Severus staat dan voor een huis met een versleten trapje en een afgebladderde deur. Het ziet er oud en in verval uit, is dit Grimboudplein? Hij volgt zijn meester dan door de deur en volgt hem naar een ruimte die blijkbaar een keuken is. ' Goedemorgen' zegt zijn meester opgewekt en er klinken verschillende stemmen die hem groeten. ' Ik heb iemand meegenomen maar ik waarschuw jullie, hij weet waarschijnlijk niet meer wie jullie zijn. Zo'n beetje al zijn herinneringen zijn verdwenen door Voldemort dus wees voorzichtig'. Dan stapt zijn meester opzij en staren tien mensen hem aan. ' Severus' klinkt het dan vanaf meerdere kanten en wordt er druk gepraat. ' Stilte alsjeblieft' roept zijn meester dan en is iedereen direct stil. 'Severus weet pas vanaf vanmorgen zijn naam dus laten we even rustig beginnen met de introductie, dan is het niet zoveel in één keer' zegt zijn meester en Severus is intens dankbaar voor zijn meesters beslissing. Zijn meester wijst een gezette vrouw aan met rood haar en een vriendelijke glimlach op haar gezicht. ' Dat is Molly Wemel, ze is getrouwd met Arthur die naast haar staat. Molly heeft 7 kinderen'. Severus kijkt naar haar en knikt respectvol. ' Haar oudste zoon is Bill, die staat toevallig ook naast haar. Hij werkt voor Goudgrijp, de bank' vertelt zijn meester en opnieuw knikt Severus. ' Charlie zit daar op de stoel en werkt met draken.' Hij knikt opnieuw maar herkent de man niet. ' Percy is er niet maar de tweeling Fred en George wel, die staan daar'. Hij kijkt naar de tweeling en fronst dan. ' Herken je ze Severus?' Severus schudt zijn hoofd en spreekt dan. ' Nee maar er valt me wel iets op..' Het is doodstil in de kamer als hij even naar de tweeling kijkt. ' Ik heb het gevoel dat mijn vorige meester of ik iets met het missende oor te maken heb'. Hij kijkt naar de tweeling waarvan George, degene met het missende oor, dan spreekt. ' Dat klopt maar eh.. het is oké' zegt hij met een ondeugende grijns op zijn gezicht. Severus bijt op zijn lip en kijkt naar zijn meester. ' Misschien kan Severus het later wel verhelpen George' zegt zijn meester en Severus knikt, hij zou zijn uiterste best daarvoor doen als dat mocht. ' Daar zit Ron, de jongste zoon van de Wemel family en dat is Ginny, hun jongste dochter'. Severus bestudeert de twee en hij bijt zachtjes op de binnenkant van zijn wang. 'Ik heb opnieuw het afschuwelijke gevoel dat ik iets met Ginny te maken heb gehad maar wat.. weet ik niet meer' zegt hij zachtjes. Hij ziet Ginny knikken en wacht af. ' Ja klopt, u was Schoolhoofd van Zweinstein afgelopen jaar en toen eh.. moest ik wel eens bij u komen omdat ik tegen Voldemorts plannen in ging'. Severus knikt en hoort de onmiskenbare trilling in haar stem. ' We hebben je het vergeven Severus' zegt Molly en hij buigt zijn hoofd. Wat voor een man was hij? Complex blijkbaar...
' En dat is dat Harry Potter' zegt zijn meester dan en zijn hoofd schiet omhoog. Die naam herkent hij maar al te goed. 'Ik heb het overleefd' zegt de jongen dan en hij bestudeert hem. Er verschijnt een blik van ongemak op Harry's gezicht terwijl Severus nadenkt. ' Mijn vorige meester noemde uw naam vaak. Hij had grootste plannen en wilde u vermoorden om die plannen waar te maken' zegt hij dan en het is opnieuw doodstil in de kamer. ' Naast Harry zit Hermelien' zegt zijn meester uiteindelijk. Hij kijkt het meisje even aan en fronst opnieuw. ' U was in Malfoy Manor' zegt hij dan terloops. ' Ik heb gezien wat die vrouw met u gedaan heeft, het was niet mijn bedoeling om te spioneren maar ik kon het niet laten. Alsof het een tweede natuur was' zegt hij nadenkend. Hij ziet niet de tevreden glimlach op zijn meesters gezicht die achter hem staat. ' Het is goed professor, u kon er niks aan doen' zegt Hermelien zacht en hij kijkt haar verrast aan. 'Professor?' vraagt hij dan en hij kijkt even naar zijn meester. ' Je hebt jaren les gegeven op Zweinstein en daar spreken ze de leraren aan met professor' legt zijn meester uit en Severus staart even in de diepte. ' Ik een professor? Met alle respect meester.. ik zou een hele slechte professor zijn' zegt hij dan. Er klinkt wat gegiechel en erworden glimlachjes verborgen in mouwen. ' Het is echt waar en je was misschien wat strikt maar wel uitzonderlijk goed'. Severus laat dit even op zich inwerken. Hij een professor? Hij vertelde andere mensen wat die moesten doen? Onbegrijpelijk... 'En dan komen we aan bij Remus'. Hij ziet een man zijn hand opsteken en hij bekijkt de man even. ' Wat is uw hele naam?' vraagt hij dan respectvol, hij heeft het gevoel dat hij de man herkent. ' Remus John Lupin' beantwoordt de man en Severus zijn ogen worden wat groter. 'U heeft het overleefd' zucht hij dan opgelucht en nu is het de beurt aan Remus om ogen zo groot als schoteltjes te krijgen. ' Er was een weerwolf en die wilde u gevangen nemen en..' Severus stokt even. 'Je bedoelt Fenrir?' Severus knikt, dat is inderdaad de naam die hij zocht. ' Fenrir is dood, Bill heeft hem vermoord'. Severus ademt even diepen uit en laat dit ook even op zich inwerken. ' Naast Remus staat Sirius, depeetvader van Harry'. Severus kijkt de man aan die ook heel ongemakkelijk lijkt te zijn. ' Het spijt me, ik herinner me nog niks' zegt hij dan. ' Geeft niks,dat is misschien maar beter ook' zegt Sirius dan hoopvol en Severus kijkt hemdan aan. ' Heb ik iets gedaan wat niet goed was?' vraagt hij dan en Sirius schudt zijn hoofd. ' Nee.. ik eh was niet zo netjes. We hadden nogal een geschiedenis zeg maar' legt Sirius hortend en stotend uit. Severus trekt onbewust een wenkbrauw op. Hij heeft het gevoel dat deze man hem niet zo mocht..
आप पढ़ रहे हैं
Uncharted territory - Severus Snape fanfiction (VOLTOOID)
फैनफिक्शनWat doe je als je spion in een Ministerie kerker blijkt te zitten en bijna alle herinneringen kwijt is aan zijn vroegere leven als professor, spion en Dooddoener? Albus neemt de zorg op zich, samen met de rest van de Orde van de Feniks. 'Luister, aa...
