικε και μου έκλεισε το μάτι παιχνιδιάρικα. Του έδωσα μια μικρή μπουνιά στο μπράτσο και στο δωμάτιο μπήκαν δύο υπηρέτες παίρνοντας τα πράγματα του.
"Τώρα σειρά σου να υποσχεθείς πως δεν θα κάνεις τίποτα χωρίς να το γνωρίζω."
Ίσως θα έπρεπε για την ώρα να σταματήσω τις ενέργειες μου και να τα εξηγήσω όλα στον Χένρι όταν γυρίσει. Ακόμα και για την αδερφή του.
Είχαμε πει οτι δεν θα υπάρχουν μυστικά μεταξύ μας. Θα ήταν άδικο, λοιπόν να συνεχίσω να κινούμαι εν αγνοία του.
"Υπόσχομαι. Μην ανησυχείς."τον καθησύχασα και πλέον ήμουν δεσμευμένη να τηρήσω τον λόγο μου.
YOU ARE READING
How To Be A Princess #scifi2020
Teen Fiction"Χριστέ μου πως περιμένετε να περπατήσω πάνω σε κάτι τέτοιο;!"φώναζα αγανακτησμένη. "Τι περιμένατε δεσποινίς; Δεν εκπαιδεύεστε για τα καλλιστεία, αλλά για το πως να διοικήσετε ένα βασίλειο!"απάντησε με αυστηρό τόνο ο κύριος Ντε Λούκα και μου έγνεψε...
