Behind Every Playboy

Kabanata 28

You're Love

Tinakpan ko ang buong katawan ko ng kumot. Sumiksik ako sa gilid ng higaan at sumandal doon. Heros on the other hand look stiff as he embrace his body.

Hindi kami halos maka tingin sa isa't-isa. Siya dahil umiiwas at ako dahil nahihiya't kinakabahan. My heart is pounding so hard. Mas lalo kaming nawalan ng pag-asa ng halos lumipas na ata ang isang oras at hindi parin tumitila ang ulan. Bagkus ay mas lumakas ito na parang may bagyo. Hindi naman ganito kanina ah?

Tiningnan ko si Heros matapos ang halos isang oras kong pag pigil na hindi siya tingnan. He is now shivering in cold at sumiksik narin siya sa wall. Napatingin ako sa kumot na binabalot ko sa katawan at mukhang kakasya naman kami siguro dito. Medyo malaki kasi ang kumot na parang bed sheet kaya lang ay manipis.

"Heros..." Nanginig ang boses ko kasabay ng panginginig ng bibig ko. "Come here. It's cold there. Let's share this blanket."

Umiling lang siya. "Don't worry about me. Just stay there. Sleep if you want. I'll wake you up once the rain stops."

Bumuntong-hininga ako. "Come on. Huwag ng matigas ang ulo." Pero matigas parin siyang umiling at nanatili kung saan siya nakasiksik.

Tumayo ako para lapitan siya ng biglang kumulog ng malakas. Napatili ako sabay siksik uli sa pwesto ko kanina.

"Heros! I'm scared!" Mahinang sambit ko habang itinalukbong ang kumot sa buong katawan ko pati mukha.

I heard Heros curses again. And before I could spat him ay tumayo na siya't lumapit sa'kin. Kumulog uli at napatili na naman ako.

He hug me tightly as he was trying to calm me down. Mas sumiksik ako sa kanya lalo na no'ng kumulog uli na parang magigiba ang bubong sa kalakasan nito.

"I'm scared..." I said and hug him tightly.

"Shushh... It's alright baby. I'm here. I'm here..." Hinaplos niya ang buhok sa likod ko sabay tapik-tapik sa'king likod.

We stayed in that position until the thunder and lightning stops. Though the it stops, the rain becomes more strong. Naririnig din namin ang ihip ng malakas na hangin.

"Magiging ayos lang ba ang mga pananim niyo?" I ask after a long silence.

Parehas kaming naka sandal sa dingding habang magkatabi. Idinantay ko ang ulo ko sa balikat niya habang magkahawak ang aming mga kamay sa ilalim ng kumot.

Hinaplos niya ang kamay ko ng kay rahan. "As long hindi bagyo maayos lang. But I still need to check it tomorrow."

"Mukhang bagyo ata 'to eh." Tumingin ako sa kanya.

"If the rain won't stop tomorrow morning then it is. Let's just hope na lilipas agad 'to."

"You seem to love your land."

Ramdam ko at kita ko kung gaano siya ka hands on sa pamamalakad ng hacienda nila. Sa kaibahan nilang tatlong magkakapatid, siya lang ang nakitaan kong todo buhos ang oras. Busy si Mayor Hex sa career niya at si Hellina naman hindi masyadong involve sa ngayon dahil sa pagbubuntis.

"Zaccarrio is my home."

"But you grow up in California?"

"I love California too but I can never replace Zaccarrio to other places." Aniya.

"Why?"

Nagkibit-balikat siya. "I like everything here. I feel at peace and free."

"Bakit? Hindi ka ba naging peace at free while growing up in California?" Now this is the first time we talk on a lightly matters. Ngayon ko lang na realize na hindi pa namin kilala masyado ang isa't-isa.