"Μητέρα! Μητέρα!"φώναξε η Μπιάνκα και η Ιζαμπέλ την περίμενε να φτάσει προς τα εκείνη.
Από τον πρόσωπο της φαινόταν πως δεν είχε και πολύ όρεξη για κουβέντα, αλλά αυτό δεν πτόησε την Μπιάνκα.
"Πες μου γρήγορα γιατί πνίγομαι."
"Έμαθα πως ο Στέφεν είναι εδώ. Τι θα γίνει με τον γάμο; Έπεισες τον Χένρι να αρνηθεί;"την ρώτησε ανυπόμονα.
"Όχι και ούτε πρόκειται. Θα παντρευτείς τον Στέφεν Γούντγορ όπως έχει συμφωνηθεί αλλιώς ξέχνα την Εστέρ."της είπε κατηγορηματικά και η έκφραση της άλλαξε αμέσως.
"Δηλαδή θες να μου πεις ότι με διώχνετε για ακόμα μια φορά; Τόσο κακό σας έχω ξανθιά δηλαδή; Θα δώσεις την κόρη σου σε ακόμα έναν μέθυσο και μισογύνη;!"ξέσπασε.
"Είναι απλά φήμες, την τελευταία φορά που τον ήξερα δεν ήταν έτσι."
"Και το διακινδυνεύεις; Ήξερα ότι με μισείς αλλά όχι τόσο! Πως μπορείς να το κάνεις αυτό στην πρωτότοκη σου; Τι σόι μάνα είσαι; Δεν αξίζω έστω και λίγο την αγάπη σου."την κατηγόρησε κλαίγοντας.
"Η αυτολύπηση δεν σου ταιριάζει γλυκιά μου. Αυτά τα κόλπα τα έκανα όταν εσύ ήσουν ακόμα στα ακατανόμαστα του ακατανόμαστου. Άλλαξε την στάση σου και δεξιού την απόφαση του αδερφού σου, αλλιώς βλέπω να έρχονται μέρες πιο δύσκολες από αυτές που είδη έχουμε!"
[...]
Η αγάπη του γονιού είναι μια αγάπη δίχως όρια και δίχως σταθμά. Μπορεί να ξεπεράσει κάθε εμπόδιο για να οδηγήσει το παιδί στον σωστό δρόμο, μέχρι και θυσία μπορεί να γίνει μια μάνα για το παιδί της.
Έτσι αισθανόταν η Μπιάνκα για την Εστέρ. Το μόνο καλό που έκανε για εκείνη ο Τζέιμς, ο πρώην άντρας της τόσα χρόνια γάμου ήταν την κόρη τους που αν και την λάτρευε δεν μπορούσε να ελέγξει τον εαυτό του ακόμα και για αυτήν.
Μια νύχτα τα πράγματα έφτασαν στο απροχώρητο και πάνω σε έναν καβγά τους ο Τζέιμς την χαστούκισε τόσο δυνατά που την έριξε στο πάτωμα και το χείλος της άνοιξε. Γευόμενη την μεταλλική γεύση του αίματος της, ορκίστηκε ότι δεν θα άφηνε ξανά κανέναν άντρα να την μεταχειριστεί έτσι. Με την βοήθεια της μητέρας της κατάφερε να τον βγάλει από την μέση. Δεν ήταν διόλου δύσκολο να την πείσει, άλλωστε ήταν ένας γάμος που ο πατέρας της είχε κανονίσει.
Στην θύμιση αυτών των γεγονότων ακούμπησε την άκρη των χειλιών της. Τελικά είναι πιο δύσκολο να θυμάσαι το παρελθόν πάρα να το ζεις.
YOU ARE READING
How To Be A Princess #scifi2020
Teen Fiction"Χριστέ μου πως περιμένετε να περπατήσω πάνω σε κάτι τέτοιο;!"φώναζα αγανακτησμένη. "Τι περιμένατε δεσποινίς; Δεν εκπαιδεύεστε για τα καλλιστεία, αλλά για το πως να διοικήσετε ένα βασίλειο!"απάντησε με αυστηρό τόνο ο κύριος Ντε Λούκα και μου έγνεψε...
