Light in the darkness ~ Jily~ (gestopt)

Hoofdstuk 24

Ondertussen was het Halloween geworden. Professor Anderling had tegen hun gezegd dat ze alles op alles zouden zetten om ze terug te sturen, maar dat dat even kon duren. Ze zei wel dat ze rond December of Januari weer terug zouden zijn als alles goed volgens plan ging.

James en Lily liepen samen met David van verzorging van fabeldieren weg naar het kasteel. 'Hagrid kan aardig les geven.' zei David en James knikte instemmend. 'Vandaag gaan we naar Zweinsveld.' vervolgde David. 'Gaan jullie mee?' James keek onzeker naar Lily. 'Nou euhm, we hebben dat formulier enzo niet ingevuld.'
'Dan blijf ik wel bij jullie in het kasteel.' stelde hij voor. 'Ik zou niet de geheime gangen gebruiken, want als een professor je ziet op Zweinsveld dan wordt je levend gerijgt aan een stokje en geroosterd boven een vuur.' James baalde dat hij zijn onzichtbaarheidsmantel niet had. Anders had hij wel naar Zweinsveld gekund.

Die avond gingen ze in de leerlingenkamer alvast hun huiswerk maken en wat praten totdat ze voor het feestmaal naar de grote zaal gingen.
'Halloween is hier altijd heel gezellig.' zei David enthousiast toen ze de grote zaal instapten. Er zweefden honderden pompoenen met lichtjes erin in de lucht, er was een zwerm fladderende vleermuizen en knaloranje linten die aan het plafond hingen en een paar meter lang waren. Ze gingen enthousiast aan de lange leerlingentafel zitten. Er verscheen niet veel later overal eten.

Het feestmaal eindigde met de spoken die een voorstelling hielden en haast onthoofde Henk die zijn eigen onthoofding naspeelde. Vol van het eten en drukpratend verlieten ze de grote zaal en liepen via de trappen naar de leerlingenkamer van Griffoendor.

'Ik heb nog nooit zo lekker gegeten.' zei Lily blij.
Toen ze bij de gang aankwamen waar de dikke dame normaal hing stond het er tsjokvol met leerlingen. Harry kwam ook aangelopen met zijn vrienden en ze probeerden om over de menigte heen te kijken.
'Laat me erdoor!' een jongen met hetzelfde rode haar als de vriend van Harry probeerde zich door de menigte te wurmen. 'Ik ben hoofdmonitor! Aan de kant!'
'Wat is er aan de hand?' vroeg James aan Lily die ook een poging deed om over de menigte te kijken. 'Ik heb geen idee.' antwoordde ze. 'Misschien zijn ze het wachtwoord allemaal vergeten?'
'Haal Perkamentus!' zei de jongen met het rode haar. 'Vlug!' James drong zich samen met Lily door de menigte heen.
'Uhm Lily.' zei James. 'Waar is de dikke dame?'
Lily ging naast James staan en zag het ook. De dikke dame was uit haar portret verdwenen. Haar schilderij lag in repen op de grond.

Perkamentus, Anderling, Remus en Sneep kwamen haastig aangelopen. 'Minerva,' zei Perkamentus. 'Kun je vilder halen en de opdracht geven om haar te zoeken. We moeten haar vinden!' James hoorde een giechelende lach en draaide zich om. Foppe zweefde boven de hoofden van alle leerlingen.
'Dat zal moeilijk worden!' zei hij met een kakelende stem.
'Hoe bedoel je?' vroeg Perkamentus op een rustige toon aan hem.
'Ze schaamt zich dood, uwe schoolhoofdigheid. Ze wil niet dat iemand haar ziet! Ze is vreselijk toegetakeld. Ik zag haar door de bomen rennen in dat landschap op de 4e verdieping.' Hij giechelde. 'Arme stakker.' voegde hij er met weinig overtuiging aan toe. 'Weet je ook wie het gedaan heeft?' vroeg Perkamentus ernstig aan Foppe.
'Jazeker.' Kakelde Foppe. 'Hij was niet in een goed humeur vandaag, die Sirius Black.' Giechelend zoefde hij weg over de menigte.