The Antagonist

Chapter 31: Part 2

ADA

And we landed. Bakit ang bilis naman ng biyahe? Hindi pa ako ready e. Private plane sinakyan namin di'ba? Hindi naman private jet?

Ang sarap naman sa mata masaksihan yung natutulog na love birds. I remember someone, but nevermind.

"Why didn't you wake us up? Kanina pa ba nag land yung plane?" Tanong ni ate Aila.

"Ang sarap kasi ng tulog niyo e. Kalalapag lang ng airplane, mga 5 minutes ago." Sagot ko na may ngiti sa labi.

Pagkalabas namin sa arrival area, may naka-abang na susundo sa amin. Syempre si Dad nagpasundo sa amin.

"You can stay at my unit, kila Daddy muna ako uuwi."

Ang totoo niyan, ayokong umuwi sa condo. Basta, ayoko lang.

"Drop lang namin yung gamit namin doon tapos diretso tayo sa bahay niyo, tito asked us to come over." Ate Dyann said.

Nag-nod na lang ako kasi I'm too tired para magsalita. At sobrang bothered ako ngayon, I don't know why.

"Are you okay, bunso?" Tanong ni ate Dyann.

"Of course, bakit naman ako hindi magiging okay?" I answered.

"Are you really gonna be okay? Kung pwede ko lang pakiusapan si tito na 'wag ka na umattend sa celebration, gagawin ko. Pero you have to be there, alam mo naman yun." Concerned na sabi ni ate Aila.

"I'm fine. Naghirap din naman ako sa event kaya gusto ko pumunta. Para kay Dad at para sa company." Sagot ko.

Natahimik na ang sasakyan mula pag drop ng gamit nila sa Condo, hanggang sa makarating na kami sa bahay.

Agad kaming kumain pagdating sa bahay at nagready para sa celebration. Tonight is the night.

Habang inaayusan ako, kumatok at pumasok si Daddy sa kwarto.

"Anak, will you gonna be alright?" Tanong nito na may halong pag-aalala.

"Dad, okay lang ako, ano ka ba. Don't worry about me. We should be happy kasi this is a celebration of your success. I'm proud of you." I honestly said.

"Thank you, anak. I'm proud of you, too." Dad said then he hugged me before leaving the room.

I'm wearing a black cocktail dress. Halter ang top nito that's why my hair is in a bun.

Pagtapos kong ayusan, saktong prepared na rin sina ate Ayla at ate Dyann.

Sa tuwing titignan ko 'tong love birds na 'to, yung puso ko nagiging masaya. Thankful ako to have ate Ayla kasi mas close pa kami kesa sa biological sister ko. Thankful din naman ako kay ate Dyann kasi pati ako, nararamdaman ko yung pagmamahal niya kay ate Ayla. For me, deserve ni ate Ayla yon after ng mga experiences niya from her past. Also, nakaka-inspire yung relationship nila because they always grow together. Sana, kapag ako na yung nag commit sa relationship, smooth lang din ang daloy ng relasyon namin nung tao na 'yon.

"Ang ganda mo sana Ada kaso madalas kang lutang, ano gamit mo?" Pabirong sabi ni ate Ayla.