Uncharted territory - Severus Snape fanfiction (VOLTOOID)

I've drowned and dreamt this moment

Veel plezier met dit hoofdstuk! Ik weet nog niet of dit het laatste hoofdstuk gaat zijn maar dat gaan we vanzelf zien:) X Tamara

---------------------------------------------------------------------

'Ik denk dat het tijd is om de bezoeken te stoppen Severus. Ik ben altijd te bereiden om naar je te luisteren, dat moet je niet vergeten, maar je bent zo goed bezig en je gaat zo vooruit. Ik zie geen reden meer om je te behandelen Severus, gefeliciteerd'. Verbluft staart Severus naar Jamie terwijl hij spreekt. Meent de man dat nou? Ja, Severus was ook vooruit gegaan en hij eet eigenlijk weer normaal en zijn depressie is weg. Hij lacht en huilt weer openlijk, een hele vooruitgang. Het is nog steeds lastig op sommige momenten maar Severus hoeft alleen maar naar Zoë of Benjamin, zijn zoon en ditmaal had Remus de zwangerschap op zich genomen, te kijken en hij weet weer waarom hij leeft. Hij leeft voor de kinderen en voor Remus natuurlijk. Hij schudt zich uit de gedachten en glimlacht kleintjes. 'Dank je Jamie, zonder jou was ik er niet meer geweest' zegt hij. 'Geen dank, ik vond het lastig om je te begeleiden maar ik heb er ook heel veel van geleerd' zegt Jamie. Severus schudt zijn hand en staat op. Dan loopt hij naar de deur, samen met Remus en Jamie. 'Ik wens je heel veel geluk Severus' zegt Jamie oprecht en Severus knikt dankbaar. 'Dank je wel, ik voorzie een zonnige toekomst' zegt hij met een glimlach. Dan loopt hij de behandelkamer uit en gezamenlijk lopen Remus en hij het gebouw uit. 'Ik denk dat dit een feestje waard is of niet?' Hij kijkt opzij naar Remus die een grote glimlach op zijn gezicht heeft. 'Ja, dat kan' zegt hij. ' Zullen we de kids ophalen en Sirius uitnodigen voor een diner in een goed restaurant? Als jij nog iemand wilt uitnodigen, mag dat'. Severus klakt met zijn tong en knikt. 'Klinkt goed' zegt hij. Dan grijpt hij zijn hand vast en samen lopen ze naar hun vaste Verdwijnselplek, een bossig gedeelte vlakbij het gebouw waar niemand je kan zien of horen. Met een glimlach op zijn gezicht Verdwijnselen ze naar het Nest waar de kinderen verblijven. Severus stapt naar binnen en ziet Molly een cake in de oven schuiven. ' Oh Severus, Remus! Arthur is buiten met ze' zegt ze en Severus glimlacht. 'Dank je wel voor het oppassen' zegt hij terwijl Remus naar buiten loopt om de kinderen op te halen. 'Geen dank, hoe ging het?' Severus grijnst. 'Ik hoef nooit meer terug' zegt hij. 'Oh wat geweldig!' zegt Molly opgewekt terwijl ze hem knuffelt. Als ze hem los laat, komen zijn twee kinderen binnen stormen. 'Papa!' roepen ze en hij vangt Zoë op die in snelvaart op hem af komt racen. 'Dag lieverd, ben je lief geweest?' vraagt hij terwijl hij kusjes drukt op haar bruine haren. 'Ja, we hebben de tuin Kaboutervrij gemaakt!' zegt ze enthousiast terwijl hij haar neer zet. 'Zozo' zegt hij terwijl hij Benjamin optilt. 'Het was super leuk' zegt Benjamin terwijl hij zijn kleine armpjes om Severus zijn nek slaat. Severus kijkt vertederd en knuffelt zijn zoontje. ' Om het te vieren gaan we uit eten, willen jullie anders mee?' Hij hijst Benjamin wat hoger op zijn middel en kijkt Molly aan. 'Oh wat lief van je! Dat lijkt me hartstikke leuk' zegt ze blij. 'Ho, wat gaan we vieren?' zegt Arthur verbaasd. 'Dat ik nooit meer naar Jamie hoef' zegt Severus met een grijns en op Arthur's gezicht ontvouwt zich een grote glimlach. 'Wat fantastisch Severus, gefeliciteerd' zegt hij en Severus knikt. 'We moeten nog wel even naar Sirius, Remus wilde hem ook uitnodigen'. 'Oh geen probleem, dan maken wij ons klaar en gaan via het Haardvuur wel naar het Grimboudplein' zegt Molly. 'Dat is goed, dan zien we jullie zo' zegt Remus en Severus knikt. 'We gaan naar oom Sirius oké?' zegt hij tegen de kinderen die juichen. Met een groet lopen ze naar buiten en ze gaan in een kring staan. 'Oké, Verdwijnsel jij?' vraagt Remus en hij knikt. Severus sluit zijn ogen en denkt aan Grimboudplein en met een luide plop Verdwijnselen ze naar Grimboudplein 12.

Severus stapt Grimboudplein 12 binnen. 'Meester Sirius is in de keuken' piept Knijster die van de trap afgelopen komt en hij knikt. 'Dank je Knijster' zegt hij en loopt direct door naar de keuken. Dan stapt hij naar binnen. 'Hey Severus, Remus, wat doen jullie hier?' zegt Sirius verbaasd terwijl de twee kinderen naar hem toe rennen en hem knuffelen. 'We gaan vieren dat ik nooit meer naar Jamie hoef dus.. wil je mee uit eten?' vraagt hij en hij ziet een trotse blik op Sirius zijn gezicht.  Sirius en hij waren vroeger rivalen maar door de jaren heen is dat wel veranderd. Ze zijn geen beste vrienden geworden maar wel hele goede vrienden, die elkaar steunen. Sirius is daarnaast ook een fantastische oom voor Zoë en Benjamin, die dol zijn op hem. 'Wat geweldig man, mag ik je knuffelen?' vraagt Sirius en hij knikt. Sirius maakt zich los van de kinderen en knuffelt hem. 'Ik ben trots Sev, je hebt het helemaal zelf gedaan' zegt Sirius terwijl die op zijn rug klopt. Severus slikt de emotie weg. 'Dank je wel' zegt hij terwijl hij zich weer los maakt. 'Oh Siri, Molly en Arthur komen ook mee' zegt Remus en Sirius knikt goedkeurend. 'Mag ik zo mee?' vraagt hij plagend aan Zoë die heftig knikt. 'Je ziet er goed uit oom!' zegt ze en Severus grinnikt. Dan stappen Molly en Arthur uit het Haardvuur en ze begroeten Sirius. 'Nou, laten we gaan' zegt Remus. 'Wil je via Haardvuur of Verdwijnselen?' vraagt Sirius en Severus kijkt even Remus aan. 'Laten we Verdwijnselen, dat is fijner voor de kids' zegt hij en Remus knikt instemmend. 'Goed, pak elkaars handen vast' zegt hij en als iedereen dat doet, concentreert hij zich en met een luide pop zijn ze verdwenen, alleen wat stofwolken verraden dat ze hier geweest zijn.

--------------------------------------------------

Willen jullie nog een hoofdstuk waarin ze uit eten gaan of direct door naar de epiloog? Let me know!